Okumaya başladığınız…

Hayat’ın içinden yaşanmış acıklı bir öyküdür…

Vicdanların kanadığı…

Kalplerin taş kesildiği…

Ama…

Hepsinden kahredeni…

Adalet’in bile ağladığı(!)

Hatta…

“Ey insanoğlu, sen nasıl bir canavarsın?” dedirtecek kadar…

Göreni, duyanı…

İnsanlık kostümünden uzaklaştıran…

Ve dahi…

“Allah kimselere böyle acı yaşatmasın!” niyazını peşinden getiren…

Bir “insan yavrusu” dramıdır…

***

İzmir’in tarihi Buca İlçesi…

Üç yıl önce bugünler gibi…

***

Gülen gözlerin sahibiydi minik Eymen…

Daha iki yaşındayken…

Babasını kalp krizinden kaybetti…

Yavrucuğun kötü kaderi işte o günlerde başladı…

Anne…

Önce Eymen’den bir yaşa büyük ablasını…

Çocuk Esirgeme Kurumu’na emanet etti…

O Devlet kurumu da…

Minik kızı bir aileye “evlatlık” olarak teslim etti…

Eymen’cik ise ortada kaldı…

Annesi…

O gülen gözlerin minicik sahibi Eymen’i…

Aydın’da bir arkadaşına teslim etti…

Olayı öğrenen…

Aydın Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü ekipleri…

Eymen’i…

Çocuk bakımevine yerleştirdi…

O da ne?

Anne yine ortaya çıkmasın mı?

O kadın, Eymen’i kurumdan geri aldı…

Gelgelelim, iddialara göre yine talihsiz yavruya bakmadı…

O günlerde üç yaşına basan Eymen'i…

Bu kez Eskişehir'deki kendi halasına gönderdi…

Zavallı yavrucak…

Daha o yaşlarda…

Oradan buraya savruluyordu…

Uzaktaki iyi kalpli hala…

Eymen’e iki yıl kendi yavrusu gibi baktı…

“Aaaaa, o da ne ?” demeye kalmadan…

Melek gibi yavrunun…

Annesi ile sevgilisi “altın kalpli hala”ya gidip…

“Denize götüreceğiz…” bahanesiyle…

Eymen’i “paket” gibi…

Yeniden İzmir’e getirdiler…

Acı son…

Zavallı Eymen için adım adım yaklaşıyordu…

***

Aradan birkaç gün geçti…

Eskişehir’deki hala…

Güngörmüş bir kadındı…

Görüntülü konuşma sırasında…

Eymen'in yüzündeki morlukları fark etti…

Dayanamadı…

“Eymen'e ne oldu?” diye sordu…

Anne, “Parkta oyun oynarken düştü” deyince…

O feleğin çemberinden geçmiş hala…

Eymen'in fotoğraflarını ve videosunu…

Eskişehir Emniyeti’ne götürüp, “işkence” ihbarında bulundu…

***

Polis anne ile sevgilisinin İzmir'deki adresine gitti…

Evde kimsecikler yoktu…

Sonunda bir akrabasının adresinde ortaya çıktı Eymen’in annesi…

İki soruda çözüldü, poliste…

Oğlunun…

Erkek arkadaşı tarafından dövülerek öldürüldüğünü iddia etti…

Hatta…

Cesedin yerini söyledi; nokta atışı…

Ağzı tuğlayla kapatılmış bir tandır çukurundaki poşette…

Zavallı Eymen’ciğin…

Elleri ve ayakları bağlı cansız bedenini bulundu…

Anne ve sevgilisi tutuklandı, ikisi de cezaevini boyladı…

***

Ne acıdır ki…

O taş kalpli anne ile vicdansız sevgilinin…

Günahsız yavruyla ilgili…

İstismar görüntüleri de ortaya çıktı…

Vicdanlar bi’kez daha kanadı…

Hem annenin hem sevgilisinin hapis cezaları…

67'şer yıl 6’şar ay olarak kesinleşti…

Sanıklara…

Yasalar gereği 30 yıldan fazla ceza verilemeyeceği için…

Her ikisinin de cezaları...

30'ar yıla çevrildi…

O çift ayrıca…

Eziyet suçundan da 8’er yıl daha hapis cezasına çarptırdı…

***

Ve, gelelim acı olayın finaline…

İzmir’deki mahkeme…

Eşine ender rastlanan bir gerekçeli karara imza attı…

Erimiş cesedi…

Tandır kuyusundan çıkan Eymen’cik…

Yaşasaydı…

Bugün beş yaşını doldurmuş olacaktı…

Karar…

Sanıkların yüzlerine okunduktan sonra…

Bir mahkeme başkanı…

Belki de ilk kez…

Bizzat kaleme aldığı gerekçeli kararında…

Dua’dan farksız duygulandıran…

Hatta…

Ağlatan ifadelere yer verdi…

O hakimin şu sözleri…

Aradan yıllar geçse unutulmayacak:

“Gülerken çekilmiş tek fotoğrafını da üzüntü içerisinde kararımızda paylaştığımız üzere Eymen Sadık Durak, henüz 4,5 yaşındayken ne yazık ki, dosyaya yansıyan delillere göre canice öldürülmüş… Eymen'in küçücük bedeni bir küçük bavula sığsın düşüncesiyle elleri ve ayakları koli bandıyla sarılıp cenin pozisyonunda bavula sıkıştırılmış... Bu dünyada hak ettiği mutluluğu alamayan Eymen bebeğin bedeni iki gün boyunca servis aracının arkasında taşınması nedeniyle toprağa kavuşması dahi geciktirilmiş... İki günün sonunda ormanlık alanda bir su kuyusuna atılarak üzerine konulan taş ve tuğlalar ile Eymen bebeğin bu dünyadaki izleri yok edilmeye çalışılmıştır... Dileğimiz Eymen bebeğin bu dünyaya sığan kısacık ve acılar dolu ömrünün diğer dünyada ödüllendirilmesi ve hak ettiği mutluluğu diğer dünyada yaşaması olacaktır... Eymen bebeğin gülen gözlerinin asla unutulmaması dileğiyle... Ruhun şad olsun Eymen bebek…”

***

Bitiriyoruz…

Türkiye…

Kimilerine göre…

Uzun süredir “Adalet arayan bir ülke” görüntüsü sergiliyor!

Bunun muhabbeti bile üzüntü verici…

Gelgelelim…

Kalpleri kavursa da İzmir’de yaşanan vahşi bir cinayetin…

Cezası kesilirken…

Adalet dağıtıcısının kaleme aldığı metnin bile…

Neredeyse…

Dilek… Temenni… ve hatta “Dua” özelinde olduğu…

Dikkat çekicidir…

Suç işlemeye meyilli nesillerin önüne geçmek zorundayız…

Nokta…

Sonsöz: “Adalet nerede hesap sorarsa, merhamet orada haklarını kaybeder… Refik Halid Karay / Hukukçu – Yazar…”