Toplumsal değişimin getirdikleri, süregelen siyasi hesapların tutmayacağını gösteriyor.

Dengeden çıkan ekonomi, iklim krizi, kuraklık, bir milyardan fazla aç insan ve büyüyen yoksulluk;bu kriz sarmalında, toplumlar destabilize olmaya başladı.

Milyonlarca mazlum ve çaresiz insan göç yollarında... Yersiz yurtsuz milyonlarca insan tutunacak bir dal arıyor. Ve tutunamayanların dalgalar tarafından kıyılara bırakılan minicik çocuk bedenleri henüz belleğimizde.

Anadolu bir köprüdür, bir kapıdır, gelip geçenlerin, kalıp göçenlerin tarih yazdığı… Batı, büyük göç hareketleriyle batıya akan insanları “Barbar” olarak adlandırmıştı. Ve “yeni Barbarlar” kapıda…

Türkiye’de 50 milyona yakın yoksul, 16 milyon kadar açlık çeken insan var. 50 milyon yoksulun 24 milyonu daha da zor koşullarda yaşıyor. Kısaca, nüfusun 66 milyonu aç ve yoksul. Ve durumun daha iyiye gitmesi için hiçbir neden olmadığı gibi daha da kötüye gitmesi kuvvetle muhtemel.

Bu tablonun içine 5 milyon kadar Suriyeli ve elan gelmekte olan 3.5 milyon kadar Afgan göçmen yerleştirildiğinde, bu ülkenin yurttaşı olup çaresizlik, imkânsızlık içinde kıvranan yoksulların ruh halini ve verebileceği tepkileri anlamak zor değil.

Bölüşecek bir şeyi kalmayan insanlardan fedakârlık beklemek biraz tuhaf oluyor. Sanki var da “yok, bölüşmeyiz” diyorlar.

Hal böyle iken, işsizlik, yoksulluk, açlık gibi ağır tehditler altında bunalan topluma, “Türkiye’ye sığınanların da insan olduğunu” çok zor anlatırsınız.

Ve Dünya yaşanan çoklu krizin etkisinde değişirken, yaşanan ağır güvenlik sorunlarının da etkisiyle, sahip oldukları değerler ve kültürleri itibarıyla birbirine benzeyenlerin safları sıklaştırdığına tanık oluyoruz. Batı toplumlarında milliyetçi rüzgarların çok sert esmeye başladığı herkesin malumu.

Türkiye’nin doğudan batıya göç yollarında bir köprü olması ve üç kıtanın kavşağında jeopolitik konumu, yaşanacak büyük sorunların habercisidir.Bir yanda yoksulluk, bir yanda coğrafyanın yazdığı kader…

Zor zamanlarda aklı başında ve soğuk kanlı kalmanın bir yolu olmalı...