Meğerse ne kadar kolaymış topyekûn bir kenti bayram havasına sokmak. O son penaltının ağlarla buluşmasından saniyeler, saliseler sonra İzmir’in havası nasılda değişti ama?
Gecenin çak yarısında güneş doğdu sanki.
Aydınlandık!
Isındık!
Umutlandık!
*
Altı üstü Süper Lig demeyin.
Altı üstü Süper Lig değil çünkü…
Fazlası var.
Ve Süper Lig’e çıkan da sadece Göztepe de değil.
Bütün İzmir Süper Lig’e yükseldi dün gece…
A’dan Z’ye 7’den 70’e herkesi sırtladı Göz Göz’ün aslanları.
*
Pek belli etmesek de koca bir kentin içine işleyen ‘ikinci lig sendromu’ def edildi dün gece.
Meğer ne çok kahretmişiz içten içe… Ne çok içerlemişiz. Ne çok dolmuşuz…
O yüzden ne kadar teşekkür etsek az.
Malzemecisinden, teknik ekibine, yönetimine kadar…
Ve en çok da canını dişine takan, yüreğiyle oynayan futbolcularına…
Ve tabi ki muhteşem taraftarına…

Göztepe sıradan bir futbol takımı değildir, efsanedir.
Tıpkı İzmir’in sıradan bir şehir olmadığı gibi…
İnişleri çıkışları olmuştur.
Avrupa kupalarında yarı final oynayan ilk Türk takımıdır mesela…
Efsane kadronun Atlatico Zaferi, 80 bin kişiye oynanan (KSK ile) ve bilinen tüm rekorları altüst eden ikinci lig maçı… Alınan sayısız kupa… Şampiyonluklar.
Ama 5 sezonda 4 kez küme düşerek kendini amatör kümede bulmuşluğu da vardır.
Sonra Zümrüt’ü Anka gibi küllerinden doğmayı bilmiştir.
Hani altın çamura düşse değer kaybetmez lafı vardır ya…
Göztepe gibi markaysanız, böyle muhteşem bir taraftara sahipseniz, maziniz destanlarla doluysa, amatör kümeye de düşseniz yok olmaz, yok edilemezsiniz.

Göztepe’nin bugün yaşadığı da tam olarak böyle bir şeydir.
Beceriksiz yönetimlerce küme üstüne küme düşürülen Göztepe, sarı-kırmızı aşkla büyüyen sağlam bir yönetimin kontrolünde Süper Lig’e dönmeyi başardı.
Ama küme düşerken de şampiyon olurken de ‘muhteşem taraftarı’ hep yanındaydı.
Dünden ders alır, Altınordu gibi altyapıya önem verir, muhteşem taraftarını mutlu etmeyi sürdürürse Göz Göz’ün bileği bundan sonra zor bükülür.
**
Kuruluşun ve kurtuluşun kentidir İzmir.
Öncü’dür. İlklerin kentidir.
O nedenle kendini her daim süper hisseder.
O biçim özgüven yüklüdür yani.
Ama son yıllarda işler pek de iyi gitmedi. İzmir’in o şaşalı, janjanlı yılları mazide kalmış, nostaljik sohbetlerin konusu haline gelmişti.
Hey gibi günler hey! Neydi o yıllar…
Spordan, sanata, siyasetten, ticarete kadar her alanda Türkiye’ye yön veren İzmir’e ne olmuştu?
Birçok alanda misyonunu İstanbul’a kaptırmış, bırakın Türkiye’yi Ege Bölgesi’nin liderliği bile tartışılır hale gelmişti. Siyaseten Ankara’dan uzaklaşmış, cezalandırılan, üvey evlat muamelesi gören yahut gördüğünü düşünen bir kent halini almıştı.
Sadece bu kentin takımları değildi yani Süper Lig’den düşen…
Topyekun bir kent küme düşmüş yahut hakem kararlarıyla düşürülmüştü.
İşte 24 yıllık televizyonu Ege Tv yayın hayatına son verdi geçenlerde…
Barınamadı, yaşatılamadı. Ama o sebeple ama bu sebeple…
İşte Göztepe’nin 14 yıl sonra geri dönüşü İzmir’in makus talihinin de değişmesi adına bir umut ışığıdır.
Unutulmasın ki İzmir değişirse Türkiye değişir.
İşte o son penaltıdan sonra koca bir kenti gecenin bir yarısında sokağa döken, yaşanan sevinci köpürten bu beklentidir.
Yükün ağır Göztepe…
Başarıdan başka şansın yok.
Haberin olsun.
Yolun açık olsun.