Uzun siyasi hayatım boyunca pek çok tespitlerim oldu…

Gördüklerim, duyduklarım ve yaşadıklarım; herhalde uzun bir yazı konusu olabilir…

Ancak…

Ben bu yazımda yine tespitlerimin birinden söz edeceğim…

***

Şöyle ki…

Genel Başkanların “hiç vazgeçemediği kişiler” var…

Hep yanlarında…

Her yerde her ortamda onlar…

Neredeyse bir dedikleri iki olmaz…

Milletvekili listeleri mi hazırlanacak, belediye başkanlıkları, parti yöneticileri mi atanacak, ilgili kişinin dışında mutlaka onlar da hemen o masada yer alırlar…

“Kambersiz düğün olmaz!” misali…

Pekiyi, meziyetleri nedir?

Mesela…

Çok mu zekiler?

Hayır…

Çok mu çalışkanlar?

Hayır…

Önerileri çok mu mükemmel?

Hayır…

Çok iyi mi hatipler?

Hayır…

Örgütte veya toplumda karşılıkları mı çok?

Hayır…

Örgütte veya toplumda çok mu seviliyorlar?

Tam tersine; eleştiri odakları bunlar…

***

Bu tespitlerim, yazının başında da belirttiğim gibi uzun siyasi hayatım boyunca gördüklerimden bir kaçı…

Şimdiye mahsus değil…

Siyasal serüvenin bütününde mevcut…

Bu sebeple ben bunlara “Vazgeçilmeyenler” diyorum…

Tutum ve davranışları ile partiyi “zora soktukları” da oluyor…

Ama…

Olsun…

Yine de…

Bunlar “vazgeçilmez” kişiler…

Siyasi hayatın bir bakıma “şanslı” aktörleri…

Bunlar “birden çok” da olabilir…

Ama hep varlar…

***

Hasılı…

Sabah düşünürken…

Bunlar aklıma geldi…

“Vazgeçilmeyenler”...

Son olarak şunu da eklemeliyim…

Acaba?

Bunlar…

“Zor günde ve dar günde” de liderlerin yanı başlarında olurlar mı?

İşte orası şüpheli…