“Trenim gecikmeli, yüreğim bungun

Bir bir uzaklaşıyor sevdiğim insanlar

Ne zaman bir dosta gitsem

Evde yoklar” M. Altıok

Süleyman Genç’de artık yok…

Acımız sonsuz…

Anılarımızda yaşayacak bundan sonra…

***

Yaşamak ve ölmek…

Doğanın değişmeyen kuralı…

Yaşama başlayan her canlının yapmak zorunda olduğu bir yolculuk… Bu yolculuğun son durağı ise ölüm…

Yaşam ile ölüm arasındaki ince çizgi nedir ki?

Bugün varsın, yarın yoksun…

Hayat çok kısa, hayat çok uzun…

Nedir beni bu satırları yazmaya iten?

Bir dostu, bir arkadaşı, bir ağabeyi, bir devrimciyi yitirmenin bir acısı mı, yoksa ölümün gerçek olduğunu hatırlatmak mı?

Belki ikisi de birden…

Belki; bilinçaltında son bir görevi yerine getirme arzusu…

Ne desek boş…

Bu dünyadan Süleyman Genç geçti...

***

O bizim gençlik önderimizdi…

68 kuşağının önemli isimlerinden biriydi…

CHP Gençlik Kolları Genel Başkanımızdı…

Milletvekilimizdi…

İsmet Paşanın deyimiyle; CHP’nin Yaramaz Çocuğuydu…  

İsmet Paşayla, Ecevit’le yol arkadaşlığı yaptı…

Gerçek bir eylem adamıydı…

Grevde, direnişte, yürüyüşte, mitingde, kongrede, kurultayda, hep en öndeydi…

Yol göstericiydi;  hepimize ışık tuttu.

70 li yılların gençlik heyecanıyla, yanlış mecralara sapmamızı, illegal örgütlere girmemizi önledi…

 Kara Harp okulundan çıkarıldığında da,  Zincirbozan’da yattığında da hiç geri adım atmadı…

Cia, Mit, Kontrgerilla, Bıçağın sırtındaki Türkiye adlı kitabını yazarken evi bombalandı. Ölümden döndü; geri adım atmadı kitabı yayınladı…

Hayata meydan okudu hep…

Çok büyük sağlık sorunları yaşadı…

Beyin ameliyatları geçirdi…

Hafızasını yitirdi, direndi…

Sevgili eşi Şükran Hülagü Genç’in desteğiyle yeniden hayata tutundu…

 İzmir İl Genel Başkanı olduğum dönemde 2 Aralık 2011 de:

 Bu gecikmiş bir birlikteliğin, bir ihmalin özrü. diyerek Süleyman Genç’e Saygı Gecesi düzenleyip, tüm eski dostları olarak buluştuğumuzda :

“ Hayatıma yeniden anlam kattınız. Hayatıma yeniden hayat kattınız.” diyerek tüm dostlarına teşekkür etti…

Anıları saymakla, yazmakla bitmeyecek kadar çok… Süleyman Genç’i, satırlara sığdırmak mümkün değil…

Ankara’ya her gelişimizde bizzat gelip gardan bizi alır, otelde motel de kalmamıza izin vermez evinde yatırırdı…

70 li yılların sonunda İzmir İktisat Fakültesinde boykottayız… Demokratik, özerk Üniversite kavgası veriyoruz. Dekanlıktan ismim anılıp, dekanın odasına çağrıldım. İçeri girdiğimde Dekan Cengiz Pınar’ın yanında üniversite olaylarını araştırmak için, CHPnin Süleyman Genç, Hasan Fehmi Güneş ve Ziya Gökalp Mülayım’dan oluşan heyeti vardı… Ben de aralarına fakülte temsilcisi katıldım ve diğer fakültelerin dekanlarına gittik… Araştırmaların sonunda hazırlanan rapor gerekli yerlere sunuldu…

 Tariş’te; Aliağa’da, tütün işletmelerindeki grevlerde hep o vardı…

Ayağına üşenmez, mecliste çalışmalar bittiği gibi soluğu halkın arasında alırdı.

İzmir’in gezmedik köyünü bırakmazdık. Geceleri yorgun argın döner, Basmane’deki Işık Otelde yatardık…

Anıları saymakla, yazmakla bitmeyecek kadar çok…

 CHP; en önemli değerlerinden, hafızalarından birini daha yitirdi…

Bu dünyadan Süleyman Genç geçti:

Anıları mücadelemize ışık tutacak bundan sonra…

Işıklar içinde yatsın; toprağı bol olsun…