Kentin en işlek bulvarındasınız…

Trafik sıkıntılı…

Dur-kalkla ilerleyebiliyorsunuz…

Bi’anda arkanızdan yürek kaldıran siren sesi geliyor…

Dikiz aynasına ilişiyor gözleriniz…

60 metre kadar arkanızdaki…

Ambulansı fark ediyorsunuz…

Önünüzdeki araçlar karınca hızını henüz geçememiş…

Çaresiz ambulans sürücüsü ise…

Önündeki araç kuyruğunu yarmaya…

Kendine yol açmaya çalışıyor…

Ne yaparsınız?

***

Çare aramaya çalışırsınız…

Bir santim de olsa…

Ambulansın geçmesi için boşluk yaratmaya çabalarsınız…

Ter basar her yanınızı…

Müsaitse kaldırıma çıkmayı bile göze alırsınız…

Yeter ki…

O ambulans…

Hayatla / ölüm arasındaki çizgide gidip gelen yolcusunu(!)…

Hastaneye yetiştirsin diye…

Her çareye başvurursunuz…

Bu tartışılmaz insanlık görevidir!

Tabii ki…

Eğer yüreğinizde insan sevgisi varsa…

Hastaya, bir cana saygı duyuyorsanız…

***

Ancaaaak…

Direksiyondaki kişi…

Bencilse, insana, hastaya karşı vicdani duygular taşımıyorsa…

Ambulansın sesiyle açılan yolda ilerlemeyi sürdürür!

***

Türkiye’nin ağlatan tablosu budur…

Bu kahreden tabloyu değiştirmek görevimizdir!

***

Hastaneye yetiştirilmesi gereken…

Hastamız, yaralımız, kalp krizi geçiren yakınımız…

Olmadıysa…

(Ki olmaz inşallah…)

Evle hastane arasındaki yol…

Ambulans içinde…

Size, bize, hepimize…

Çok uzun gelir…

Ambulans içindeki sedyede yatan yakınınızın ellerini…

Hastaneye varıncaya kadar geçen süre içinde…

Avuçlarınızın içinden kayıp gidecekmiş gibi hissedersiniz…

Bu ağır bir yüktür…

Hastane yolu…

Size o atmosferde kilometrelerce uzak gibi gelir…

Sedyedeki yakınınız anlar diye…

Elini bırakamazsınız…

***

İzmir’in saygın sağlık çatılarının başında gelir…

“Herkes İçin Acil Sağlık Derneği”…

Kuruluşundan bu yana 11 yılı geride bıraktı…

Bu kadim kentin sakinlerinin…

Sağlıklı yaşamaları için çırpınıyorlar her daim…

Önümüzdeki 10 Kasım’da 12’nci yaşına basmaya hazırlanan…

O derneğin başkanını tanıyorsunuz:

Uz. Dr. Ülkümen Rodoplu…

İzmirlilerin yaşamına “sağlıklı dokunuşlar” yapmak…

Bu derneğin en büyük keyfi…

Dr. Rodoplu ve arkadaşları…

Bir süre önce…

İzmirliler için…

“Ambulansa Neden Yol Vermeliyiz?” çalışması başlattı…

İzmirlileri bilgilendiriyorlar…

Bir “Öğretici Video” yarattılar…

Şahane…

İzmirlilerin kalbine dokunuyorlar ve diyorlar ki:

Kalp krizi geçirebiliriz… Astım nöbeti yaşayabiliriz… Doğum… Kanama (Trafik kazası, yüksekten düşme, yaralanma) veya kafa travması…

Bunların başınıza gelmeyeceğini garanti edebilir misiniz?

O zaman…

“Ambulansa Nasıl Yol Vermeliyiz?” sorusunun cevabını bileceğiz…

Örneğin…

Ambulansı arkamızda gördüğümüzde sakin olacağız…

Yavaşlayacağız, ani fren yapmaktan kaçınacağız…

Sol şeritteysek sola, sağ şeritteysek sağa işaret verip, sola - sağa hareketleneceğiz…

FERMUAR şeklinde yol açılmasını sağlayacağız…

Ambulansın arkasına takılmak gibi çaba göstermeyeceğiz…

Ambulans önümüzdeyse…

Onun hızında gitmeyeceğiz, arada mesafe bırakacağız…

Kavşakta ya da göbekte siren sesi duyduğumuzda…

Yol üstünlüğü ve önceliğin…

Ambulansta olduğunu asla unutmayacağız…

***

Uz. Dr. Ülkümen Rodoplu ve arkadaşları…

Alkışa layık bir dernek çalışması ile taçlanıyorlar…

Bu onların hakkı ama…

Bi’de bu cana can katan bu uyarılara herkes uysa / uyabilse…

Ne acıdır ki, çok sayıda hasta…

Sağlık kuruluşlarına varamadan hayatını yitiriyor…

Sırf trafikteki o kalpsizler yüzünden…

Oysa direksiyon başına geçmeden önce…

Bunun eğitimi veriliyor…

Geçiş üstünlüğü olan ambulansın sireni duyulduğunda…

Araçların sağa çekilip durması…

Ambulansın önündeki araçların da…

Fermuar sistemiyle…

Duran araçların önüne geçmesi gerektiği...

Böylece…

Ambulansın yolunun hızlı bir refleksle açılacağı anlatılıyor…

Demek ki, teorik olarak alınan ders…

Pratikte hayata geçirilmiyor…

Diyeceksiniz ki…

Azıcık da olsa “empati” yapsalar…

O ambulansta kendilerinin…

Ya da çok sevdikleri bir yakınlarının olabileceğini düşünüyorlar mı acaba?

Nokta…

Sonsöz: “Yaşam ile zaman arasında ambulans vardır… / Anonim…”