8 Haziranda bizim tabirle İngiltere’de, doğru tabirle Birleşik Krallıkta genel seçimler yapıldı. Daha önce burada hiç oy vermediğim için bu konuda bir farkındalığım yoktu. Ancak bir yıl önce buraya yerleşince ve Türk tabiiyetimin yanında bir de Birleşik Krallık tabiiyetim olduğu için bu yıl seçimlerde ilk defa oy kullanmaya karar verdim.

Birinci gözlemim usul yönünde oldu. Bizdeki gibi oy vermeden önce kimlik, imza, vb gerekmiyor, seçmen kartı göstermek yeterli. Öyle kapalı perdeli oda, gizlilik filan da yok. Orta yerde, perdesiz bir masa üstünde, kurşun kalemle seçtiğiniz partiye bir çarpı koymak yeterli. Yani seçiminizi o anda yanınıza gelen başka bir seçmen görebilir. Ortalık yerde oy veriyorsunuz. Hiç sorun değil. Kimse saldırmıyor, kavga çıkmıyor. Hangi partiye oy verdin diye bir gizlilik yok. Herkes açık açık dürüstçe hangi partiye oy verdiğini söylüyor.

Oylar çalındı, değiştirildi diye bir kaygı yok. Kurşun kalem kullanıyorlar. Kimse “benim oyum silinir, başka partiye geçer mi” diye kaygı duymuyor. Şüphe etmiyor. Çünkü çalınmıyor. Mühür yok. Zarf yok. Sadece bir kâğıda kurşun kalemle çarpı koyuyorsunuz. O kâğıdı zarflamadan bir kutuya atıyorsunuz. Bir sürü gözcü yok. Oy çalan yok. Dürüstlük dışı hareket eden yok…

Sonra oylar sayıldı, bizim 7 Haziran seçimlerine benzer bir bölünmüşlük ve koalisyon gereği çıktı. Kavga gürültü olmadan birkaç hafta içinde en çok oyu alan parti başka bir parti ile birleşip hükümeti kurdu, tekrar seçime filan gidilmedi ve halkın huzuru kaçmadan hayat devam etti.

Bu ülkenin yazılı anayasası yok. İkide bir anayasayı değiştirme veya bir anayasa yazma referandumları yok. Başlarında bir kraliçe var ama halkı, halkın ödediği vergileri suiistimal etmiyor, keyfince kullanmıyor. Halka çatır çatır hesap veriyor. Bu nedenle hala var. Halk ayaklanıp tahtan indirmemiş çünkü haksızlık etmiyor halkına. Başbakan da, bakanlar da çatır açtır hesap veriyor. Şeffaflık var. Bir suiistimalleri ortaya çıkacak olursa anında istifa edip siyasetten çekiliyorlar. Yani siyaseti bir kazanç ve köşeyi dönme, rant kapısı olarak görmüyorlar toplum olarak. 

Kentlerinin içi park dolu. Kent ortasında koru, hatta orman var. Rant kapısı olarak o parkların ortasına yandaşlar tarafından koca AVMler, gökdelenler dikmiyorlar. Burada Ali Ağaoğulları ve millete koyanlar yok. Şehirde yaşarken park ve nehir kenarında yürüme imkânınız var. Mesela Londra’nın tam göbeğindeki sincaplarla dolu Hyde Park krala aitmiş. Halk faydalansın diye kral halkın kullanımına açmış. Yani şimdi kraliçe, kendi malı olan bu parka kendisi daha da zengin olmak için bir AVM kondurabilir ama yapmıyor. Biz apartmanlar ve AVMler içinde boğulmuş İstanbul’daki ufacık bir Gezi Parkı için ölmeyi göze alırken…

Mesela, Oxford; dünyanın en iyi kanser hastanelerinden birisi buradaymış, Allah muhtaç etmesin. Ama bir tane AVM yok! İnsanlar giysi alışverişi için Londra’ya gidiyor. Ya da şık giyinmeyiveriyorlar. 1200lü yıllardan kalma iki katlı binalar var! Yıkıp apartman yapmıyorlar, koruyorlar, kent bir açık hava müzesi gibi. Sokaklarda ördekler, sincaplar geziyor çünkü her yer park, ağaç, nehir, ırmak, kanal… Biz adalet için yürüyoruz, 40 derece güneş altında, tarihi Efes antik kentinde düğün yapıyoruz 30 000 TLye, Gezi Parkını korumak için biber gazı solumak zorundayız…

Ama… Atamızın tabiriyle “damarlarımızdaki bize güç veren asil kan”la Türk milleti, bir gün hâkimiyle, savcısıyla, subayıyla, siyasetçisiyle, gazetecisiyle, öğretmeniyle, işçisiyle, asil ve tok bir duruş içinde, hak edene hakkını veren, hak yemeyen, adil olan, suiistimal etmeyen, aç gözlülük etmeyen, tarihi, doğayı koruyan, dürüst, birbirine güvenen eski günlerine mutlaka dönecektir. Buna gücümüz var…