Siyasal partiler sözüm ona kapitalizme karşı durarak politik varlıklarına derin siyasi anlam katıyor; Söylediklerine bakılırsa hepsi de anti emperyalist... hepsi de sömürüye karşı… 

Yürüyen gerçek ise öyle söylemiyor; Hepsi de sisteme dahil. Sistemden beslenmeyen siyasal parti yok.

Geçen yüzyılda, Sovyetler Birliği ve Çin Halk Cumhuriyeti’nin uluslararası kapitalist sistemde yerini almasıyla ortaya çıkan gerçek; Kapitalizmden ötesi yalan.

Kuramsal düzeyde çok etkileyici olmakla birlikte hayatta karşılık bulamayan sosyalist düşüncenin işçi sınıfını, emekçileri değil de salt aydınları, entelektüelleri etkilemiş olması, solun çıkışsızlığıdır. Hem de dünya nüfusunun neredeyse yüzde sekseni yoksullaşmışken…

Anarşistler haklı çıktı.

Kapitalist sistemin sağ ve sol payandaları olarak siyasal alanı parselleyen siyasal partiler, devlet siyasası ile belirlenen sınırlara kapatılmıştır. Dünya pratiği böyle söylüyor.

Solda, emeği savunmak ve sömürüye karşı olmakla ünlü küçük efendilerin buradan devşirdiği siyasi rant, sistem muhalefetinin inşasında kullanılıyor.

Sağda, muhafazakârlar ve mütedeyyinler üzerinden devşirilen siyasi rant ise genellikle iktidar oluşumunda kullanılıyor.

Siyasal partilerin politik söylevi ile işlevi arasındaki tutarsızlık alenidir. Bu durumu görmezden gelmek gerçeği değiştirmiyor.

Sonuç olarak, siyasal partiler, büyük efendilerin toplumları kontrol altında tutmak için kullandıkları en etkili araç oluyor.

Doğrudan demokrasinin, düşündüğünü ifade etmenin önündeki en ciddi engel, günümüz siyasal partileridir.

Ne söylediklerine değil ne yaptıklarına baktığınızda bunu görebilirsiniz.