Merak saikiyle yaptığı ettiği her şey insanın başına eninde sonunda dert açıyor. Merak, uygarlık kurdurabildiği gibi yıktırabiliyor da…

Cennetten kovulan insanın dünyalılaşma halleri…

Çökmekte olan kapitalizmin yarattığı bunalım bir taraftan, iklim krizi bir taraftan, uygarlık gitti gider…

Yeni büyük trajediler ufukta… İnsanlık, yanlış yaşanmış zamanların bedelini ödeyeceği günlere geldi… Açlık, kıtlık, kuraklık, doğal afetler, ekonomik bunalım, salgınlar…

Başka Dünya mümkün mü? Eğer putları kırmanın, tabuları yıkmanın bir yolu varsa, mümkün. Bunun için ideolojiye de ihtiyaç yok.

İnsanın edindiği netameli değerlerden, o değerleri yücelten sistemden, sistemleştiren akıldan kurtulmak için artık geçerli nedenleri var.

Fakat insan denen meçhul, illaki çizdiği daireyi tamamlayıp trajik sonu görmek isterse, felaketlerden felaket beğenecek.

Çünkü uygarlık kuran insan, tuttuğu yoldan geri dönmek, yanlış yaşamaktan geri durmak için gerekli değerlere henüz sahip değil.

İnsan, yeryüzünde yaptıklarına ettiklerine hayran…

Toprak, su ve havadan alıp alet, araba, uçak, gemi, makine, bina, eşya, yol, televizyon, bilgisayar, telefona dönüştürdüklerinin kölesi insan, dönüp dolaşıp geldiği yerde Hiçlik ile karşılaşmanın travmasını yaşıyor.

İnsanlık, böyle gitmeyeceğini idrak ederek yeni bir yol bulacak… Ya da yola devam ısrarını sürdürerek hayata zar atacak...

Henüz, yanlışta ısrar sürüyor.

Ne demeli!.. Zekasıyla başı dertte insan, cennetten kovulduğu yetmedi, şimdi de cehennemin dibini görmek için saldırıyor hayata.