Kimi zaman çaresizlikle kuşatılmış bir histir.
Bir nevi balyoz etkisi…
Seyirci olduğunuz hayatlara karşı eliniz-kolunuz bağlıdır.
Hele tüm taşlar tahmin ettiğiniz şekilde oturmuş ve beklediğiniz sonuç gerçekleştiğinde beklemediğiniz bir sürprizle karşılaştığınızda daha bir kötü hissedersiniz.
Neyin nereye, ne sonuçlar doğurarak gittiğini çok ama çok iyi görürsünüz.
Elinizi uzatıp dokunup taşları yerine koymak istersiniz.
Oysa müdahale etmeye hakkınız yoktur.
İzlemeye bırakılmışsınızdır
Dinlenmezsiniz, kaile alınmazsınız.
Beyhudedir.
Nafiledir
Acıdır.
5 Temmuzda görülen İzmir Büyükşehir Belediyesi davası da ne yazık ki işte bu buruklukla görüldü.
Merak ediyorum.
Çete, örgüt olarak suçladığın 18 tutuklu sanığın yargılandığı davada sadece Pervin Şenel Genç’i neden içeride bıraktın adalet?
Bizlere, İzmir halkına neden bu buruk sevinci yaşattın?
Daha öncede yazmıştım sütten bile daha temiz olan bu büyükşehir bürokratlarından yalnız bir kişinin alıkonulup diğerlerinin serbest bırakılması zaten örgüt iddiasını da ortadan kaldırmıyor mu adalet?
Eskiyi bilenler anlatıyor.
Bazen hodri meydan diyenler oluyormuş sana.
Rüşvet, adam kayırmacılık, gizli kapaklı işler falan filan.
Daha neler neler…
Sonra sen salına salına gelir ayak oyunlarını yıkar, planlarını bozarmışsın.
Peki, şimdi ne değişti adalet.
Hakkını verecek misin halkla, yoksa elimden gelen budur mu deyip aldırış etmeyecek misin bu olanlara?
Belki kızgınız sana ama özlüyoruz da seni...
Sen kör topal ilerlesen de bugün, bilesin özleyenin çok, hayranın çoktur adalet.
Sen yeter ki ayağa kalk.
Evet, bekliyoruz seni nice zamandır’
Belki bugün gelirmiş gibi yapıp tam anlamıyla gelmedin ama seni yine de beklemeye devam edeceğiz adalet!
Çünkü biz biliyoruz, seni yani adaletli olmayı unutturup ve unutanlara bile bir gün lazım olacağını.
Yazdır
Önceki sayfa
Sayfa başına git
Künye
İletişim
Facebook
Twitter
Google+
RSS
Sitene Ekle
Günün Haberleri