Şu pandemi belası hayatımıza girdiğinden bu yana 780 gün geçmiş.

Ne zaman yakamızdan düşecek, ne zaman vedalaşacağız, meçhul.

Ne çileler çektik, ne acılar çektik bu süreçte…

Günlerce evlerimizden çıkamadığımız oldu.

Bir değil, iki maske takarak sokağa çıktık icabında…

Lokantaya girip iki lokma bir şey yiyemedik.

Evimize getirmelerini istedik, o özlediğimiz tatları…

Eş dost ziyaretlerini unuttuk.

Evlilikler ertelendi.

Cenazelerini toprağa vermeye gidemedi, insanlar…

***

Esnafın işleri bozuldu.

Ayakta kalabilmek için direnen direndi.

Elde avuçta ne varsa, hepsini harcadı.

Borç batağına saplandı.

Üretimin ne kadar gerekli olduğunu öğretti bize pandemi…

Öyle bir an geldi ki, bazı ürünleri paramız olsa bile alamadık.

Tarımın, tarım ürünlerinin değerini çok iyi anladık.

Nitekim pandemi, ekonomiyi alt üst etti.

Tüm dengeler bozuldu.

Pahalılık, aldı başını gitti.

Bugüne dek eşine rastlanmamış bir yoksullukla karşı karşıya kaldık.

Eldeki para pul olmuş, alım gücü sıfıra düşmüş!

***

Çektiğimiz çilelerin bir özetidir yukarıda saydıklarım.

Eksiği var, fazlası yok.

Ya şimdi?

Şükürler olsun ki, günde 120 bin insanımız koronaya yakalanırken…

Bugün 2 bin rakamlarını gördük.

Günde bir uçak dolusu, 300’ü aşkın insanımız hayatını kaybederken…

Bugün vefatları 15-25 rakamları ile ifade ediyoruz.

Maskeler fora edildi.

Lokantalar, kafeler, pandemi öncesinde olduğu gibi yan yana, yanak yanağa insanlarla doldu.

Esnafın yüzü gülmeye başladı.

Satışlar patlamasa da en azından ailesini geçindirebiliyor.

Sanayici, çarkları daha büyük bir coşkuyla çeviriyor.

***

Her ne kadar iyiye giden şeyler olsa da…

Pandeminin yaşattığı travmaları önemli ölçüde atlatsak da…

Geçim derdine düşmüşüz be kardeşim.

Yine de sevinirken içimiz buruk.

Çarşıya pazara gidebilene aşk olsun.

Nasıl gönül rahatlığıyla gidilir ki buralara…

Her şey olmuş, ateş pahası…

***

Derim ki…

Her şeye rağmen bozmayın moralinizi…

Pozitif düşünün ki, her şey güzel olsun.

Yüreğinizde bir parça umut olsun.

***

Bugün Ramazan Bayramı’nın ikinci günü…

Büyük usta Münir Nurettin Selçuk’un bestelediği…

Behçet Kemal’in sözlerini yazdığı o duygu yüklü şarkıda ne diyordu?

“Yok zerre teselli ne gülüşten ne bakıştan
Bir tatlı huzur almaya geldik Kalamıştan…”

Ne kadar çabalasak, ne kadar içimizi ferah tutmaya çalışsak da…

Yaşadıklarımız, gördüklerimiz, gerçeklerimiz…

Biliyorum, zerre teselli etmiyor.

Bayramlar, manevi motivasyonlar yükler insana…

Bir tatlı huzur almaya geldik, bu bayram!

Tüm okurlarımın, aradıkları huzuru, bu bayramda yakalamış olmalarını diliyorum.

Hepinizin bayramını en içten duygularımla kutluyorum.