Karşıyaka Belediyemiz yakınlarda,

‘Atatürk’ün Adımlarıyla KARŞIYAKA’

adıyla bir kitap yayınladı...

1922 - 1934 tarihlerinde Atatürk’ün Karşıyaka günlerindeki 12 ziyaretini

konu ediyor...

Kitabı, Milli Egemenliğin 100.yıl anısına,

Ahmet Gürel ve Feruz Bozaslan yazmış.

Güzel bi başlangıç yapıyor,

Karşıyakalı’lara bir sesleniş ile başlıyor...

Günlerden 12 Ekim 1925 gecesiydi.

Atatürk İzmir Kordondaki Naim Palas’ın balkonunda, arkadaşları ile oturuyor...

Karşıyaka’lılar Körfez vapurundan Atatürk’e tezahüratta bulunuyor...

Atatürk onlarla konuşuyor,

Bir bölümünde de... şöyle sesleniyor ;

“İzmir’in Karşıyakalıları, sizleri derin sevgilerimle selamlarım.

Ben, İzmir’in tamamını severim. Güzel İzmir’in temiz kalpli insanlarının da beni sevdiklerinden eminim...

Yalnız bir rastlantı beni Karşıyaka’ya

daha fazla bağlamıştır.

Karşıyakalılar ! Anam sizin bağrınızda, sizin topraklarınızda yatıyor...

Karşıyakalılar... İzmir’i gördüğüm gün, öncelikle Karşıyaka’yı ve orada sizin topraklarınızda yatan anamın mezarını gördüm.”

Atatürk Araştırmacısı... Ahmet Gürel,

önsözde yazdığına göre Atatürk,

10 Eylül 1922 günü akşamı ile takip eden 11 ve 12 Eylül günlerinde, Karşıyaka İplikçizade, köşkünde üç gün kaldı...

1921 İşgal günlerinde...

Yunan Kralı Konstantin’de, Atina’dan geldi. Yerli Rumlarının alkış ve zito zito (yaşa yaşa) ! tezahüratları altında, önündeki merdivenlere serilen Türk Bayrağını çiğneyerek, karargahı olan bu Köşke girdi !

Yüce Atatürk ise, intikamcı ve bir milletin bağımsızlığının sembolü olan bayrağa karşı saygı dışı isteklere... itibar etmedi. Önüne serilen Yunan bayrağını kaldırttı, köşke öyle girdi !

Karşıyaka Nikah Sarayının tam karşısındaki bu tarihi köşk ne yazıki artık yoktu. Şimdi Çağlayan Apartmanı vardı !

Atatürk, 12 yılda 12 kere Karşıyaka’ya

geldi. Bu gelişlerinde iki kez KSK’yı, üç kez

İzmir Kız Muallim Mektebini, altı kez de annesinin mezarını ziyaret etti...

Zübeyde Hanım... Ankara’daydı.

İzmir’deki müstakbel gelinini çok merak ediyordu. Ve hastaydı.

Ölürsem de İzmir’de öleyim... diyordu !

Ankara’dan hareketle, 18 Aralık 1922’de Karşıyaka Tren İstasyonuna geldi.

Karşılayıcılardan Latife Hanımla birlikte, yakındaki Köşklerine götürüldü...

İpek Çalışlar, ‘Latife Hanım’ kitabında

o sıralarda 6-7 yaşlarında olan

Gülfem İren’in... sözlerini yazıyordu ;

“... Bahçede bir tek çam ağacı vardı.

Altına bir hasır koltuk yerleştirilir, sonra da Zübeyde Hanım getirilirdi.Beyaz başörtüsü ile koltukta güneşlenirdi. Bizde çoluk çocuk bahçe duvarından seyretmeye giderdik...” diyordu.

Doktorları ona çok iyi tedavi uyguladılar.

Latife Hanım da bir hasta bakıcı gibi hizmet etti ise de... Zübeyde Hanım, gelişinden 28 gün sonra, 14 Ocak 1923 günü vefat etti...

15 Ocak 1923 günü cenaze töreni yapıldı.

Törene neredeyse bütün İzmir katıldı. Cenaze alayının uzunluğu bir kilometreyi buluyordu. Önde de paşalar yürüyordu...

Atatürk 27 Ocak 1923 günü annesinin mezarını ziyaret etti.

Fatiha okuduktan sonra yaptığı konuşmayı şu sözlerle bitirdi :

“... Annemin mezarı önünde ve Tanrı’nın yüce katında söz verip and içiyorum ki...

Ulus egemenliği uğrunda canımı vermek, benim için vicdan borcu olsun... namus borcu olsun.”

Belediye Başkanımız

Dr. Cemil Tugay’ın, bu kitapla parlattığı

Karşıyakalılık ruhu da... hep zirve olsun !

İyi Pazarlar...