Şenol İpek anlattı: Çağla Şikel, tostunu yedikten sonra ne oldu?

Kanal D'de bir programa katılan İpek, şunları söyledi:

''Zannettiğiniz şey sizin o dönem basından görüp, duyduğunuz şeyler. Bir olayı tamamıyla irdeleyip, detayını gerçekliğini bilmeden elinize klavyeyi alıp, belden aşağı eleştirmeyin insanları. Bu kul hakkına girer. Tabii ki eleştirebilirsiniz ama bu belden aşağı olmasın. Bu tamamıyla bir algı olayıydı. Gerçeği çok daha farklıydı, çok kötü bir şey yoktu. Çığ gibi büyüyen bir magazin dönemi yaşıyorduk. Aldı başını gitti, olaylara 100 kişi dahil oldu. Biz kendimizi anlatana, doğruyu anlatmaya çalışana kadar iş işten geçmişti.

Böyle bir odaya gitme, odaya davet etme böyle bir şey yok. O zaman da bas bas bağırıp söylediğimizde, altını çizdiğimizde yapamadık, beceremedik.

O zaman ben evliydim. Hep beraber Kıbrıs'a yılın mankeni ödüllerini almaya gitmiştik. Aşağıda bekliyorduk, onlar üst taraftaydı. 

'Geliyor musunuz, gelmiyor musunuz? Ben tostumu yiyip odaya döneceğim…' gibi bir mesaj. Olay bu. Ondan sonra orada başka bir gerginlik oluyor, bununla birleşiyor. 45 gün sonra ortaya çıkıyor zaten. 1-2 gün sonra olan bir şey değil.

Burada ne Çağla'nın bir kabahati var, ne benim bir kabahatim var… Orada bulunan birkaç kişinin İstanbul'a döndükten günler sonra farklı anlatması… O dönem Çağla'dan nefret eden iki tane mankenin kuliste konuşup, bunu magazinci abilerine anlatması….

Ben 10 gün utancımdan dışarı çıkamadım. Şu an bile bunu konuşmaktan son derece muzdaribim. Çağla çok değerli bir arkadaşım. Uzun yıllar biz birbirimizle hiç görüşmedik. Yıllarca yan yana gelemedik. Geçen sene yan yana geldik. Çocuklarını gördüm. Çağla neredeyse benim çocukluk arkadaşım… Magazinde kriz yönetme olayı var ya, yönetemedik. Büyüklerimiz de yönetemedi.

Faruk K. o zaman organizasyon işi yapıyordu, bana 10 bin dolarlık teklifle geldi. 'Gelemem Faruk, ben dışarı çıkamıyorum. Basınla yan yana gelmek istemiyorum' dedim. Başkası olsa bunu alır götürür. Başka yerlerde kullanır… Bize ters geldi, hâlâ da ters geliyor. Bunu konuşurken de hicap duyuyorum.

Etiler'de çok sevdiğim bir büfe var. Aylarca oraya gidip içeri giremedim. İnsanlar ben içeri girer girmez gülmeye başlıyordu. Şu an yeri geldiğinde 'Bu konuyu geçelim' demek de samimi gelmiyor. Her yazılıp çizilen doğru olsa yandı ortalık."