‘Biraz sağ yap, biraz sol yap… dümdüz git’ diye, yola ve sıraya sokardı şoför muavinleri arabaları… Neyse ki, teknoloji çok ilerledi de, bağırışları da, sayıları da giderek azaldı.

Sesleri artık çok da fazla, duyulur olmadı…

Sol siyaset de Tony Blair’den beri, böyle bir şey… Muavinlerin dediği gibi ; biraz sağa, biraz sola kıvırıp duruyor! Kimileri de sanki balık gibi, ele avuca sığmıyor… kayıp gidiyor!

Hele de çok popülerse, Parti Başkanının sesi duyuluyor… ağızlarına bakılıyor. ‘Her kafadan bir ses’ olgusu da böyle kırılmış oluyor. “Tek ses Tek nefes”e de… Parti içi demokrasi deniliyor!

Önce parti tüzüklerinin… demokratikleşmesi gerekiyor. Ancak, Siyasi Partiler Yasası bu işin bahanesi yapılıyor. Çünkü Yasanın içinde, seçenekler bulunuyor. Tüzükler bunlardan daha çok, tek adamlık olanları ayırıp alıyor, onu uyguluyor!

***

Onun için de Saraysız Başkan Mujica… Toplumu düzeltmek için, önce kendimizi düzeltmemiz gerekir diyor da, kime diyor?

1989 yıllarıydı… Sonradan 18 yıl kadar CHP Genel Başkanlığı yapan Deniz Baykal SHP’nin Genel Sekreteri, “Güneydoğu Raporu“ nu hazırlayan Komisyonun da… Başkanıydı.

Baykal raporu sunuş yazısında ;

Bu çalışmayla Kürt sorunu… bulanıklıktan kurtularak, partimizin öncülüğünde gün ışığına çıkmış oluyor… diyordu.

Rapordaki tespitler arasında da; Doğu ve Güneydoğu Anadolu sorunu da, Kürt sorunu da… Türkiye’nin demokratikleşme ve demokratik haklar sorunu ile iç içedir deniyor.

Bölgedeki sorunları ve çözüm yollarını da içeren bu rapor, Parti Meclisince 1990’da oy birliği ile kabul edilmiş bulunuyor…

***

Araştırmacı Gazeteci ve Yazar Belma Akçura, 2009’ yılında yazdığı “Devletin Kürt Filmi” adlı kitabında diyor ki… Baykal 1999 yılında bir soruya cevap olarak “Kürt sorunu dün vardı, bugün yok” dedi… Güneydoğu’da CHP silindi!

1995’lerde Doğu ve Güneydoğu 21 İlden oluşmaktaydı. 12 milyon da nüfusu vardı. Kurucu Parti CHP, 1999 seçimlerinde, ilk defa baraj altında kalarak, Parlamento dışı olmuştu!

Ancak, ‘silinmeyi’ tek başına Baykal’ın var-yok sözüne indirgemek de doğru olmaz. Ne var ki, Sivas’tan öteye de pek geçmez, belagatlı Tv. konuşmalarıyla, işi götüreceğini sanırdı...

Ama kazın ayağı… hiç de öyle değildi!

***

Genel Başkan Kemal Kılçdaroğlu…

Büyük bir özveriyle, canını dişine takmış çalışıyor... Hak Hukuk Adalet, İnsan hakları, özgürlük diyor. Hiç bir çocuk gece yatağa aç susuz girmesin istiyor. Hiç ayrım gözetmiyor. Sadece insan odaklı çalışıyor!

Doğu’ya, Güneydoğu’ya en ücra köşelere kadar gidiyor. Bir kıpırdanma var ama… Öyle ihmal edilmiş ki, bu bölgelerde parti lehine sıçrama, şimdilerde uçak izi gibi… görünüyor.

Partinin atılım yapmasında rolleri olacaklar, yok değil… Bölgede tanınan isimler, örneğin Genel Başkanlık da isteyen bir Gürsel Tekin, bir Sezgin Tanrıkulu buralardan aday yapılmıyor, İstanbul gibi, güvenli ve kolay yerler seçiliyor!

Ve, 2019 Belediye seçimlerinde ; Diyarbakır’da yüzde 1,5-2’ler de… Partinin geçmişte en güçlü olduğu yerlerden biri olan Kars’ta bile, yüzde 14’lerde geziniyor…

Bir de şu var ki ;

Parlamenter düzene dönülecekse eğer,

Anayasa değişikliği şart olduğundan…

Elbette Milletvekili sayı ve süresinin yanında,

Siyasi formasyon, performans, yüksek parti bilinci ve bükülmez dayanıklılık… Atatürk’ün Gençliğe Hitabesinin özünü aynalayan, Başkan Tunç Soyer’in ; kimi söylemlerindeki ruh yapısı da, önemli ölçütlerden sayılıyor…

Bir de en başta ; ahbap-çavuş ilişkisiz, eşit uzaklıkta… bulunmak gerekiyor!

***

Hele de şu sıralarda…

Partililer bile, bozucu koroya takılıp, 6’lı Masaya, Kurucusuna vurmaktan sakınmalı. Sanırlar ki… Masasız kazanırlar.

Oysa artık kolay yol yoktur… yollar vardır !

İyi Pazarlar…