Ölüm sondur… Bu sondan korkmayan var mıdır? Bilinmez de, korkmadığını söyleyenler de az değildir hani… Yine de iç seslerini Allah bilir. Ama, Sokrates ölümden korkmayanlardan !

Zira, seçenekli olarak ölüm de dahil, mahkum edilip atıldığı zindanda… Ölümü seçerek baldıran zehirini içer. O gün eşi, çocukları ve öğrencileri toplanırlar… Eşi göz yaşları içinde :“Seni haksız yere idam ediyorlar” deyince, Sokrates “Ya haklı yere idam etselerdi, o zaman daha mı iyiydi!” der.

***

En son… Dünyanın sonudur ki, ona kıyamet deniyor! Tek Tanrılı dinlerin inancıdır kıyamet.

TDK’da kıyametin iki anlamı var ;

Biri gerçek anlamı ki, dünya hayatının sona erip, ahiret hayatının başlayacağı gün…

Biri de… Gürültü, patırtı, kaos, karmaşa hali.

Kıyamet…

İslamda, dünyanın sonu ve tüm ölenlerin dirilip mahşerde toplanacağı… Hesap verme zamanı oluyor.

Yahudilikte kıyamet… Mesihin geleceği zaman başlayacak. Yani mesih gelecek, ahiretteki ölüler dirilecek, cennet ve cehennem hayatı başlayacak. Ancak, o mesih İsa olmayacak…

Hrıstiyanlıkta kıyamet… İsa’nın ikinci defa gelişi öncesi. Yıkımlar ve savaşlar başlayacak... Evanjelistlerle bir kısım Hristiyanlara göre de, yaşanan şu an İsa’nın gelişi öncesi karşılama oluyor…

Kıyamet kavramı, siyasette de çok kullanılıyor.

Kimi siyasetçilerin göze girme argümanı var ya:

‘Pazara kadar değil… mezara kadar’ ya da,

‘Pazara kadar değil… mahşere kadar’ları hani!

***

Slavoj Zizek, Karadağ’ın önde gelen demokrat gazeteci ve yazarlarından… 2011’de “Sin” adlı romanıyla AB Edebiyat Ödülünü almış. Şimdi de “Kıyamet” adlı bir kitap yazmış…

Kitap ; Adriyatik kıyısındaki küçük bir şehirde işlenen ve cinayet mahallinde bulunan, kıyamet gününü de haber veren çok eski bir kitaptan söz eder…

Baş sayfalarında Franz Kafka diyor ki…

“Mesih, kendisine artık ihtiyaç kalmadığı zaman gelecektir…”

Tabii o zaman bilinmez… Kafka bilir!

Altında ki Engels’de diyor ki…

Dünya tek bir sistem, yani tutarlı bir bütün. Doğasıyla, tarihi ile insanlık bunu öğrenmeyi, hiç bir zaman başaramaz…

İnancı olmayan Engels devamla… İnsanların bu boşluğunu doldurmak için, fantaziler kurmak, ideolojiler yaratmak zorunluluğundan söz eder ki, sanki Yazar da bunun, güldürücü de olan, aşağıdaki kimi örneklerini veriyor…

***

Toledo’da 6 Nisan 793’de bir meczup keşiş :

‘Bu akşam dünyanın sonu gelecek’ diye, insanları kentin merkezine toplamış… ama hiç bir şey olmamış. Bunun üzerine öfkelenen insanlar çıldırmış gibi, her yeri yağmalamışlar!

Papa III. İnnocent, İsa 1284’de yani İslamdan 666 yıl sonra… dünyaya geri gelecek diye kesin konuşmuş. Ama gelmediğine göre, yanılan Papa değil… İsa olmuş !

İsaac Newton hayatında ve düşüncelerinde sadece matematiğe değil, ilahiyata da yer vermişti… Bugüne kadar yayınlanmamış yazılarına göre, dünyanın sonu 2060’da gelecekmiş…. Yaşayacaklara duyurulur!

‘Kehanetler’ kitabında Kristof Kolomb…Dünyanın MÖ.4353’de yaratıldığını ve 7000 yıl yaşayacağını yazmış… Buna göre, dünyanın sonu 1658’de gelecekmiş, (bu rakam da nasıl bulunduysa!) ama hala gelmemiş. Zaten ne beklenirdi ki… keşfettiği yeri bilemeyip, adını kaptıran bir kaşiften!

***

Prof. Norman Causins… Amerikalı bir gazeteci ve yazar. Dünya barışını savunmuş ve Albert Schweitzer ödülünü almış.

Diyor ki : ‘Hayatta en büyük kayıp ölüm değildir. En büyük kayıp, yaşarken içimizde ölendir..!’

İyi Pazarlar…