Uzun bir aradan sonra tekrar merhaba sevgili okuyucular…

 

Zaman zaman insanın içini burkan veya isyan ettiren olaylarda, bir şeyleri içinizde kurar, kafanızda söyleyeceğiniz cümleleri sıraya dizersiniz. İçinizi burkan, sizi acıtan şeyi karşı tarafa hissettirebilmek için neler yapabileceğinizi tek tek ölçüp biçersiniz.

İşte bende, beni isyan ettiren, içimi acıtan şeyleri uzunca bir süre sizlerle paylaşmaya çalıştım.

Sonra söylemlerim ve tepkilerimin etkisiz kaldığını düşünerek en büyük tepkinin tepkisiz kalmak olduğunu düşündüm.

 

Yapılanlar karşısında en büyük tepkinin tepkisizlik olduğunu söylerdi ya büyüklerimiz.

 

Ama yanlışmış.

 

İşte bende bilemedim tepkisizliğimin, bende çıldırtan sessizliğe dönüşeceğini.

 

Bu yüzden de uzun süre sizlerle birlikte olamadım.

 

Anladım ki, bireyleri ilgilendiren konular için belki geçerli bir önermeydi tepkisiz kalmak. Ama kitleleri ilgilendiren konular için ne yazık ki geçersizmiş.

 

Evet, benim yüreğim ne acı ki acımaya katlanarak devam ediyor.

 

Daha suçunu bilmeden hapiste yatanların, parasız eğitim istiyoruz diye pankart açan öğrencilerin tutuklandığı bir ülkede, olup biteni başka bir gözden anlatmak gerekiyormuş.

 

Genellikle toplumun gerçekleri görmesini sağlayacak kilit cümleyi bulmak zordur. Ama yılmamak gerekiyormuş.

 

İşte İzmir Büyükşehir Belediyesine yapılan haksızlık.

 

Bu olanlar karşısında sizlere, maruz kalınan bir davranış olarak değil de arz etmek istediğimiz bir davranışın hakiki temelsizliği olan haksızlığı düşünmeyi öneriyorum.

 

İnanıyorum ki ucundan ya da ortasından size de değen ve bu başlangıca, bitişe, dönüşüme hayırla bakmadığınız bir durumda "hayır", demek istersiniz, "bunu bana/buraya/bize yapamazsın." demek istersiniz.

Ama şu anki mevcut durumda bunu demeye bile hakkınız yok.

Ancak bu istediğiniz, maruz bırakanın lütfuna bağlıdır.

Peki, soruyorum şimdi adalet bunun neresinde?

Peki ya demokrasi?

Bence, bir lambada cin aranır gibi aranmayan ama ülkemizde hala lamba ovmakla aranan, varlığı doğal dengeyi sağlayacak bir gerekliliktir demokrasi…

 

Eklemek isterim ki

Kuvvete dayanmayan adalet aciz, adalete dayanmayan kuvvet zalimdir…