Türk Sinemasında akan bir yıldızdı Tarık…

111 filmde oynamış, 4 televizyon dizisinde rol almış,5 belgesel çekmiş,1 kitap yazmış, sayısız ödül sahibi bir kültür ve sanat adamını son yolculuğuna uğurladık…

O, bizim mahallenin en yakışıklı kahramanıydı.

 Yeşilçam melodramlarının unutulmaz jönüyken de, Hababam Sınıfının Damat Ferit’i iken de,Kanal’da Kaymakam’ken de içimizden biriydi hep…

Maden’de işçi Nurettin oldu,Adak’ta Müslim…

Sürü’de Şivan, Pehlivan’da Bilal…

Nehir’de Sinan’ken, Karartma Geceleri’nde,Mustafa Ural’dı…

Yol’undan dönmeyen Seyit Ali’ydi…

Kalıbının adamıydı…

Akil Adam falan olmadı...

Eğilmedi, bükülmedi, hep dik durdu.

12 Eylül faşist ara rejiminde 2.5 ay hücre hapsinde yattı, işkence gördü.

“ Uyuyamayacaksın

Memleketin hali

Seni seslerle uyandıracak

Oturup yazacaksın” (M.C.Anday)

dedi:

“Anne Kafamda Bit Var’ı” yazdı.

Yetmedi…

 Karartma Geceleri’nde yolu hapishaneden geçen tipik Türk Aydınını oynadı.

Nazım Hikmet Kültür Vakfında yöneticilik yaptı.

Taş gibi adamdı.

Kendi olanaklarıyla Taş Mektep’i yaratıp öğrenciler yetiştirdi.

Filmleri ders, yaşantısı örnek oldu…

Zonguldak’ta,Soma’da  maden işçilerinin direnişine destek verdi, 1 Mayıslarda, Gezi’de,Silivri Duruşmalarında barikatları aşan adamdı…

Son sözü;

“Mücadelemiz hiç bitmeyecek” oldu…

O:

Bizim Uzun Adamımızdı…

Bu yüzden bizim 10. Cumhurbaşkanımız Ahmet Necdet Sezer cenaze törenindeyken, ötekiler yoktu.

Kültür ve Sanat adına kim varsa oradaydı, Kültür Bakanı yoktu.

“Sanatın içine tükürenler”, cenazesine bile saygı göstermeyerek,arkasından hakaretler yağdırdılar, sövdüler…

Bütün yalaka ve yandaşlar; para, şöhret ve iktidar karşısında kendileri gibi diz çökmeyen,saray soytarısı olmayan bu  adamı sevmediler, sevemediler…

Biz de, bu dik duruşu yüzünden çok sevdik Büyük Ustayı…

“Elim sanata düşer usta
Dilim küfre, yüreğim acıya
Ölüm hep bana
Bana mı düşer usta? (R. Durbaş)

Bu dünyadan Tarık Usta geçti…

Toprağa değil, kalbimize gömdük…                              

“Mücadele hiç bitmeyecek”…