Vasatlık ülkenin üzerinden silindir gibi geçti. Kişi kültü, demokrasinin bütün değerlerini ezdi. Aydınlanma fikri, şark zihniyetinin altında kaldı.

Siyaset yapmak bir itaat ilişkisine dönüşmüş durumda. “İtaatkâr kulunuza artık bir koltuğu çok görmeyin!” yaklaşımı biat etmenin fikri tezahürüdür. Düşünceden doğan gerçekçi fikirler ise bozgunculuktur.

Batı düşüncesinin ışığında değil, Batı Bloku siyasetçisinin kucağında yapılan siyaset, sistemden beslenme arzusunun sonucudur.

Ağzı açık Batı budalası siyasetçinin ne söylediğine değil ne yaptığına bakılmalı.

Yoksullar için üzülen, onlara acıyan ve yardım etmek için çabalayan varsıllara, siyasetçilere sormak lazım; Sizler böyle yaptığınız için yoksulluğun azalmışlığı var mı?

Aksine, yoksulluk sürekli büyüdü. Dünya nüfusunun dörtte üçünden fazlası yoksul. Aç insan sayısı bir milyara dayandı. Bi durun artık!

Mevcut siyasal düzende değişim gerçekleşemez, çünkü siyaset gelmekte olana değil gitmekte olana odaklı. Oysa üretim biçimi değişiyor, üretim ilişkileri değişiyor. Sistem yeniden inşa edilecek. Dünya ölçeğinde 85 milyon iş kaybolacak.

Siyaset tahterevallisinin sağ ve sol cenahında oturan kurtarıcılarla oyun artık bitti. Onlarla gidilecek yol kalmadı.

Sağcı veya solcu olmak anlamını yitiriyor. Mülkiyet ve paranın yeniden tanımlandığı, üretim ilişkilerinin değiştiği, ihtiyaçlar hiyerarşisinin yeniden tanımlandığı, kitleselliğin son bulduğu, insan tekinin öne çıktığı, devlet ve sınırların tartışıldığı bir çağın kapıları aralanıyor.

Dünya ve ülke problemlerine doğru bakış açısı nedir? Bu ahvalde, ne yapmalı, nasıl yapmalı? Bu soruları sormadan nutuk atan siyasetçiyi dinlemek sadece zaman kaybı.

Sokaktaki insanı elan kandırarak, rengarenk yalanlarla gününü gün eden siyasetçiye ve onları ihya eden düzene katlanmak, nereye kadar!

Muktedirlerin kurduğu tahterevallide eğleşen iktidar ve muhalefet zümrelerine baktıkça insanda isyan duygusu büyüyor.

Hani diyesim var; “Evet lan, alayınıza isyan!”