Ayakları bu topraklara basanların hayatı yaşanılır kılmak için verdikleri mücadele sonucu, Anadolu ve Trakya toprakları vatan oldu.

Yurtseverlik nutuk atarak olmuyor. Her koşulda yurduna sahip çıkanların yarattığı değerlerle oluyor yurtseverlik.

Her şeyin ucuzuna ve kolayına teşne olmak… Galiba, sorun da bu…

Son zamanlarda, yurtdışında çalışmaya giden yeni mezun gençlerin durumu, muhalefet tarafından trajedi kıvamında dile getiriliyor.

Çocuklarının gittikleri gelişmiş ülkeleri gururla eşe dosta duyuran ebeveyn, çocukların yurtdışına gitmesine neden olmakla suçladıkları iktidara yüklenmeyi de ihmal etmiyor.

Tamam, herhangi bir ülkede çalışmayı, yaşamayı tercih etmek bir kusur değildir; sorun, bu meseleyi ele alış biçiminde...

İmkanlarını kullanarak gelişmiş ülkelerde hayatını sürdürenler ile ülkesinde kalıp mücadele edenler arasında bir fark var; zor koşullara göğüs gererek mücadele edenlerle, zoru görünce soluğu zengin ülkelerde alanlar arasındaki fark… Vatanım dediği topraklarda hayatı yaşanılır kılmak için bedel ödeyen çocuklar ile sırtını dönüp gidenler arasındaki fark…

Mesele şu; Bedel ödemeyi sevmeyen insanların harman olduğu ülkemizde, sıra nutuk atmaya gelince mangalda kül bırakmıyorlar. Bu zafiyet, karakter tam teşekkül etmemiş olduğundandır.

Çocuklarınızın veya yakınlarınızın başka ülkelerde yaşamayı tercih etmesi anlaşılabilir bir durumdur; ancak bu tercihi iktidar eleştirisi üzerinden farklı gösterme çabanız çok çirkin. Cumhuriyet değerlerini kendinize siper etmeniz çok yakışıksız. Ülkede her şeyi göze alarak güzel günler için mücadele eden gençlerden utanın ve susun.

Bugün 23 Nisan. Muhtemelen Cumhuriyet kutlamalarında mangalda kül bırakmıyorsunuz.

Ancak bu memleketi, ayakları sımsıkı bu topraklara basan yurtseverlere borçluyuz, boşuna nefes tüketmeyin.

Zor zamanlarda bedel ödemeyi göze alanlara sevgiyle, saygıyla…

23 Nisan kutlu olsun!