Eski bir Başbakanla, bir görüşme yapıyorlar. Yön değiştiriyorlar,
Sağcı mı oluyorlar ?
Ama... bunu kabul etmiyorlar.
Yine solcu kalıyorlar !

Kimisi Partisini değiştirdiği için,
fikirlerini de değiştiriyor.
Milletvekili ve bakan oluyorlar.
Hemen soldan, sağa geçiyorlar.
Kuşanıp... eskisine kılıç sallıyorlar !
Sonra misyonu tamamlanıyor,
bir kenara atılıyorlar...
Yine de boş durmuyorlar.
Örneğin turizm yazarı oluyorlar !
Ören yerlerini, müzeleri... geziyorlar.

Bir Kurultay konuşmasıyla doğuyorlar.
Genel başkanın... cengaveri oluyorlar.
Hemen parti üst yönetiminde görev alıyorlar.
Genel başkanı... ‘bana komplo kurdular’ diyip gidiyor da.
Cengaverler koşa koşa televizyonlara çıkıp... hüngür hüngür ağlıyorlar !
‘Geri dön... ne olursun geri dön’
şarkısını söyleyip duruyorlar...
Gelmiyorsa, yeni bir ata biniyorlar.
Eski partisine ver yansın ediyorlar.
Ödül olarak... milletvekili, belediye başkanı vs. oluyorlar da,
Kendilerini büyük politikacı sayıyorlar !

Nabız ve şerbet karşıtlığından geliyorlar.
Siyasete giriyorlar.
Partisinin meclisine seçiliyorlar.
Genel başkanlığa soyunuyorlar.
Cübbeyi de bir türlü soyunamıyorlar !
Küsüyorlar, iktidara doğru yelken açıyorlar... Çay parası olmayanlara,
koşacağız diyorlar da,
Yeşile... koşuyorlar !

Güya solcuymuşlar da...
Rüzgar gibi, her yöne esiyorlar.
Sosyal devlete değil,
Tatlı yaşama koşuyorlar.
Eşitlikçi düzene değil,
Egoist düzene koşuyorlar.

Şunlar da başkalarının solcuları oluyorlar ;

Havana’lı karısı Delila, onu komunist yaptı.
Komünist Şair diye ünlendi... bir Neruda oldu !
Şili Devlet Başkanlığına aday oldu.
Arkadaşı Dr. Salvador Allende de
aday olunca, eleştirilere aldırmadı,
Partisinin adaylığından çekildi, onu destekledi.
Allende dünyanın seçimle gelmiş ilk Marksist Devlet Başkanı oldu !
Darbe ile... 11 Eylül’de 1973’de,
Neruda da üzüntü ve hastalıktan,
23 Eylülde... aynı yılda öldüler.

Önce komunistlerin desteğindeki Batista’yı destekledi. Sonra faşist bir diktatöre dönüşen bu adama karşı çıktı.
Küba Devrimini yaptı.
Ama Neruda... Önceki desteği yüzünden onu hiç sevmedi. ‘ Birbirlerini balık yağıyla bile yutamadılar.’ !
Küba’yı... Bir sosyal devlet yaptı.
Eşitlikçi ve steril bir düzen kurdu.
ABD tehditlerine karşı hep dik durdu.
Fidel... halka mal olmuş bir idol oldu !

Atladı motorsikletine... Güney Amerika’yı karış karış dolaştı.
Yoksul halkın dostu oldu.
Küba’nın Sanayi Bakanı da oldu.
Küba vatandaşlığından ayrıldı.
Sosyal ve eşitlikçi bir düzen kurmak için Bolivya’ya gitti.
Gerilla savaşı başlattı... taban bulamadı.
Aç susuz kaldı.Susuzluğunu bile vücudunun attıklarından karşıladı !
Kurşunu bitti, faşistlerce yakalandı.
Genç bir çavuş tarafından, makinalı tüfekle, acı çektirilerek öldürüldü...
O’da, dünya gençliğinin bir idolü oldu.

1962’lerdeki iki süper gücün
Küba Füze Krizi zamanında, emperyal olarak, ‘ABD ve Rusya bir ceketin dış ve iç yüzüdür’ dedi.
Bizim haklı dik duruşumuzu ve duracağımızı... etkilemeyecekti de,
Che bugünün Suriye’sinde ki, ABD ve Rusya’yı, 60 yıl önce görmüştü sanki !

O solcular ki...
Roza Lüxemburg’un metaforuyla,
‘kendi kuyruğunu yiyen yılan’ olmadılar !