Kulak verin; kalp sesiniz şunu söyleyecektir:

“Hangi anne-baba yavrularının sağlıklı büyümesini istemez?”

Gözlerini dünyaya yeni açmış bebeğini…

Cami duvarına bırakmış bir anneye hiç kulak verdiniz mi?

Öylesi bir acıklı olayın…

Gazetecilik mesleğindeki başlığı yarım asırdır hep aynıdır:

“Vicdansız Anne!”

SMA’lı bebişler için manşetlere yerleştirilen…

Yardım kampanyasının kumbaralarını çalana…

Sorabilir misiniz, “insanlık sıfatı”nı neden kiraya verdiğini?

***

Harbi soru, şudur?

İzmir’in dünya güzeli bebişleri…

Yeni doğanları…

Bir yaşını geride bırakanları…

Üç yaşına “merhaba” deyip, bıcır bıcır anlattıklarıyla…

Sizi sevinçten…

Başka alemlere taşıyan İzmir’in yarınki fidanları…

Türkiye’nin…

Bugün gıdaya erişim için yaşadıklarının(!) gölgesinde…

Acaba…

Yeterli bir “gelişim süreci” yaşıyor mu?

***

Döneceğiz, bu pek görünmeyen acıların şifa reçetesine…

***

Hatırlatmakta yarar var…

Takvimler, 19 Mart 2019 Salı’yı gösterirken…

Tunç Soyer…

İzmir’in Reislik yarışında…

“3. Cemre” hedeflerini Kadifekale’den sıralıyordu…

Bi’ara şunlar döküldü dudaklarından:

“Kültürpark müzik okuluna dönecek... Eskiden sahne almış kişiler gençlere ders verecek… Popüler Müzik Müzesi kuracağız, Zeki Müren de sizi görecek... Hıdrellez Festivali yapacağız…”

Nedir, bu “Zeki Müren hatırlatması” derken…

Bilmeceyi çözdük…

Tunç Soyer, şunu anlatmak istemişti:

“İzmir amfitiyatroya benziyor… Yıllardır o tiyatro ön sıradakilere hizmet etti... Bu kentte bir de arka sıradakiler var!”

…Ve,

Aradan bir yıl geçti, geçmedi…

Birdenbire…

“İzmir95 Projesi” yaratıldı…

Sessiz, sedasız ve dahi reklamsız…

Peki…

Nedir bu “İzmir95”?

İzmir için düşünülmüş, hayata geçirilmiş…

Şahane bir “sağlıklı nesil” projesi…

Nasıl uygulanıyor; demeden…

“İzmir95”in anlamı ne; öğrenelim…

Dünya Sağlık Örgütü’nün kabul ettiği…

“Üç yaşında sağlıklı bir çocuğun ortalama boyu 95 cm’dir…”

Kuralından ilham alınarak yaratılmış…

***

İzmir Büyükşehir Belediyesi…

Hamilelik döneminden başlayarak…

Anne ve 0-3 yaş dönemindeki çocukların gelişimine destek sağlayan…

“İzmir95 Projesi”ni…

Boğaziçi Üniversitesi…

Psikoloji Araştırmaları ve Uygulama Merkezi ile yürütüyor…

Pilot bölge olarak belirlenen Konak, Menemen, Tire ve Menderes’te…

Ev ziyaretleri başladı bile…

Amaç…

İzmirli çocukların “sağlıklı gıda”ya erişebilmesi…

Ayrıca…

Geliştirilen Süt Kuzusu projesi…

Özel eğitim okullarında yemek verilmesi uygulamaları sürüyor…

***

Geçtiğimiz gün…

Başkan Tunç Soyer…

“İzmir95 Projesi” ile destek alan İzmirli bir ailenin kapısını çaldı…

Semtini, adresini sormayın…

Yer minderine oturdu…

O güzel ailenin…

Biri kundakta üç yavrusu vardı…

O halleriyle…

Tunç Başkan için kahvaltı sofrası kurmuşlardı…

Dikkat!

Gıda desteği alan bir evden söz ediyoruz…

Bir avuç siyah zeytin…

Birkaç dilim domates…

Biraz yeşil biber ve…

Dilimlenmiş ekmek…

Eve gelen ağır misafirin yarattığı atmosfer…

Aslında…

Kalpleri titreten…

Bilinçli ama öfkeli genç çift ile yavrularının…

Yarattığı…

“Hayat her şeye rağmen devam ediyor…” mesajının canlı örneği…

Başkan Tunç Soyer’in…

Gencecik anne-babayı…

Yaşadığı hüznü içine kalbine gömüp…

Gülümseyerek…

Dinlemek için kendini zorlaması nasıl da belli oluyor…

O fotoğraf…

Hepimizin kalbinin fotoğrafıdır…

Cevabı ise…

“Biz nasıl bu hale geldik?” sorusunda gizlidir…

Nokta…

Hamiş: İzmir Büyükşehir Belediyesi, kentin yoksul mahallerinde 80 bin aileye düzenli olarak gıda paketi ulaştırılıyor… Aşevi’nin günlük üretim kapasitesi 20 bini geçti… Ve yine bu kentin 14 mahallesine her gün 10 bin kişilik sıcak yemek dağıtılıyor… İzmir’in altı devlet üniversitesinde günde 5 bin öğrenciye yemek veriliyor… 29 özel eğitim okulu, 21 engelli derneğine öğle yemeği gidiyor... Toplam 50 kuruma günlük ortalama 3 bin kişilik öğle yemeği ulaştırılıyor... 12 yatılı kuruma günlük ortalama 1600 kişilik sıcak yemek desteği veriliyor… Ve, inanılacak gibi değil ama Büyükşehir Belediyesi, Türkiye’nin üçüncü büyük kentinde son dört yılda 510 bin kapıyı 7,5 milyon kez tıklatarak sosyal ve maddi destek sağladı…

Sonsöz: “Aşkı zikretmek için söz dudağa gelmeden önce, cemre gibi yüreğe düşmelidir! / Hz. Mevlana…”