İzmir’in yarım asırlık efsane AKM’si…

Gururla yazalım…

“Atatürk Kültür Merkezi”…

İzmir Emniyet Müdürlüğü oluyor…

Neden?

Bi’sürü gerekçe sıralanıyor…

Üstelik…

Kiralanacak…

Hani…

Bu kadim şehrin her köşesi kültür merkezinden geçilmiyor da…

Bi’tanesini…

Hayat boyu gururumuz İzmir Polisi’ne kiralıyoruz…

İnanılması zor…

Türkiye’nin üçüncü büyük kentinin…

Başımızın tacı “Ahmed Adnan Saygun Sanat Merkezi” dışında…

Parmakla gösterilecek kaç tane kültür merkezi var da…

50 yaşına yelken açan…

Başından üç yangın geçmiş…

Daha açılmadan 1977’de alevlere teslim olmuş…

Adıyla müsemma…

“Atatürk Kültür Merkezi”, kiraya veriliyor?

İzmir’de…

Canım polisim için “daha uygun” bir adres…

Arandı, arandı da…

Hiç mi polisimin şanına uygun bir yer bulunamadı?

***

Filmi başa alayım, daha faydalı olur…

Laf aramızda…

Eskiler, bizden daha fazla aşıkmış İzmir’e…

70’li yılların ortaları…

Zamanın Ege Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Yusuf Vardar…

Kentin tam kalbinde (Konak’ta) bi’kültür merkezine ihtiyaç var diyor…

El verenler çok olsun, niyazı ile…

İzmir’in yüksek eğitim çınarı Ege Üniversitesi’ne…

Daha yapılmadan hayalleri süsleyen O kültür merkezi için…

Yardım yağıyor…

Bankalar sıraya giriyor…

Şaşırırsınız…

Milli Piyango bile maddi destek veriyor…

Sonunda…

600’er kişi alan iki büyük salon…

340 kişilik bir tiyatro…

800 kişilik resepsiyonlar için geniş fuayeler ve…

Resim, seramik ve heykel sergilerinin yapılabileceği…

470 metrekarelik Sanat Galerisi’ne sahip…

Bir kültür merkezi yükseliyor, denize nazır…

Işıl, ışıl… Pırıl, pırıl…

Neden ışıl ışıl?

Çünkü çatısı bakır kaplı…

Güneş vurunca Atatürk Kültür Merkezi göz kamaştırıyor…

Tam inşaat bitiyor, açılışa hazırlanırken…

O nazar boncuğu gibi Kültür Merkezi alevlere teslim oluyor…

Sabotaj diyen de çıkıyor ama…

Ucu yakalanamıyor…

Onarılıyor, eskisinden güzel oluyor…

5 Ocak 1980’de açılışı yapılıyor…

(42 yıl önce neredeyse bugünlerde…)

***

Soruyu bi’kez daha soralım…

İzmir’in başımızda taşıdığımız kahraman polisi için…

Şanına uygun…

Atatürk Kültür Merkezi dışında başka yer mi kalmadı?

Üstelik…

İddialara göre sadece beş yıllığına kiralanacak?

Kaç para?

Havada dolaşan söylentilere göre…

İzmir Emniyet Müdürlüğü…

Atatürk Kültür Merkezi’nin mülk sahibi Ege Üniversitesi’ne…

Yılda 200 bin lira ödeyecek…

Vur aylığa, 16 bin liradan biraz fazla…

E, pes yani…

İzmir’in Narlıderesi’nde, Güzelbahçesi’nde, Çeşmesi’nde…

Denize nazır havuzlu villanın kirası bile 30 bin TL…

Kaldı ki…

İzmir’de Emniyet Müdürlüğü olacak başka bi’yer kalmadı mı?

Mesela…

Konak’taki…

Milli Eğitim Müdürlüğü’nün gıcır binası daha uygun olmaz mı?

Ya da…

İlle de bi’sanat merkezi olsun diye arzu ediliyorsa…

Atatürk Kültür Merkezi’nin yanı başında…

Dokuz Eylül Üniversitesi’ne ait “Sabancı Kültür Merkezi” var…

Belki orayı tercih etmek daha uygun olabilir…

***

Bi’önemli ayrıntı daha…

Emniyet Müdürlüğü gibi mekanlar…

Biraz daha korunaklı olmalı…

Önü cadde, arkası sahil bulvarı, karşısı deniz…

Her taraf açık…

Ama Sabancı öyle değil…

O kültür Merkezi’nin…

Bergama’dan Berlin’e kaçırılan Zeus Sunağı gibi…

Haşmetli merdivenleri var…

Müthiş korunaklı…

İstenirse kuş uçmaz etrafında…

***

Bu kiralama olayında taraflar tokalaşmış mı?

İddialara göre evet…

O zaman Atatürk Kültür Merkezi gibi bir “tarih”…

İzmir’e veda etmeye hazırlanıyor…

O binada bundan sonra 300 polis görev yapacak…

20’ye yakın birim için esaslı bir “tadilat” yapılacak…

Yazık…

Milli Servet bu…

40 küsur yıl içinde binlerce sanatçıyı ağırlayan…

Kubbesi…

Sanatseverlerin alkışlarıyla çınlayan Atatürk Kültür Merkezi’ne…

Veda’ya hazırlanalım…

Hazırlanalım ama…

Emniyet Sarayı için neden bir san’at mabedi son nefesini versin?

Devir, tasarruf devri değil mi?

***

İzmir Emniyet Müdürlüğü için yeni binaya ihtiyaç var mı?

Kesin var…

Çünkü bugünkü bina 30 Ekim İzmir Depremi’nden etkilendi…

Bu satırları kaleme alırken…

Ne Sayın İzmir Valisi Köşger’le…

Ne İzmir Emniyet Müdürü Sayın Mehmet Şahne’yle…

Ne de…

Ege Üniversitesi’nin Sayın Rektörü Prof. Dr Budak’la görüşmedim…

Sadece…

İki nesil büyüten Ege Üniversitesi Atatürk Kültür Merkezi’nin…

Yaşaması ve yaşatılması için…

Kendilerinin yüreklerine seslenmek istedim…

O kültür merkezi…

Türkiye’nin 66 yıllık eğitim çınarı Ege Üniversitesi’nin göz bebeğidir…

İzmir’in imbatıyla serinleyen duvarlarında…

Nice sanatçının izi var…

Yapmayın…

Bakın…

İzmir Mimarlar Odası ne diyor:

“Yapılar kesinlikle mevcut işlevleri dahilinde korunmalı ve gerekli güçlendirmeler ile yapıların üstlendiği misyonların devamlılığı sağlanmalıdır… Aksini değil önermek, düşünmek bile İzmir’e ihanettir…”

Konak önceki belediye başkanlarından…

Kadim dostum, büyüğüm Muzaffer Tunçağ…

Yüksek İnşaat Mühendisi’dir…

Daha önce de AKM’nin başının derde girdiğini hatırlatıyor ve diyor ki:

“ O binanın yıkılması konusu 2000’li yılların başında da gündeme gelmişti... Zamanın Kültür Bakanı İstemihan Talay’ı kandıran bazı bürokratlar, binayı yıkıp yerine çok katlı bir (rant binası) yapmak için harekete geçmişti… Bina yıkılamadı çünkü başta zamanın müze müdiresi Faden Kudsioğlu olmak üzere binada atölye çalışmaları yürüten sanatçılar ve İzmirli sanatseverler direndiler… Sonunda yıkımdan vazgeçildi…”

***

Şimdi bana diyecekler ki…

Yıkılmıyor, kiraya veriliyor…

İyi de…

Üç tane kocaman sahnesi olan AKM’ye sihirli değnekle dokunup…

Bi’anda Emniyet Müdürlüğü yapmak mümkün mü?

Tabii ki, hayır…

Bi’çok şey göz göre kırılacak, yıkılacak ve…

İzmir’in kalbindeki San’at mabedi, bi’anda Emniyet Müdürlüğü olacak…

***

Bitiriyoruz…

Çok tatlı, unutulmaz bi’anı ile…

15 yıl önce…

Hürriyet Gazetesi, “Türkiye’nin En İyi 10 Kültür Merkezi”ni seçer…

Ne hikmetse…

Söz konusu 10 kültür merkezi arasında…

Ege Üniversitesi Atatürk Kültür Merkezi yoktur…

O günlerin Rektörü Prof. Dr. Ülkü Bayındır…

Hiç üşenmez…

Hürriyet’in Yayın Danışmanı Doğan Hızlan’a bi’mektup yazar…

Der ki:

“Türkiye’nin En İyi 10 Kültür Merkezi’ arasında yerini alamamış(!), İzmir’in kültür ve sanat hayatına önemli katkılar sağlamış Ege Üniversitesi Atatürk Kültür Merkezi’ni sizlere tanıtmayı görev addediyorum…”

Bu cümle bile yetmiş…

Doğan Hızlan büyüğümüz…

Rektör Hoca’ya hitaben…

Köşesinde şu satırlara yer vermiş:

“Sanırım bu yazıyla jürinin bir unutkanlığını gidermiş oluyoruz… Ben de orada bir sergi açılışına gittim, gerçekten çok beğendim... İnsan İstanbul’da yaşayınca, seyrek gittiği kentler demek ki, birden aklına gelmiyor… Böylece bu yazıyla listeyi tamamlamış oldum… Dileğimiz bu merkezde önemli etkinliklerin sürmesi…”

Belli ki sürmeyecek…

İzmir’in kalbini kırmanının kime faydası olur ki…

Yazık, çok yazık…

Nokta…

Sonsöz: “Anlaşılmak gibi bir derdimiz vardı… Ne zamanki kendimizi anlatamadığımızı fark ettik; işte o vakit susmalar dostumuz oldu… / Hz. Mevlana…”