Kimilerine “şaka” gibi gelebilir ama…

Büyük olasılıkla…

Birkaç yıl sonra satışa çıkacak…

“1+1” ya da “1+0” gibi, kişiye özel konutlarda…

“Mutfak” bölümleri olmayacak…

Çünkü…

Özellikle büyük kentlerde…

Evde yemek yapmak tarihe karışmak üzere…

Mutfak dediğimiz “lezzet odacıkları” bile…

Neredeyse…

Kullanılmaz hale gelmek üzere…

Çünkü…

Pandemiyle birlikte “eve yemek servisi” gibi altın bir alışkanlığımız oldu…

Mutfağını sevenleri…

Yemek yapmaya aşık olanları…

Mutfağında pişirdiği yemeklerden vazgeçmeyenleri…

Evdeki sofraya oturmazsa...

Kendisini…

Asla “doymuş” hissetmeyenleri tenzih ederim…

Ancak…

Gidişat iyi değil…

***

TV’deki reklam kuşaklarının…

Neredeyse yarısından fazlasını…

Eve yemek servisi yapan markaları işgal ediyor…

Görmediğiniz bi’yerden…

30 dakika içinde sıcak yemek geliyor…

Nasıl pişiyor?

Nerede pişiyor?

Aşçının elleri temiz mi?

Kafasında bone var mı?

Alnındaki ter damlacıkları…

Pişirdiği (her neyse) yemeğe farklı bir lezzet(!) mi katıyor…

İğrenmeden bunu yiyebilecek misiniz?

***

Biliyorum; diyeceksiniz ki…

Sandviç yapılırken görüyorum, nasıl hazırlandığını…

İyi de…

Eve gelsin diye “mantı” sipariş edenler var…

Eve servis “Suşi” lezzeti bile sizi bekliyor…

***

Hatırlayın…

Pandemi öncesi…

Pizzacılarımız vardı…

Eve serviste…

Tek başına kraldılar…

(Hollywood filmlerindeki gece yarısı bile kapı tıklatan pizzacıları hatırlayın!)

Ne zaman?…

Pandemi bizi de vurup, aklımızı başımızdan almaya başladığında…

Motosikletli yemek kuryeleri…

Mantar gibi bitti…

Sağlam geçmişleri, topu topu 2.5 yıllık…

***

İnsanın aklını başından alan…

Rakamlar uçuşuyor bu sektörde…

Mesela…

Tam bir yıl önce…

Online yemek siparişi sektörünün kafa şirketlerinden birinin…

(Adı, unvanı önemli değil…)

Kapsadığı restoran sayısı 50 bin…

Günlük siparişi 900 bin dolayındaydı…

Yine o tarihte…

Bütün online platformlara ulaşan günlük sipariş 2.5 milyonu buluyordu…

Günlük sipariş cirosu ise…

100 milyon lira dolayındaydı…

Yani…

Yeme-içmede ..

Online sipariş yıllık 4.5 milyar doları buluyor…

Şahane bir sektör…

***

Türkiye’nin nüfusu 85 milyon…

Hane sayısı 20 milyon civarında…

Pek yakında “hazır yemek” sektörünün…

Kapısını çalmadığı hane kalmayacak!

***

Rakamlarla kafaları karıştırmayalım…

Önemli olan…

Hızlı bir şekilde karnımızı doyurmak…

Nasıl piştiği…

Etin ve diğer malzemelerin kalitesi…

Tuzu, biberi, kimyonu…

Nasıl saklandı?

Mikroptan korundu mu?

Tahmin bile etmek mümkün değil…

Bizim için önemli olan ne?

Kuryenin çabuk gelmesi ve karnımızın doyması…

İsteyin, kuru fasulye bile getirsinler…

Yeter ki…

Paranızı hazırlayın!

Alın size bu sektörden şaşkınlık yaratan bir rakam buketi daha..

Ticaret Bakanlığı'nın verilerine göre...

Türkiye’nin online yemek sektörünün hacmi…

Geçen yılın ilk yarısında…

Yüzde 50 büyüyerek 6 milyar lirayı aştı…

Online yemek sektörüne…

Sadece geçen yıl…

180 milyona yakın sipariş karşılığında…

Vatandaş olarak 8 milyar 21 milyon lira ödeme yaptık…

Az mı?

***

Özellikle anasından/babasından uzakta…

Üniversiteli gençlerin evdeki yemek uğraşısını…

Ayağa kalkıp alkışlıyorum…

Onlardan biri anlatıyor:

“Face’te restoran/esnaf tanıtımı yapan yemek  sayfaları var… Bir video izledim, akıllara zarar… Adam domateste dokunmadık yer bırakmadı… Tezgahın üstü yağdan geçilmiyor… Bir önlüğü var, leş gibi olmuş… Bu sadece izlediklerimden bir tanesi… Yemek sipariş ettiğim yerdeki ustalar kim bilir nasıl yapıyor; düşündükçe midem bulanıyor…”

***

Bitiriyoruz…

Türk mutfağı emsalsiz bir lezzet şölenini…

Yeteneği…

Zengin çeşidi ve hepsinden önemlisi hijyeni…

Peşinden sürükler…

Evdeki mutfağı hala “kullanıyorsanız” elinizle hazırladığınız…

Bir mercimek çorbasının bile…

Tadına doyum olmaz…

Bırakın telefonu, mutfağa girin…

Nokta…

Sonsöz: “Herkes başbakan olamaz belki ama herkes yumurta kırıp, omlet yapabilir… / Anonim…”