Düşünüyorum da günler, aylar ve yıllar ne de hızlı geçiyor. Hiç yaşanmamış gibi.

Gün gelecek ömür de bu hızla tükenecek.

Durmaya, etrafa bakmaya zaman yok.

Her şey yakınımızda ve hızla akıp gidiyor.

Bir ömür bu hızla tükenir mi?

İnsanlar telaşlı, birilerini bekliyor gibiler.

Ama durup da “neler oluyor”a zaman yok.

Nice güzel kızlar, yakışıklı delikanlılar dün olduğu gibi bugün de varlar.Ama güzel ve yakışıklı dediklerim ya yaşlanmış ve güzelliklerinde çok şeyler kaybetmiş ya da ölüm otobüsüne atlayıp gözden kaybolmuşlar.

Bazı konular var ki yaşandıkça acısı ve sızısı daha da derinleşiyor. Önceleri ciltte hissedilen sızı,an geçtikçe derine, bazı acılar ise kemiğe kadar iniyor.

Bazen sesimin çıktığı kadar yukarılara, gökyüzünün çok derinliklerine bağırmak istiyorum.

Yeter… Yeter…

Yeter artık!

Duymak da istemiyorum…

Seni anlamak da…

Nasıl bir zevktir arkadaş, bir insan yalana doymaz mı?

İftiradan yorulmaz mı?

Akılsızlıktan, cahillikten usanmaz mı?

Yoksa…

Yoksa kutsallarda anlatılan zebaniler…

Sevimsiz zebanilerin eziyet ettiği kulların hepsi bu dünyada mı?

Üç - beş yıllığına gözünü bu dünyaya açmış, evrile devrile ömür tüketen nice faninin yaşamına kasteden, ey doyumsuz hırslarını tatmin edemeyen zorbalar!

Siz yorulmaz mısınız?

Hasta ruhlarınızı dinlendirmez misiniz?