20 yıl kadar önceydi... Gökova'daydık, çok güzel Mart günleriydi… Ne şanslıydık… Çünkü Şadan Gökovalı Hocamız bizi Nail Çakırhan ile tanıştırmıştı o gün…

Bu şiiri ilk kez orada duydum. Şarap tadım etkinlikleriyle tanıdığımız Ayhan Güleyen, cebinden bir dergi kupürü çıkardı ve Nail V'ye, “Bu şiir için sizi ayrıca kutluyorum” dedi. Şiirin adı “Bir Kadın Telakisi” … Telaki eski dilde “anlayış” demek…

Nail Çakırhan'ın şiiri yazdığı kadın da çok tanıdık.. Türkiye arkeolojisinin analarından, yürekli kızlarından biri: Halet Çambel...

Bu tanışma anının fotoğrafı ve hikayesi Nezih Öztüre ile 2004'te yayımladığımız Mobolla kitabında geniş geniş yer aldı.

Bugün 8 Mart, Dünya Kadınlarına emekleri için saygı duymamızı bir kez daha hatırlatan gün... Ve bugün biliyorum ki facebook dahil her yerde, yalan yanlış bu şiir yayımlanacak, altına Can Yücel, Nazım Hikmet, Orhan Veli falan yazılacak...

Doğrusunu yazayım dedim.

Bir Kadın Telakisi

Kimi der ki kadın;

Uzun kış gecelerinde,

Serip bir döşek gibi

Yatmak içindir.

Kimi der ki kadın;

Yeşil bir harman yerinde,

Dokuz zilli bir köçek gibi

Oynatmak içindir.

Kimi der ki, hamur yoğurur.

Kimi der ki, çocuk doğurur.

Her ağızdan bir söz:

Kimi der ki, ilk göz ağrım.

Kimi der ki, onunla dolu bağrım.

Kimi der ki, bunca yıldır yaşıyorum ayalimdir.

Kimi der ki, boynumda taşıyorum vebalimdir.

Ne bu, ne şu.

Ne öyle, ne böyle.

Ne döşek ne köçek.

Ne ayal, ne vebal…

O benim;

Kollarım, bacaklarım, dudaklarım,

Ve başımdır..

Yavrum, anam, öz kardeşim, karım,

Hayat arkadaşımdır.

(Nail V. )