İhsan Özbelge ÖZDURAN
Adı konmamış kız çocukları
11 Ekim 2021 Pazartesi

Ben, adı konmamış bir kız çocuğuydum.
Benden bir yaş kadar küçük olduğunu söyledikleri…
Aranızda bir sene ya vaar, ya yok dedikleri… Kız kardeşim ve  ben...
Annemin, doğumdan birkaç ay sonra kaybettiği diğer iki kız bebeğini saymazsak…
Adı konmamış iki kız çocuğu...
Hep “kız” diye çağrıldık.
Ninem ve babam, bizi kız kimliğimizle tanıdı, tanıttı.
“Bizim kızlar” dediler; yani kaşık düşmanı adayları...  
Zavallı anam hep eksiklendi, hep suçlandı oğlan çocuk doğuramadığı için...
Annem tenhalarda bize sıkı sıkı sarılıp “çocuklarım” diye severdi.
Ninem, annemin bize “çocuklarım” dediğini bir duysaydı…
“Aman yarabbi; bak hele, kızdan çocuk mu olur oğlan doğuramadıktan sonra...
Kızlar çocuktan sayılır mı hiç, benim gibi dört tane oğlan doğur da göreyim ben seni...
Amcangillerin gelinlerine bak kaç ÇOCUK  ettiler.” derdi.
Hiçbir şey anlamazdım.
Kızkardeşim ve ben  dövülür gibi yıkanır, saçlarımız yolunur gibi  taranırdı.
Kafamıza yediğimiz sümsüklerle doyar, yarı aç kalkardık sofradan.
Anacığım tarlada akşama kadar çalışır, bizi nineme emanet ettiğini zannederdi.
Nasıl da özlemle beklerdik yolunu.
Küçücük bedenimizden ağır işleri görmekle geçiyordu günlerimiz.
Babamla ninem bir köşede fısıl fısıl bir şeyler konuşuyorlardı…
Muallim bey’in babama demesine göre… Mektebe gitmek mecburiymiş…
Bizim de mektebe gitme zamanımız çoktan gelmişmiş…
Kızkardeşimle sımsıkı sarıldık birbirimize…
Sevinçten yerimizde duramıyorduk…
Amcamın oğulları gibi; artık, biz de mektepli olacaktık…
Babam …  “O zaman ana bunlara  nüfus kağıdı çıkarmak  gerek,  kasabaya bi varıp geleyim; lakin ne  koyalım bu kızlara  isim” dedi.
Ninem  “Koyuver gitsin bir ad, ne olacakmış  kız kısmına, soyadımız devam etmedikten sonra.
İsim  bir  mavi boncuk değil mi takıver gitsin bir şey” dedi.
Anacığım, yine bir köşede sesiz sessiz ağlıyordu.
Harmanlar kalkmış… Havalar güz, ovalar düz olmuş, mektepler açılmıştı…
Kız kardeşimle ben, büyük bir heyecanla mektebin yolunu tutmuştuk.
Nüfus kağıdımız olmadığı için aramızdaki bir yaş fark ortadan kalkmış, aynı sene okula başlamıştık.
Öğretmenimiz; ne güzeldi, ne iyiydi...
Sesi yumuşacıktı, anam gibi.
Adımı sordu  “Bilmiyorum” dedim.
Çok şaşırdı ve aynı soruyu kardeşime de sordu.
O da , “Babam dün isim kağıdımızı kasabadan aldı getirdiydi ama bize vermedi  daha ” dedi…
Öğretmenim şaşkınlıkla masasındaki kağıtlara  baktı…
“Birinizin adı Hicran,bir diğerinizin ise Hasret” dedi...
Düşündü; acaba hangi isim hangimizindi ?
Öğretmenimiz telaşla dışarı çıktı.
Az  sonra sınıfa  döndüğünde,
“Hicran senin adın, Hasret de kardeşinin adı tamam mı?’’  dedi.
O gün çok sevinçliydik…
Hem  okula gidiyorduk hem de artık bir ismimiz  vardı.
İsmimizi öğretmenimizin sesinden ezberlemiştik.
Dua gibi, şiir gibi gelmişti bize, ne de güzeldi ismimiz…
Öğretmenimiz bize; okulu, okumayı, sevgiyi, şefkati öğretmişti.
Taranmamış saçlarımı nasıl da yumuşacık okşuyordu.
Kardeşim ve ben her gün sevinç içinde o şefkat yuvasına, öğretmenizin kollarına koşuyorduk.
Onu  memnun etmek için çok çalışıyor, her söylediğini ezber ediyorduk.
Kendi aramızda konuşmalarımızda ise anlaştığımız bir hayalimiz vardı…
Biz de onun gibi olmalıydık, o-ku-ma-lıy-dık.
İkinci  sınıfa geçmiştik  bile…
O yaz annem  bize dereden bir kardeş alacağını  söyledi.
Demek  çocukları önce annem dereden alıyor…
İsimlerini de sonra babam kasabadan getiriyordu.
Annem çok şişmanladığı için tarlaya gidemez olmuştu. 
Dere de pek bir uzaktı… Oraya nasıl gidebilecekti acaba ?
Sıcak bir yaz günü tarladan dönüyorduk.
Babam atıyla önde, biz de arkasından öğretmenimizin öğrettiği şarkıları söyleye söyleye eve vardığımızda, bir telaş ile karşılaştık.
Annem dereden bebeğimizi alıp getirivermişti.
Babam neneme sarılmış “Başardık” diye bağırıyordu, “Başardık, başardık ana !”
“Oğlumun adı Başar olmalı ana, yarın  ilk iş kasabaya varıp oğlumun nüfus kağıdını çıkarıvereyim tezelden” dedi.
Başar… Kardeşimiz...
Annemin, babamın, ninemin, hepimizin gözbebeği…
Nasıl da severdik onu...
Acaba… Çok  sevilirken yalnız kendini sevmeyi mi öğreniyordu insan?
Başar’ı büyütürken biz de ilkokul bitirme yaşına gelivermiştik.
Öğretmenimizin zorlaması ile parasız yatılı sınavlarına  girdik.
Ayrı ayrı şehirlerde isimlerimizin manasını öğrenirken…
Hayatın ve başarının manasını da öğreniyorduk.
Ben öğretmen, kardeşim Hasret de ebe hemşire  olarak yurdun dört bir yanında görev aldık.
Görev hayatımız boyunca Anadolu’nun her köşesinde…
Kız çocuklarını, çocuktan saymayan HİCRAN dolu yüreklere…
Erkek çocuklara HASRET zihinlere doğruyu, güzeli öğretmeye çalıştık.
Atamızın izinde, onun meşalesini TÜRK MİLLETİNİN SOYUNUN DEVAMI için taşıdık.
Mutlu evliliklerimiz, dünyalar güzeli çocuklarımız oldu…
Kız ya da oğlan; her birini bir diğerinden öncelikli tuttuk.
Kardeşim Başar…
O… Köyden şehre göçmek isterken ailemizi de göçürdü.
Her şeyimizi sattı savdı, köydeki evimizin bacası tütmez, tarlamızda ot bitmez oldu.
Yani Başar; anamı, babamı mahvetmeyi, kahretmeyi başardı.
Demek ki cinsiyetle ve isimle değil..
Çocuktan sayılmayan kız çocuklarının dolaşık saçlarını okşarken çözülebilirmiş BAŞARının sırrı..                                            
***                                   
11 Ekim Dünya Kız Çocukları Gününde…
Çok yıllar önce dinlediğim, buna benzer bir hayat hikayesinden yola çıkarak …
Ve gerçek olmayan isimlerle  kaleme aldığım bu öykü ile…
Kız ya da erkek …
Tüm evlatlarımıza; kendi ışıkları ile aydınlattıkları , müreffeh  bir gelecek diliyorum…

Yazdır   Önceki sayfa   Sayfa başına git  
YORUMLAR
Toplam 24 yorum var, 10 adet görüntüleniyor. Onay bekleyen yorum yok.

Küfür, hakaret içeren; dil, din, ırk ayrımı yapan; yasalara aykırı ifade ve beyanda bulunan ve tamamı büyük harflerle yazılan yorumlar yayınlanmayacaktır.
Neleri kabul ediyorum: IP adresimin kaydedileceğini, adli makamlarca istenmesi durumunda ip adresimin yetkililerle paylaşılacağını, yazılan yorumların sorumluluğunun tarafıma ait olduğunu, yazımın, yetkililerce, fikrim sorulmaksızın yayından kaldırılabileceğini bu siteye girdiğim andan itibaren kabul etmiş sayılırım.
 
Melek Eryazıcı 14 Ekim 2021 Perşembe 14:26

Hocam yorumunuza sağlık. O kadar güzel anlatmışsınız ki, defalarca okusam doyamam. Kaleminize hayrandım, bir kez daha hayran kaldım. Sevgiyle...

Yorumu oyla      3      3  
Gülten Yenisey 13 Ekim 2021 Çarşamba 22:00

Evlat evlattır Kız olmuş erkek olmuş hiç farketmez Hepsi çok sağlıklı mutlu olsun İhsancım

Yorumu oyla      3      3  
Tulin Altinkaya 12 Ekim 2021 Salı 16:40

Gerceklerimizi ne guzel aktarmussiniz. Okurken acaba okuldan alacaklarmi diye heyecanla hizla okudum. Neyseki okula yollamislar diyoruz. Ama ders oluyormu kizlarininbasarisi, mutlu oluyorclarmi bilmiyorum. Baba anne kendisinin ayni cins oldugunu nadilda unutuyor! Var olun.

Yorumu oyla      3      3  
Leman Akkan 12 Ekim 2021 Salı 16:24

Yaşananları yaşayandan bile daha güzel anlatabilmek ancak bu kadar olabilir Duygu dolu üslubun ülkemin belli yerlerde hala bitmeyen gerçeğini içimizi acıtarak sergiliyor Sağ ol İhsanım her hafta dört gözle beklediğim köşe yazılarınla gurur duymalısın Sevgi ve selamlarımla

Yorumu oyla      3      3  
Melek Turgat Özbelge 12 Ekim 2021 Salı 11:25

Kalemine gönlüne sağlık olsun sevgili İhsan Özbelge ..Yazılarının her biri o kadar güzel ki bitmese diye heyecanla okuyan hayranlarından biriyim ..Hem eğitici hem öğretici paylaşımlarını merakla bekliyorum.Sevgiler ..Saygılar..

Yorumu oyla      3      3  
Fatoş Beyhan İşcan Gülkan 12 Ekim 2021 Salı 10:43

Bu kadarı değilse de hala batıda dahi kız çocuklar bazı ailelerde eksik etek maalesef..

Yorumu oyla      3      3  
Nurşen kalaylı 12 Ekim 2021 Salı 10:01

Çok dokunaklı ve ders alınması gereken güzel bir anlatım, tebrik ederim. Çocuklarımızı sevgiyle eğitmeli ve yetiştirmeliyiz. Kız çocuklarına pozitif ayrımcılık yaparak hayatta daha güçlü olmalarını sağlamalıyız. Sevgiler

Yorumu oyla      3      3  
Esin Kurt 11 Ekim 2021 Pazartesi 23:06

Bilinen bu hikayeleri çok güzel anlatmışsıniz KIZLARIMIZ sevgiyle mutlu bir ortamda büyüklerse edindikleri güzellikleri çevreleri ile paylaşırlar .Bu da toplumun her bakımdan gelişmesini sağlar. GÜÇLÜ bir toplumda har alanda başarılı olur...Ellerinize sağlık.Tesekkurler.

Yorumu oyla      3      3  
Hatice güner 11 Ekim 2021 Pazartesi 22:31

Kaleminize sağlık ????

Yorumu oyla      3      3  
Gönül Açık 11 Ekim 2021 Pazartesi 18:01

Kutluyorum , tüm kız çocuklarına ve çocuklarımıza sahip çıkalım.Sevgiler

Yorumu oyla      3      3  
FACEBOOK YORUM
Yorumlarınızı Facebook hesabınız üzerinden yapın hemen onaylansın...
Mehmet KARABEL
Mehmet KARABEL
Bu saatte 'vicdan ittifakı' olur mu?
Engin ÖNEN
Engin ÖNEN
İzmir kimin ya da neyin kalesi?
Tayfun MARO
Tayfun MARO
Erkek dediğin öldürür
Cumhur BULUT
Cumhur BULUT
Foça, Tire, Çeşme ve Dikili de MHP diyecektir
Kemal ARI
Kemal ARI
Oyumuz, onurumuz ve özgürlüğümüzdür...
Nedim ATİLLA
Nedim ATİLLA
Tunç Soyer yeni bir yola çıktı
Dr. Berna BRIDGE
Dr. Berna BRIDGE
Diktatör
İhsan Özbelge ÖZDURAN
İhsan Özbelge ÖZDURAN
Sağduyu marifeti ile seçebilmek…
Rifat ÖZER
Rifat ÖZER
Son hafta
Neşe ÖNEN
Neşe ÖNEN
Sosyalistler pes etmeyin!
ÇOK OKUNANLAR
ÇOK YORUMLANANLAR
GAZETE EGE'DE SONSÖZ
KünyeKünye İletişimİletişim FacebookFacebook TwitterTwitter Google+Google+ RSSRSS Sitene EkleSitene Ekle Günün HaberleriGünün Haberleri
Maxiva