Borç yiğidin kamçısıdır demiş... Atalarımız.
Niye ?
Herhalde, hırslı olmak iyidir... insanı dirençli yapar diye.
İnsanlar hırslansın... çok çalışsın, çok üretsin, çok satsın... borcunu ödesin diye.
Borçla yaşamayı, saygınsız yaşamayla  eş tutmuşlar diye !

Ama... aradan geçen  sürede,
Nüfus artmış, ihtiyaçlar çoğalmış.
Kaynaklar ihtiyaçlara parelel artmamış,
İnsanlar borç batağına saplanmış,
Değer yargıları değişmiş, boş vermeye başlamış.
Kamçı da... işlevsiz  kalmış !

Şarkısı bu yüzden şöhret olmuş
Ajda Pekkan’ın  ;

Boşvermişim Boşvermişim
Boşvermişim... dünyaya
Ağlamak istemiyorsan
Sen de  boşver... dünyaya !

Boş vermek...
Şarkıyla kolay olmuşta,
Hayatta... hoş  olmamış.

Ekonomik sıkıntıdan... evlerde tartışmalar başlamış,
Boşanmalar artmış...
Evlere, iş yerlerine hacizler gelmiş.
Pazar’a giden eşi para istedi diye,
Canavar ruhlu koca,
Onu kalbinden vurmuş.

Borç yiğidin... kamçısı olmamış,
Borç yiğidin... avcısı  olmuş !

                              ***

Belediyeler de çok borç bırakmış...
Sözcü’den Deniz Zeyrek not almış :
Başta... İstanbul, Ankara, Antalya, Mersin olmak üzere 9 Belediye...
90 milyar ( eski para ile 90 katrilyon) borç bırakmış.

Yazılan haberlere göre,
İzmir’de ki İlçelerden...

Kimisi başkanla,  kimisi parti ile el değiştiren,
Şimdilik 12 belediye... 1.207 milyon ( eski para ile, 1 katrilyon 207 trilyon ) Lira borç bırakmış.

Karşıyaka... 220 milyon
(eski para ile 220 trilyon) Lira ile,
Borç şampiyonu olmuş.
Başkan Dr. Cemil Tugay’da,
5 yılı 5 kelimede özetliyor :
Karşıyaka’da  İcraat  yok  İcra  var !
Diyor...

                              ***

Telgırafçı Hüseyin Amca...

12 Eylül 1980 darbesinin hışmına uğrayanlardan... Bir sosyalist,
Bir 1402’lik, Öğretim Üyesi.
Kolay tanınsın !
Ece Temelkuran’ın... Amcası.
Yüksek Öğretmen Okulundan arkadaşım,
Dr. Birol Temelkuran.
Bir öykü göndermiş ki... gerçek.

Birol Bey...
Fethiye’nin yayla köyü Seki’de otururdu.
Seydiler Köyü de... Ozanlar ve Köy Enstitülü Öğretmenlerle doluydu.
O köyün kültürü sol olmaz da... Ne olurdu !

1950 li yıllar...
Köyün PTT’sinin tek görevlisi
Hüseyin Amca’ydı.
İletişim mektup ve telgrafla sağlanırdı. Zaten, askerlikte de öyleymiş ya,
O yüzden Hüseyin Amca’ya,
Telgırafçı  Hüseyin Amca... derlerdi !

Gel zaman  git zaman...
Seki ( Muğla/Seydikemer ) belediyelik oldu.
Hüseyin Amca’da... Belediye Başkanı.

Başkanlık süresi bitti. Görevi devredecekti.
Etmesine edecekti de... Büyük bir sorunu vardı. Hem de  çookk... büyük !
Belediyenin azıcık da olsa... borcu vardı.
Borçtan da, aşırı sakınganlığı vardı.

Geceleri uyuyamıyordu.
Doluya koyuyor almıyor... boşa koyuyor dolmuyor.
Gönlü borç bırakmaya razı olmuyor.
Ama, cebindeki para da yetmiyor.

Düşündü taşındı.
Tarlasını  sattı,
Borcu  kapattı.

Oldu bitti... demedi.
Olmadı gitti... dedirtmedi !

İlahi  Başkan Amca...
Ruhun şad, yerin cennet olsun da.
İyi ki,
Bugünleri  görmedin.
Görseydin... Ne derdin !