27 Haziran Pazar günü...

Yasaklı pazarların sonuncusuydu.

Haftanın 6 günü gez toz, eğlen!

Dışarıda yemek ye, yoğun kalabalıkların arasına katıl!

Pazar günü evine kapan!

Mantıklı değildi bu yasak.

Sanki covid 19, sadece pazarları bulaşıyordu!

***

Yasaklı pazarları, yasaklı diğer günleri özleyen olur mu acaba?

Olacağını sanmıyorum ama...

Bazen cumartesi-pazar...

Bazen tam kapanma döneminde haftanın hiçbir günü sokağa çıkamadık.

Psikolojimiz bozuldu.

Sinirlerimiz yay gibi gerildi.

Pimi çekilmiş bombaya döndük.

Yasaklı günlere özleyen olmasa da...

Davetiye çıkaranların olacağı muhakkak!

***

1 Temmuz Perşembe...

Hayatımızdaki yasakların çok önemli bir kısmı kaldırılıyor.

Pazarları da sokakta olacağız artık...

4 Temmuz Pazar günü, muhtemelen başka bir pazar yaşanacak.

Piknik alanları ful dolacak.

Sahillerde cümbüş yaşanacak.

Kafeler, restoranlar, lokantalar dolup taşacak.

Buna sevinsek mi, üzülsek mi, endişelensek mi, bilemiyorum.

1 Temmuz'dan itibaren...

Lokantalar, restoranlar, kafeler, saat 24.00'e kadar müşteri kabul edebilecek artık.

Tavla atmayı, pişti oynamayı, taş döşemeyi özleyenlere de gün doğdu.

Kahvehanelerden atılan zarların, ıstakaya döşenen taşların sesi yükselecek.

Düğünlerde, konserlerde, kişi başı kapalı alanda 6, açık havada 4 metrekare ayırmak şartıyla, katılım kısıtlaması olmaksızın misafir kabul edilecek.

Toplu ulaşım araçlarında sırt sırta, kısıtlamasız yolculuk yapmayalı hayli zaman olmuştu!

Ter kokusuna, sıkış tepiş yolculuklara da kavuşuyoruz 1 Temmuz normalleşme kararıyla!

Saymadım kaç ay oldu, birahaneye girip buz gibi bira içmeyeli!

1 Temmuz'da kısmetse hasret gidereceğiz.

***

Vatandaş, İçişleri Bakanlığı'nın 1 Temmuz genelgesini ne kadar okudu, ne kadar anladı, bilemiyorum.

Bildiğim bir şey var, serbestliklerin hepsini anladı da...

Belki bol hijyenli yaşamak zorunda olduğumuzu da içselleştirdi de...

Galiba maskeli, sosyal mesafeli hayatımızın devam edeceği yönündeki açıklamayı es geçti.

Öyle ki...

Maske, daha şimdiden aksesuvar bile değil artık.

Eskiden dirseğe, çeneye takılırdı, şimdi o da yok!

Sosyal mesafe, hak getire!

Geçtiğimiz cumartesi günü İzmir'den yola çıktım, Nazilli'ye, memleketime bir yolculuk yaptım.

Yol boyunca gördüğüm maskeli insan sayısı, ne yazık ki iki elin parmakları kadardı.

Yapmak zorunda olduğum ziyaretlerde benden başka maske takan yoktu, desem yeridir.

Bir üretici pazarına girdim, oradaki insanların neredeyse tamamına yakını maskesizdi.

***

İzmir Tabip Odası Başkanı Dr. Lütfi Çamlı'nın dilinde, "Pandemi henüz bitmiş değil. Günde yine 5 bin civarında insanımız covid 19 oluyor, günde 50-60 insanımız yaşamını yitiriyor. Maske, mesafe ve hijyen kuralına harfiyen uymamız lazım" diye diye tüy bitti!

Bilim insanları, bu uyarıyı başka ifadelerle yapıyor, "Aman dikkat!" diyor.

Peki dinleyen var mı?

Daha tam normalleşme başlamadan, 1 Temmuz'u beklemeden yeni hayatı yaşamaya başladık.

Perşembenin gelişi, çarşambadan bellidir, derler ya... O misal...

Kontrolsüz kalabalıkların, maskesiz, sosyal mesafesiz hayatın, bizi yasaklı günlere geri getireceğini hiçbir zaman aklımızdan çıkarmamamız gerekiyor.

***

Yeni hayatın rüzgarına hemen kapılıverenlerin gerekçeleri hazır.

Diyorlar ki:

Aşılarımı yaptırdım.

Toplumun yüzde 55'lik kesimi aşılandı.

Artık bize bir şey olmaz!

İyi de...

Uzmanlar, böyle bir düşüncenin yanlış olduğunu her fırsatta dile getirmiyor mu?

"Öyle bir şey yok. Aşı koruyucudur ama sizi yüzde 100 korumaz" demiyorlar mı?

Biz insanoğlu, tuhaf yaratıklarız.

İşimize geleni alıyoruz, duyuyoruz, uyguluyoruz!

İşimize gelmeyeni zerre kadar dikkate almıyoruz!

Önümüzdeki süreç öncesi diken üstündeyim.

Umarım korkularım boşunadır.

Dilerim, yeniden evlerimize kapanmak zorunda kalmayız.

Tavsiyem şudur:

Sokağa çıkarken, her zaman kendinize şu soruyu sorun:

Yasaklı günler, ya geri gelirse?