Süratle değişen ülke gündeminde haftalık bir yazıyı kaleme almak...
Klavyenin başında duygu ve düşüncelerimi aktarmak isterken...
Dengeleri değiştiren icat ve icazetlerle,  yazı konum da birden değişiverdi...

Geçtiğimiz günlerde...
Fatih Camii’nde düzenlenen hafızlık icazet töreninde uygulanan 
Protokol düzenine dair haberler gündeme düşüverince...
Yayımlanan fotoğraf karelerinde...
Cami kelimesinin manasındaki “birleştirici gücün” içindeki...
Eşitlik kavramına takıldım kaldım.
Hani o...
Omuz omuza rükuya ve secdeye varıldığı…
Safları sıklaştırınız denilerek, sınıf farkının gözetilmediği…
Rabbisine avuç açan insanların eşit olduğu...
Duaların cümlesinin birlikte göğe yükseldiği, camilerimizde…
Hiç şüphe yok ki...
Günü geldiğinde ... Protokol kuralları...
Herkese eşit bir şekilde uygulanacak diye geçirdim içimden...

***

Cahit Sıtkı’nın
“Bir namazlık saltanatın olacak
Taht misali o musalla taşında”

Diyen dizeleri ile...
Herkes, bir gün mutlaka kendisine tahsis edilen...
Protokoldeki yerini alacak... Düşüncesi içinde...
Duygularımın  rüzgârında savrulurken...
İslam dininin “haddi aşmayınız” öğretisinin derinliğinde kayboldum.
Ve...

“Kantarın topu kaçtı” deyiminin manasını düşünürken buldum kendimi...
TDK ya göre; ölçüyü aşmak, aşırı davranmak olarak açıklanan bu deyim ile...
Ayarı bozuk kantarın neyi, nasıl, ne şekilde tarttığını düşündüm, uzun uzun...
Sonra... Hukuk ve adalet konusunda tarafsızlığı simgeleyen...
Gözleri bağlı adalet heykelini resmetti zihnim...
Gözleri bağlı olduğu halde ... Elinde büyük bir denge ile tuttuğu...
“Eşitlik” kelimesinin adaletteki mevcudiyetini temsil eden terazinin...
Kelime manası üzerine yoğunlaştım...
TERAZİ kelimesinin... RIZA kökünden geldiğini...
Ve karşılıklı razı olma halini izah eden bir kelime olduğunu öğrendiğimde
Bundan pek çok etkilenmiştim...
Yani...
Her anlamda bir alışveriş düzeni üzerine kurulu olan bu hayat denkleminde...
Eşitlik şartlarını dengeleyen, karşılıklı razı olma halinin
Sadece maddi anlamda değerlendirilmemesi gerektiğini...
Zamanı ve kendi hayatımızı yönetirken...
Muhatap ve mesul olduğumuz manevi alışverişlerde de...

***

Dinimizin  “Doğru tartınız” öğretisi ile özdeşleşen... Teraziyi...
Sadece niceliklerle ifade edilen değerlerin tartılmasına yarayan...
Bir nesnel tartım aleti olarak düşünmeyip de...
Hayatımıza şekil veren...
Ve bizi biz yapan değerlerin ölçülüp, tartılmasına yarayan 
Bir manâ terazisi, bir metafor olarak değerlendirdiğimizde...
Karşılıklı razı olma yollarını bulabiliriz elbette...
Aile ilişkilerinden iş ilişkilerine...
Siyasi ilişkilerden, insan ilişkilerine kadar....
Üstlendiğimiz tüm görev ve sorumlulukları yerine getirirken...
Sevgi, saygı, adalet, dürüstlük, tevazu ve vefa gibi erdemleri...
Terazinin kefesine dirhem olarak koymak sureti ile...
“BEN” olmaktan “BİZ” olmaya giden ...
Mükemmel bir yolculuğa başlayabiliriz belki de...
Ne diyelim... Umut daima var olsun…

Toplumun en küçük birimi olan ailemizden başlayarak;
Ülkemiz geleceğine yön veren tüm mekanizmalarda
Adalet ve eşitlik terazini dengede tutmak sureti ile...
Müsavi şartlarda yaşanacak bir geleceği inşa edebilmek...
En büyük gayemiz olsun…

(*) Eşitlik