Okumuşluğun değeri nedir?

Okudukları insanın hayatını dolaylıyor. Bu dolaylanma sonucu, doğrudanlığı bilgiyle cerh edilen hayatlar muktedirlere altın tepside sunuluyor.

Ve okumuşluğun hikmetinden sual olunmuyor.

İnsan tekini önemsiz kılarak toplumsal alana kapatan bilgi, toplum lehine kişinin kendini feda etmesini öngörüyor. Ne var ki “toplum lehine” dedikleri, toplumu efendilerin iktidar ilişkilerine odaklayan, tabi kılandır.

İnsanı kurumlar ve kurallar arasında kıskıvrak toplumsallaştıran uygarlık aleminde, “‘Ben’ buradayım, varım ve önemliyim.” diyebilen sıradan insan, makbul değildir.

İktidar zümreleri tarafından yönetilmeye muhtaç hale getirilen insan toplulukları,mülkiyet ve piyasaya dayalı tüketim kültüründen beslenerek sosyalleşiyor.

Ve bu sosyalleşme sürecinde ortaya çıkan gelişmeye de “ilerleme” deniyor.

O halde, sormak gerek;

Çağlar boyu gelişme ve ilerleme sonucu insanlığın geldiği yerde, insanın tükeniş emarelerinin bu denli güçlü bir şekilde ortaya çıkışı, ne demek oluyor?

Benim anladığım;yanlış yaşanmış zamanların faturası insanlığın önüne konmuş bulunuyor. Yani uygarlık çöküyor.

İktidarların gölgesinde sosyal gelişme sonucu toplumsal alanda insanın kendisine yabancılaşması, kurum ve kurallar marifetiyle insanın sosyal varlığı ile “Ben” arasına örülen duvarlar, sistem kuran aklın eseridir.

Sistem kuran aklın ürettiği bilgi, uygarlığın dini olan bilimin ayetleri gibidir. O bilgileri okumuş, yazmışinsan, uygarlık cemaatinin mürididir. Kutsal dava ise, tabiata hükmetmektir. Uygarlık kurmak böylece mümkün oldu.

Uygarlığa tutsakvekendisine yasak insana bu formasyon eğitimle veriliyor. Ve kendinde yabancı olarak varlığını sürdüren “Ben”, yaşamın kıyısında tutunabildiği kadar var olabiliyor.