Uzun zamandır TV’de çok gerekmedikçe haberleri seyretmiyorum...

Hemen hemen iç açıcı bir tek habere rastlamak mümkün değil…

Açık oturumları da seyretmiyorum…

“Muhalif” gibi gözükenler, tekrarın ötesine geçemiyorlar…

“Yandaşlar” ise, “kadrolu” uzman…

“Benim çocuk bina okur, döner döner gene okur” misali…

***

O zaman geriye ne kalıyor?

Dizi seyretmek ve bir de “Survivor” seyretmek…

Bütün bunlara aylardır süren “virüs” yayınlarını da eklerseniz ve bir de “65 yaş üstü” meselesi dikkate alındığında yapacak pek bir şey kalmıyor...

Yazdıklarım tuhaf gelebilir beni tanıyanlar için…

***

Ancak:

Acı gerçek budur ve herhalde Türkiye geneli için de tablo yazdığımdan farklı olmasa gerektir…

Şimdi gelelim konumuza:

Seyrettiğim iki dizi var…

Birinin bittiği epeyce oluyor…

“Diriliş Ertuğrul”…

Hemen hemen bütün bölümlerini seyrettim...

Diğerini de seyrediyorum:

“Kuruluş Osman”…

Şüphesiz her iki dizinin de eksiklikleri ve fazlalıkları var…

Yanlışları ve doğruları var…

Bunlar birer televizyon dizisi… Kurgulanmış bölümler var... Aksi halde seyredilme oranı düşer…

Yine de bazı “tarihi gerçek”leri taşıdığı da şüphesiz…

Bunların, bana göre başında şu acı gerçek ortaya çıkıyor:

“Hemen hemen hep içe dönük mücadele” yürütmüşüz…

Yani:

Başkalarından çok “kendi içimizde ve birbirimiz ile” dövüşmüşüz...

Entrikalar, ihanetler, fesatlıklar hep kendi içimizde.

Tam düze çıkılıyor zannedilirken, mutlaka içimizden bir ihanet veya kargaşa patlak veriyor…

Sonra iş yoluna girse bile “fitne” kapıda bekliyor…

Bu hal sürüp gidiyor…

***

O günlerden bu günlere…

Onun için, “Tarih tekerrürden ibaret” deniyor…

Ve ekleniyor:

“Hiç ibret alınsaydı tekerrür eder miydi?”

Dizidir, kurgudur, senaryodur filan…

Ama gerçek payı olduğu da bir gerçek…