Normalde bu mevsim Ankara’nın belli meyhaneleri ve CHP Genel Merkez koridorları hareketli olurdu. Misafirhaneler ve otellerde doluluk doruk yapardı. Yine olmaya başladı ama bu defa sadece Ankara değil, İstanbul yolları da hareketli.

Çünkü CHP’nin son kurultayında çıkan sonuç, iki merkez doğurdu. Ankara CHP Genel Merkez binası ve İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı binası.

Bu nedenle belediye başkanları ve aday adaylarının mesaisi arttı. Alabildikleri randevuya göre İstanbul üzerinden Ankara veya Ankara üzerinden İstanbul seyahatler başladı.

Geçen döneme göre adaylık hareketliliğinin daha yoğun olmasının bir nedeni bu. Yani iki genel merkez ve iki karar vericiye de görücüye çıkmak. Oysa ki, geçen dönem hedef ve merkez belliydi. Ankara ve Kılıçdaroğlu ile onun üzerinden iş takip edenler. Şimdi yelpaze genişledi ve çeşitlendi. Manisa İl Başkanı ve Trabzon İl Başkanı bile hatır sorulacak kişiler arasına girdi.

Aday adayları haliyle telaşlı ve yoğun. Bazı belediye başkanları zaten işi gücü bıraktı. Bazıları Ankara’dan dönemedi bile. Aracılar vasıtasıyla her gün başka bir MYK üyesi ile görüşmek veya akşam yemek yeme fırsatını takip ediyorlar.

Ayrıca Özgür Özel’in gezilerine de katılmak zorunda hissettikleri için belediyeyi unuttular bile. Gerçi bu fena bir şey değil.

Belediye başkanlarının bir kısmının daha telaşlı olması, kazanacağına neredeyse kesin gözüyle baktıkları Kılıçdaroğlu’na açık yatırım yapmış olmalarından da kaynaklanıyor. Özgür Özel’in kazanma ihtimalini görmeyen ve net taraf olanların büyük çoğunluğu, ilk turdan sonra yaşadıkları şokun etkisiyle Özel’e el uzatma mesafesinde olma çabasını bir hayli ileriye taşıyıp, komik sahneler ortaya koydular.

Liyakat ve nitelik aday belirlemede çok etkili olmadığı için bazı başkanlar hariç çoğu, “ben aslında değişimciydim” demeye başladılar ama komik bir şekilde. Bazıları daha maharetli olduğu için iki tarafa da yatırım yapmayı ihmal etmemişti.

Asıl mesele şimdi başlıyor. Yine bu bire bir markajlar, adam kayırmalar ve eş dost ahbap ilişkileri mi etkili olacak yoksa medeni ölçütler mi?

Anket ve medya üzerinden popülizm mi, yoksa siyaset ve kent yönetim anlayışında farklı bir anlayış ortaya koyacak kadroları üretmek mi öne çıkacak? Bu nedenle şu zamanlar, sahte anket şirketleri ve sahte araştırmalar yoğunlaşacak. Bir de basın reklamları ve İstanbul ile Ankara’da iş takipçileri dönemi.

Anket ve önseçim meselesi ayrıca değerlendirmeye muhtaç olduğu için ayrıca yazacağız.

Şimdilik aday belirleme sürecinde etkili merkez değil merkezler olduğu için adaylık piyasasının da çok merkezliliğe evrildiği tespiti ile yetinelim...