Okumaya başladığınız bu yazı…

Aslında…

İnsan sevgisi ile harman olmuş güçlü bir azmin…

Kader’e(!) nasıl meydan okuduğunun…

Yarınlarda…

Masal gibi anlatılacak öyküsünün ilk basamaklarıdır…

Aynen…

Özdemir Erdoğan’ın ölümsüz şarkısı…

“Sevdim Seni Bir Kere”nin…

41 yıldır dillerden düşmeyen nakaratı gibi…

“Sevgi anlaşmak değildir…

Nedensiz de sevilir…

Bazen küçük bir an için…

Ömür bile verilir…”

Bu dört mısra…

Gözü yaşlı…

Osmaniyeli depremzede bir hanımefendinin…

Hatırını soran…

“Sonuna kadar yayınızdayız…” diyen…

İzmir’in Reisi Tunç Soyer’in alnına koyduğu…

“Allah senden razı olsun!” öpücüğünün…

Şiirsel lezzetidir…

Bizim memleketimizde “alından” öpmek…

Genellikle…

“Gurur okşayan görevleri yerine getiren” birini…

Takdir ve tebrik etmek için kullanılır…

Ve…

“En yüce duygulardan sayılır…”

***

Dönelim, bugünlere…

Türkiye’nin Batı’ya açılan kapısı İzmir…

Asrın Depremi’nde…

Yara saran…

Şefkat dağıtan…

Gönülleri fetheden…

Sönmeyen bir yıldız olduğunu…

Hem güzel memleketime…

Hem de dünyaya duyurdu…

Bu fark…

“Allah İzmir’den razı olsun!” dualarıyla…

Dudaklarda nasıl mühür olduysa…

Aynı zamanda…

Kimilerine…

“Biz nasıl İzmir Büyükşehir gibi refleks gösteremedik!” dedirtti…

Üzülmekte haklılar!

***

İzmir Büyükşehir Belediyesi…

An itibarıyla…

14 günde…

Her biri en az İzmir’den 1000 küsur kilometre uzaklıktaki…

10 yıkılmış kentin yer aldığı…

Afet bölgesine…

Bu memleketin görüp, görebileceği en büyük “yardım koridoru”nu yarattı…

Ve yine 14 günde…

(300 küsur saatten fazla…)

İzmir’den…

Gözyaşlarını içine akıtan bu şehirlere…

Onların ilçelerine…

Ve dahi köylerine…

164 TIR…

124 kamyon…

3 uçak…

3 gemi…

5 otobüs ve bir kamyonetten oluşan kargo ile…

İnsani yardım malzemesi sevk edildi…

Bitmedi…

İzmir Büyükşehir Belediyesi…

Depremin ikinci gününden itibaren…

Vurgun yiyen dört kentte…

Günde 22 bin kişiye sıcak yemek çıkarıyor…

Sizce…

Bu devasa operasyonu İzmir Büyükşehir nasıl hallediyor?

***

Sevindiren gelişme şu:

İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin…

“Umut Hareketi” ve “Bir Kira Bir Yuva” kampanyaları sayesinde…

Bağış rakamı 66 milyon liraya yaklaştı…

“Umut Hareketi”…

Bi’anda nasıl “Umut Köprüsü” oldu?

Deprem bölgesinden kilometrelerce uzaktaki Güzel İzmir…

Bu devasa kutsal görevi…

Sevgiyle… Aşk’la… Yüreğinin sesiyle…

Ve de…

Sıfır hata ile…

İnsanlık adına…

Aslanlar gibi hallediyor…

***

Aslında “halletme”nin ötesinde…

İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin bir amacı var…

Nedir o amaç?

Üretmeye teşvik!

İzmir’in Reisi Tunç Soyer…

Osmaniyeli çiftçilere…

Bu ülkenin Tarım Bakanı’nın bile veremediği bir söz verdi…

Aynen şunları söyledi:

“Bizim İzmir’de kurduğumuz bir sistem var... Çiftçimize, köylümüze, üreticimize diyoruz ki, eğer kooperatif kurarsanız ne üretirseniz alacağız... Devlet 10 lira mı veriyor, ben 12 lira vereceğim... Çünkü bizim fabrikamız var, biz ürünü kendimiz işliyoruz... Yoğurt yapıyoruz, peynir yapıyoruz… Şimdi aynı şeyi Osmaniye’nin köylerinde de yapacağız... Kooperatif kurarsanız, ne üretirseniz üretin devletin verdiği taban fiyattan daha yüksek fiyata satın alacağız…  Bizim pazarımız büyük; bu ürünleri tüketiciyle buluşturuyoruz ya da sosyal yardım olarak yurttaşlarımıza ulaştırıyoruz… Biz hazırız; siz de hazır mısınız?”

***

Tunç Başkanı, ömründe ilk kez gören…

Osmaniyeli annenin…

O’nu alnından öpmesinin duygusal refleksinin altında yatan…

İzmir adına…

Başkan Soyer’in verdiği samimi sözün…

Gönülleri fetheden karşılığıdır…

Deprem Vurgunu’nun yarattığı…

O derin karmaşa arasında masanın üstüne bırakılan “bereket sözü”…

En az…

Devlet Baba’nın sardığı yaralar…

Verdiği sözler kadar kıymetlidir…

***

Sezar’ın hakkını Sezar’a verelim…

Bu ülkenin Sağlık Bakanı Fahrettin Koca…

Deprem bölgesindeki incelemelerinin finalinde ne dedi?

“Hatay’da gerçekleştirdiği çalışmalar nedeniyle İzmir’e teşekkür ederiz…”

***

Bitiriyoruz…

Devletimiz…

100 yaşında vurgun yedi!

Gelecek nesiller…

6 Şubat 2023 Pazartesi sabahını…

Hiç unutmayacaklar…

10 güzel şehri…

Neredeyse haritadan silme noktasına getiren…

7.7 büyüklüğündeki depremin…

Sevdiklerini…

Nasıl kendilerinden ayırdığını...

Nasıl bi’anda yapayalnız kaldıklarını…

Ya da…

Doğduğu, büyüdüğü evin başına nasıl çöktüğünü…

Şanslı olduğu için…

Bilmem kaç saat sonra…

Alkışlar arasında…

Nasıl yeniden güneşin üstlerine doğduğunu…

Taaa, bu dünyadan ayrılıncaya değin…

Hep birer “kabus” gibi hatırlayacaklar…

Nasıl bir hayat bu?

Nokta…

Hamiş: İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Tunç Soyer, hemşehrilerine şöyle sesleniyor: “Değerli İzmirliler, bölgede ihtiyaç devam ediyor… Ha’di el birliğiyle yaraları sarmaya devam…”

Sonsöz: “Hayat alt yazılı değil, alın yazılı bir filmdir… / Anonim…”