Büyük Mustafa’yı futbolcu olarak takip etmiş bir spor muhabiri olarak başladığım gazetecilik günlerimi düşünerek Altay 1. Lige yükseldi diye çok sevinçliyim.

Altınordu başarsa ve çıksa aynı sevinci duyardım. Sadece Türk futbolcuları ile buralara kadar gelen tertemiz bir takımın başarısını alkışlamamak kabul edilebilir mi?

Karşıyakamın futboldaki başarısı umurumda bile değil. Basketbol ve diğer branşlardaki başarıları ile övünüyorum.

Umarım Göztepe de aşar yönetim sıkıntısını. Endüstriyel futbolun pis dünyasında Altınordu ve Mehmet Sepil gibi temiz kalmak kolay değil… Bu arada Yılmaz Özdil’in “Altay” başlıklı makalesini okumanızı bir kez daha tavsiye ediyorum.

Ve şimdi çok takdir ettiğim bir insanda sıra… Bugün köşemi bizlere gönderdiği mektup nedeniyle kendisini de “Altınordu Arması Yediemini” olarak tanımlayan şehrimizin önemli insanı Mehmet Özkan’a devrediyorum. O kadar samimi, o kadar gerçekçi yazmış ki paylaşmadan edemedim…

***

Değerli Futbolseverler merhaba,

1. Tebrik :

Öncelikle hemşehrimiz ve kıymetli rakibimiz Altay’a Süper Lig’de canı gönülden kalıcı başarılar dilerim.

Altay, Süper Lig tarihinde 41 defa ile 4 Büyüklerden sonra en fazla yer almış kulüptür. Genetiğinde Süper Lig kültürü vardır. Doğma büyüme bir İzmirli olarak, eski “Büyük Altay” günlerine geri dönmesi ve İzmirli futbolseverlere keyifli maçlar izlettirmesinden büyük memnunluk duyarım.

Süper Lig tüm Altay Camiasına ve taraftarlarına kutlu olsun.

2. Teşekkür :

“Türkiye’nin Altınordu’su” sloganımıza sahip çıkan ve “Bizi Biz Olduğumuz İçin” destekleyen milyonlarca sporsevere çok teşekkür ederiz. Bize gösterilen bu sevgi seline, bu müthiş desteğe layık olmak için aynı şekilde, hiç yolumuzdan sapmadan devam edeceğiz.

Başta Hüseyin Eroğlu Hocamız olmak üzere, Teknik, Destek, İdari ve Hizmet kadrolarımıza emekleri için çok teşekkür ederim. Çok çalıştılar, kenetlendiler, çok istiyorlardı, bu ilk seferdi, olmadı, postacı kapıyı iki defa çalarmış, yılmak yok, devam!

Ağabey futbolcularımıza kardeşlerine çok iyi davrandıkları için ve ligin son dakikasına kadar akıttıkları ter için, emekleri için çok teşekkür ederim.

Öz Kaynak Sporcularımıza çok teşekkür ederim. Bu sezon onlar için büyük tecrübe oldu.

3. Ustalara Saygı :

Demirciyiz biz.. Hayatım ustaların arasında geçti.. Torna Ustası Babam Kenan Usta, Hilmi ve Zeki Ustalar (Özbek), Sadettin Usta (Akyeli), Siyami Usta, Azmi Usta, Ali Usta, Faik usta, Rıza Usta.. Hatta başka işlerin de ustaları ile yolum kesişti. Mesela babamın çok yakın arkadaşı Udi/Şef Mustafa Erses Usta. Çalarken kendine has bir söyleyiş tarzı vardı. Yıllarca onun taklidini yapmışımdır... El uzatsam ellerineee, aşkı sersem yollarınaaaa, koş gelsem desem kollllarıma, gelirmisiiiinn gelmezmisinnn.. ramp tam tam tam ramp tam tam tamm.. Mustafa Erses amcam sayesinde gençliğimde Muazzez Abacı Usta’yı bahçe ortamında dinlemişliğim vardır. Murat Usta amcam sayesinde Fuar’da en önden Müzeyyen Senar Usta dinlemişimdir. Ferayidir kızıııın aaadı, ramp pam pam pam, Ferayidiiiir yar yandım aman esmer yârim de..

Bir de futbolun ustaları var. Metin Oktay’ı Lefter’i, Can’ı kıl payı kaçırdım, hayal meyal hatırlıyorum.

Ama Altay’dan sevgili Ayfer abimi, Vosvos Aytekin’i, Miço Mustafa’yı, Göztepe’den Kaleci Ali’den Bombacı Halil’e kadar hepsini doya doya izledim.

Cemil Turan’ı, Ali Kemal’leri.. Eskiden futbol daha güzeldi, çünkü işin içinde para ikinci plandaydı… Fantastikti, kreatifti..

İzmirsporlu Arif iki hareket yapardı, yeterdi zaten… Brezilya’da mısın be kardeşim, olurduk tribünde…

Para öne çıktı, futbol mekanikleşti!.. Bir de sokak futbolu bitti, bütün arsalar apartman oldu, doğal yetenekler de kayboldu!..

Bu ustaların içinde en fanatiği olduğum Büyük Mustafa (Denizli) idi.. Çünkü kendisini 19 yaşında Galatasaray’a gol attığı maçından itibaren izlemeye başlamıştım. Bize yıllarca resital yaptı... Az oynardı, öz oynardı... Her frikikte, her kornerde ayağa kalkardık. Hangi köşeye bırakacak aramızda iddiaya girerdik… Kaç tane santrforu gol kralı yapmıştır. Büyük sol ayaktı… Vurur gibi yapar sola çeker, sert muz ortasını yapardı… Çok koşmazdı… Rahmetli Ümit (Kayıhan) ustasının yerine de koşardı.

Mustafa Abi’yi “Altay’ı Süper Lige çıkaran Antrenör” olarak görmek çok mutluluk verici bir olay benim için…Mustafa Abi Altay’a olan manevi borcunu ödemiştir, çok güzel bir duygu… Allah herkese helalleşmeyi nasip etsin…

4. Popülizm’e küçük bir Sitem :

Yıllar önce Aykut Kocaman’ın çıkışını hatırladım. İkincilere hiç mi yer yok!.. Bu topraklar hep böyle “kahpe” ve “nankör” mü olacak!..

Altay Süper Lige çıktı, Allah gani gani yollarını açık etsin.

Konuş, konuş, konuş… Bir de Altınordu’nun misyonunun hakkını ver, Mustafa Abiyi dünya alem biliyor, bir de orada “Ustalığa Geçiş” seremonisine çıkan Hüseyin Eroğlu’dan bahset be kardeşim… Hem yabancı oynatmadan, hem de 19-20 yaşında gençlere yer vererek buralara gelmek her babayiğidin harcı değil deyiver be kardeşim..

Hep tribünlere, hep tribünlere!

Kullan, at! Geriye hiçbir şey kalmasın. Gelenek, görenek, kültür ne ki! Ne kadar yapmacık..

5. Üretime Devam :

Altınordu Arması bu toprakların çocuklarına güvenmeye, onlara imkan sağlamaya, onları Avrupa’nın En Büyük 5 Ligi’ne ihraç etmeye yönelik çalışmalarına devam edecektir.

Ülkesini seven, vefayı bilen, mesleğinin gereklerini yerine getiren ve İngilizce konuşabilen üst düzey dayanıklı ve hırslı futbolcular yetiştirmeye devam edeceğiz.

Anlık, günlük başarılara değil, sürdürülebilir kalıcı başarılara ulaşmak yolunda ilerlemeye devam edeceğiz.

Bu toprakların her alanda öncelikle üretmeye ihtiyacı var… Hele ki 30 milyon gencin varsa, seni kimse tutamaz. Yeter ki kendi gençlerine güven.

Gelecek Gençlerindir.

Esen kalın,

Seyit Mehmet ÖZKAN

Altınordu Arması Yediemini