28 Temmuz Çarşamba, öğle saatleri…

TV’lerde kurulmuş saat gibi aynı anda aynı akaryazı:

“Antalya Manavgat’da başlayan orman yangını büyüyor…”

Yarım saat sonra bilgisayarımıza düşen görüntüler…

Felaket filminin fragmanı gibiydi…

Alevler Manavgat merkezdeki evleri adeta yalıyordu…

Ne gariptir ki…

“Nasıl olabilir böyle bi’şi?” demeye kalmadı…

Manavgat’a bağlı…

Dört farklı bölgeden aynı anda alevler yükselmeye başladı…

İşte o saatlerden bugüne…

Beş gün geçti…

Kabustan farksız 120 saat içinde…

Bugüne kadar Türkiye’nin “orman yangını” tarihinde…

Hiç olmayan bi’şi oldu…

Antalya’nın Manavgatı’nı karalara boyayan alevlere…

Saatler ilerledikçe yenileri eklendi…

Evler, oteller tahliye edildi…

Köyünü terk eden üretici…

Koyununu, kuzusunu kucağına alıp…

Kızıl gökyüzünün altında canını kurtarmaya çalışıyordu…

Ve Cumhuriyet Tarihi’nde ilk kez…

Antalya’yı kavuran Cehennem görüntülerinin devamı…

Yüzlerce kilometre uzaktaki…

Muğla’ya… İzmir’e… Osmaniye’ye… Mersin’e… Adana’ya… Çanakkale’ye… Kayseri’ye… Edirne’ye… Kütahya’ya… Aydın’a… Kilis’e… Kocaeli’ne… Kastamonu’ya… Sakarya’ya… İstanbul’a… Hatay’a… Diyarbakır’a… Karaman’a… Balıkesir’e… Manisa’ya… Bingöl’e… Kırklareli’ne… Bilecik’e… Şanlıurfa’ya… Bitlis’e… Kahramanmaraş’a… Çorum’a… Isparta’ya korkulu saatler yaşatmaya başlamıştı bile…

***

Vaziyet hiç iyi değildi…

Cumartesi gece yarısına doğru konuştuğum…

Tarım ve Orman Bakanı Dr. Bekir Pakdemirli…

Birbirinin peşi sıra patlayan ve…

Beş gündür devam eden orman yangınlarının…

100 yıllık Cumhuriyet Tarihi’mizde…

Hiç yaşanmadığına vurgu yapmıştı…

***

Bakın, buraya yazıyorum…

Son beş gündür…

Türkiye’nin ciğerlerini yakan “seri cinayet”ten farksız…

Şu “orman yangınları” var ya…

Büyük olasılıkla bi’süre sonra unutacağız...

Aynen…

Guinness Rekorlar Kitabı’na girmeye namzet…

Son çeyrek asır içinde unuttuğumuz…

Ağlatan, kahrettiren…

Nice orman yangınlarını “resetlediğimiz” gibi…

***

Üstüme vazife olsun; hatırlatayım bari…

***

Türkiye’nin son 15 küsur yılında…

Zümrüt yeşili ormanları katran karasına çeviren…

40 bin orman yangını ile kavrulduk!

Sözüm ona…

Gözümüz gibi baktığımız…

Toplam 150 bin hektar yeşil örtü…

İçindeki canlılarıyla…

(Ceylanı… Karacası… Kaplumbağası… Tavşanı ile…)

Kül oldu…

Kaybettiğimiz orman alanını gözünüzün getirin diye yazıyorum…

150 bin hektar…

Aşağı yukarı güzel memleketimin göbeğindeki…

Tuz Gölü kadar!

Ya da orman yangınlarında…

Vatandaş “daha iyi kavrayabilsin” ön yargısıyla…

Türk Medyası’nın…

Neredeyse yarım asırdır sık sık verdiği klasik bir örnekle…

“230.000 (ikiyüz otuzbin) Futbol Sahası’ndan fazla…”

Bu çok acı bir rekordur!

Ne yazık ki…

O yere batası rekor, şimdi kendini yeniliyor…

***

İki yıl önce dört gün dört gece süren…

İzmir’deki Büyük Orman Yangını…

5 bin hektarı kül etmişti…

Tam Karşıyaka İlçesi büyüklüğünde bir alan…

Sözü açılmasa…

Kaçımız hatırlıyoruz ve “daha dikkatli” olmaya söz veriyoruz?

***

Son yaşadıklarımız…

Ormanlarımızı topyekün yok etmeye kararlı…

Bir “Seri Cinayet!” organizasyonudur…

Kriminal literatürde…

30 gün içinde 3’ten fazla cesedi arkasında bırakanlar…

“Seri Katil” olarak anılır…

Hala devam eden…

Kızıl alevlerin yol açtığı büyük acı…

Bu güzel ülkeye kastedenlerin eliyle yaşanan…

Bir “seri cinayet!” silsilesidir…

***

Bitiriyoruz…

Bütün ormancılar ezbere bilir…

Çünkü…

Çok deneyimliler…

Hangisine sorarsanız sorun…

Şu cevabı vereceklerdir:

“Orman yangınlarının yüzde 98’i insan eliyle çıkar…”

Artık daha fazla kafa patlatmaya gerek var mı?

Nokta…

Sonsöz: “Katiller daima cinayet işledikleri yere gelirler… / Anonim…”