En iyi narkotik polisin 'anne' olduğunu ispatladı: 'Vazgeçmek yok!'

İkisi kız, ikisi erkek dört çocuk annesi A.Z.’nin hayatı 1.5 yıl önce tamamen değişti. İzmir’de geceleri barlarda çalışan 23 yaşındaki en küçük oğlu, pandemi nedeniyle işyerleri kapanınca farklı ortamlara girmeye başladı. Bazen eve geliyor, bazen gelmiyordu. Geldiğinde 3-4 gün sürekli uyuyor, 5-6 gün hiç uyumuyordu. Anne, evladının bir şeyler kullandığını anlamıştı. Oğlunun üzerinde bazı uyuşturucu aparatları bulunca gerçek ortaya çıktı.

Oğluna “Bunlar nedir?” diye sorduğunda “Anne bunu meyve suyuna koyuyoruz, naneli falan kokteyl yapıyoruz” cevabını aldı. Ama oğlunun bu sözlerine kanmamıştı. O andan sonra adeta bir dedektif gibi iz sürmeye başladı. Her gece oğlunun peşine düştü. Sabahlara kadar sokak sokak dolaştı. Uyuşturucu satıcılarının çocuğunu borçlandırdığını tespit etti. Borçlanan çocuk bu parayı bulabilmek için daha ağır suçlara yönlendiriliyordu.

Bu arada mahkemeden eve sürekli duruşma celp kağıtları gelmeye başladı. Anne, sonunda semtten tanıdığı polislerle irtibata geçti. Polisler onu “En İyi Narkotik Polisi Anne” projesine dahil etti. Şimdi bu proje çerçevesinde sadece kendi oğluna değil, aynı durumda olan tüm ailelere yardımcı oluyor. Oğlu henüz kurtulamadı ama anne kararlı, “Polisimizin ve devletimizin desteği ile şu an çocuğum tedavi sürecinde. Onu bu bataklıktan kurtaracağız” diyor

UMUDUNUZU KAYBETMEYİN
Konak Meydanı’nda buluştuğumuz A.Z., çocuğu aynı durumda olan ailelere şu tavsiyede bulunuyor: “İşin peşini bırakmayın, umudunuzu kaybetmeyin. ‘Benim çocuğum yapmaz’ demeyin, iş işten geçmeden hep dedektif gibi çocuklarınızı izleyin. Kimlerle arkadaş, hayatında ne değişiklikler var, hepsini kontrol edin. Ve şefkatle, yapıcı yaklaşsın.”

‘EVLADIMI KURTARACAĞIM’
İçişleri Bakanlığı’nın çocukların AR ve gençlerin uyuşturucu kullanımının önüne geçme konusunda anne duyarlılığından faydalanmak amacıyla hayata geçirdiği ‘En İyi Narkotik Polis Anne’ projesi başarıyla yürüyor. Bu projede yer alan ve evladı için insanüstü bir mücadele veren A.Z.’nin yaşadıkları, aileler için tam bir ders niteliğinde. İşte o annenin anlattıkları:

KABUSUN BAŞLANGICI
“İki kız, iki erkek, dört çocuğum var. Diğer çocuklarımdan sıkıntım yok. Bu çocuğum daha 23 yaşında. Geceleri barlarda çalışıyordu. Pandemiden dolayı işyeri kapanınca iş bulmak için farklı ortamlara girdiğini hissetmeye başladım. ‘Oğlum bak yapma, bugüne kadar duymadığım değişik yerlere gidiyorsun. Başına bir şey gelecek diye korkuyorum...’ dedim. ‘Yok anne onlar iyiler, sen onları kötü görüyorsun. Onlar bana bir şey yapmıyorlar’ diye cevap verdi.’’

AYLARCA İZ SÜRDÜ
“Bir ara düzgün bir iş buldum, 3 gün çalıştı. Bir de kız arkadaşı vardı ve o da bağımlıydı. Sonra kız arkadaşı da oğlumu terk etti. Çocuğumun psikolojisi biraz da bu nedenle bozuldu. Şu an kız da kötü, o da tedavi görüyor. Ben oğlumun üzerinde hem uyuşturucu madde buldum hem de uyuşturucu kullanma aparatını. Sonra gittiği yerleri öğrendim. Aylarca bir dedektif gibi izini sürdüm. 89 kiloydum, 63 kiloya düştüm. Şekerim vardı, bir de gizli şeker çıktı.”

BAŞKA SUÇLAR İŞLEMİŞ
‘‘Oğlum sokağa çıkma yasağında bile uyuşturucu bulmak için dışarı çıkıyordu. 20 bin lira ceza yedi. Oğlumun neler yaptığını hakkında açılan davaları takip ederek öğreniyordum. Çocuğumun takıldığı çevrenin, uyuşturucu bulması için onu daha kötü suçlara yönlendirdiğini gördüm. Tanıdığım polislerle irtibata geçtim. Böyle de bir proje varmış. Sağ olsun hepsi bana çok yardımcı oldu. Şu an oğluma rapor alıp hastaneye yatırmaya çalışıyoruz.”

BIRAKMAYA ÇALIŞIYOR
“Bana ‘Bırakmaya çalışıyorum, üstüme gelmeyin’ diyor. Ama daha önceki gün içmiş. Eve çağırıyorum. ‘2 bin TL verirsen gelirim’ diyor. Bu parayla da uyuşturucu alacak. Bana başka anneler de geliyor; ‘Benim çocuğumu kurtaralım. Ne yapmamız gerekiyor?’ diyorlar. Maddi durumu olmayan aileleri hep valiliğe, emniyete götürdüm. Onlardan yardım istedim, Yeşilay’la görüştüm. Ben hiçbir şeyden korkmuyorum ve oğlum için mücadeleye devam ediyorum.”

EN RİSKLİ GRUP 15-24 YAŞ ARASI
İçişleri Bakanlığı projeyi hayata geçirmeden önce uyuşturucu bağımlıları üzerinde araştırma yapmış. Bağımlıların yüzde 89.8’inin annesi ev hanımı. Bu kişilerin uyuşturucuyu kullandığı yerler arasında ilk sırayı yüzde 47.5 ile kendi evleri alıyor. İlk uyuşturucuyu yüzde 74 oranında arkadaşlar temin ediyor. Uyuşturucuya başlayan en riskli yaş gurubu yüzde71’lik oranla15-24yaş aralığındaki gençler. Bağımlıların yüzde 48’inin annesi ilkokul mezunu, yüzde 86’sı aile içinde şiddet görmüyor. Yüzde 85.5’i aileleriyle birlikte yaşıyor

ÜSTÜNÜ ÖRTMEYİN
Bir aile çocuğunun uyuşturucu kullandığını ortalama 2 yıl sonra öğreniyor. Ege Üniversitesi Madde Bağımlılığı Toksikoloji Enstitüsü Müdürü Prof. Dr. Zeki Yüncü, ailelere şu tavsiyelerde bulundu: “Ailelerin çocuklarını gözlemlemesinde fayda var. Örneğin okuldan kaytarmaya başlamışsa, arkadaş grubunda, okuldan dönme saatlerinde, kılık kıyafetinde değişiklikler varsa, odaya kapanıyorsa, yemek saatleri düzensizse ergenlik dönemine ait değişiklikler de olabilir. Ama önemli olan sürekliliği... Aileler suçluluk duymasın. Eleştirilere aldırmasınlar. Üstünü örtmemek gerektiğini bilmeliler.” (Posta)