Bugün Pazar...
Hiç bitmeyen sevgi ve saygıyla...
Atatürk'ü bu köşede anma ve hatırlama günü...
Bir kez daha...
Az bilinen yaşanmış bir öyküyü paylaşalım...
Bunu yaparken de...
Bu anıyı anlatarak bu günlere taşıyan...
“Atamız Atatürk” eserinin yazarı…
Hadi Besleyici’yi saygıyla analım…
***
Takvimler, 1935’in sonlarını gösteriyor…
İtalya-Habeşistan Savaşı’nın en kanlı dönemi…
Genç Türkiye Cumhuriyeti tedirgin…
Ege kıyılarında…
Türk Ordusu’nun komutanları sürekli tetikte…
Endişe şu; “Aman bize sıçramasın”…
Topraklarımıza herhangi bir “sızma” olmasın diye…
Herkes teyakkuzda…
Parmaklar ise tetikte…
***
Tam da o günlerde…
Beklenen haber geldi…
Atatürk teftişe gelecekti…
Gazi Paşa…
Beklenen günde yanındaki erkanı ile geldi…
Kıtaları teftiş edip dolaşmaya başladı…
Savunma mevzilerinden birine giden yolun…
Tam da dönemecinde…
Atatürk birdenbire durdu…
Yanındakilere şöyle dedi:
“Siz beni burada bekleyiniz, ben yalnız gideceğim…”
Komutanlar şaşırmıştı…
Tereddütle birbirlerinin yüzüne baktılar ama…
Hiç ses çıkarmadılar…
Gazi Paşa, patikanın kıvrımını döndü...
Koruganın hakim bir noktasında nöbet bekleyen…
Mehmetçik’e doğru yürüdü…
Uzaktan gelen bir sivilin…
Kendisine doğru yürüdüğünü gören asker…
Hemen silahına davrandı…
Daha fazla yaklaşmasına izin vermeden adeta gürledi:
“Dur!..”
Atatürk bu kesin ihtar karşısında durdu…
Askerin gözlerinin içine bakarak…
“Sen beni tanımıyor musun; ben kimim?”
Nöbetçi, bi’saniye bile tereddüt etmedi:
“Mustafa Kemal’sin komutanım…”
Atatürk, içinden takdir etti Mehmetçik’i ama…
Konuşmaya da devam etti:
“Peki sen benim Mustafa Kemal olduğumu biliyorsun da hala neden yasak, diyorsun?”
Nöbetçi er, bi’an durakladı…
Herhalde teftişten haberi vardı…
Ne var ki…
O’nun bildiği Atatürk, yanında kalabalıkla gelirdi…
Böyle yapayalnız gelmezdi…
Bir an daha düşündükten sonra…
Kafasını salladı ve en doğal yanını öne çıkararak cevap verdi:
“Komutanım, Mustafa Kemal’sin Mustafa Kemal olmasına ama... Düşmanların işine akıl sır ermez... Birini sana benzetir içeri sokarlar... Gözünü seveyim sen şu bizim yüzbaşıyı al birlikte gel, o zaman nereye istersen git!”
***
Atatürk, geri döndükten sonra komutanlara yaşadıklarını anlattı…
Bu mert ve uyanık eri hemen o gün çavuşluğa yükselttirdi…
Nokta…
Sonsöz: “Dünyanın hiçbir ordusunda yüreği seninkinden daha temiz, daha sağlam bir askere rast gelinmemiştir… / Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ten Mehmetçik’e övgü sözleri…