|
|
İnsanlık tarihi, bir anlamda Kuzey yarımkürenin Doğu – Batı ekseninde yaşandı. Dine, siyasete, ekonomiye, bilime, teknolojiye, sanata, edebiyata, felsefeye… yaratıcılığa ilişkin her ne var ise çoğu Kuzey yarımkürede doğdu ve gelişti. İnsanın yeryüzünde varoluşu ve yayılışı, Orta Afrika merkezli olduğu düşünülüyor. Bu konunun gerçeği de açıklık kazanacak ve görülecektir ki, insanlık tek bir geniş ailede değil, çoğu Kuzey yarımkürede gelişme gösteren birçok geniş ailenin homo sapiens sapiens aşamasına gelmesi ile olmuştur. İnsanlık tarihi, neredeyse Doğu – Batı ekseninin orta kuşağında yaşayan insanların tarihi olarak da görülebilir. Çağımıza kadar intikal eden olumlu veya olumsuz insana ilişkin tüm sorunlar, insanlığın Kuzey yarımkürede sürdürdüğü yaşamla doğrudan ilişkilidir. Tedavi edilemeyen sağlık sorunları ve psikolojik rahatsızlıklar da Kuzey yarımkürenin iklim ve bitki örtüsüyle sabitlenmiş yaşamıyla ilişkilidir. Büyük savaşlar, bir türlü sağlanamayan barışlar, büyük imparatorluklar, büyük çöküşler, katliamlar, kitlesel ölümler, salgın hastalıklar, kıtlıklar, açlık korkuları, yağmalar… bunların ve daha nice temel sorununun nedenini, yaşamın Kuzey yarımkürenin Doğu – Batı eksenine mahkum olunmasında aranabilir. Kitabi dinlerin ve bilimin kaynaklarına ve sorunlara yanıt arayışına bakıldığında, sanki dünya kuzey yarımkürenin orta kuşağından ibaret. Kuzey – Güney ekseninde, ekvatorun iki yakasını bir bütün gibi düşünen klasik bir düşünceye ve bilime rastlamak neredeyse imkansız. Dünyanın yuvarlak mı değil mi, sorusu tarihte çok tartışıldı. Ama yuvarlak diyenlerin de, düz diyenlerin de Kuzey – Güney eksenindeki yaşama ilişkin dikkat çeken bir görüşüne rastlamak mümkün değil. İnsani sorunlar yenmek ve yenilmek üzerine temellendirmeye devam edildiği sürece dünyanın kaç bucak olduğu anlaşılmayacaktır. Enerji savaşlarıymış! Sağlık sorunlarıymış! Organik / doğal yaşammış! Ekonomik yaşammış! Açlık ve yoksullukmuş! Kaynakların çok kötü kullanımıymış! Mutsuzluk! Stres! Kin ve nefretmiş! İsyan ve ihtilallermiş! … Ne kadar sorun varsa bunların tamamı insanın bitki gibi doğduğu yerde ölmeye zorlanması, bunu başarmak için de ona uygun siyasal ve ekonomik rejimlerin inşa edilmesi ile olabilmiştir. Gümrükler, pasaportlar, vizeler, kotalar, tel örgüler, mayın tarlaları… ne kadar prosedür varsa bunların tamamı insanın bitki gibi düşünülmesinden doğmuştur. Kışın kader olduğu doğru! Ama insanın büyük zorluklarla elde ettiklerini kış sezonunda tüketmesi hangi dinsel ve bilimsel verilere dayanıyor?! Yüce dinlerin bile günümüzde Kuzey yarımkürenin ot gibi coğrafyaya sabitlenmiş yaşamına ilişkin sığ düşünceler şeklinde öğretilmesi ve yaşanması ne yazık ki kimseyi rahatsız etmiyor! Ey insanlık! Yüz binlerce yıldan beri az gittik, uz gittik, dere tepe düz gittik… Dönüp arkamıza baktığımızda ne gördük? Sizce ne kadar yol gittik? * http://www.harunozdemir.com.tr/kitaplarim/2053-utopyadan-gercege-gelecekte-kentsel-yasam/