Ama asla unutulmamalı.

Ve unutturulmamalı...

Daha dün gibi…

TRT  ve yandaş kameralar önünde yerler kazılıyor, silahlar çıkarılıyor.

Komutanın makam odasında, makam masasının altından darbe belgeleri(!) bulunuyor.

Fatih camii bombalanıyor, binlerce kişi öldürülüyor.

Yunanistan’la savaş çıkarılıyor…

Daha onlarca,yüzlerce iddia…

Varmış gibi ve hemen her gün…

Ve bu dehşetengiz iddiaları takip eden günlerde komutanlara, öğretim üyelerine, yazarlara, gazetecilere, polislere ve daha yüzlercesine yönelik tutuklamalar…

Herkesin hatırlaması mümkün tarihlerde cereyan ettiği için ayrıntıları yazmıyorum.

Yazdıklarım meşhur(!) Silivri mahkemelerinden bölümler…

Ve birkaçgün önce:

Savcı esas hakkında mütalaasını verdi:

“Ergenekon diye bir örgüt yoktur”…

Şimdi:

Yıllarını  cezaevinde kaybedenler..

Ölenler..

İntihar edenler..

Hastalananlar..

Eşleri çocukları perişan olanlar…

İşinden gücünden olanlar..

Haysiyetleri ile oynananlar..

Yıpratılan ,itibarsızlaştırılan kurum ve kuruluşlar..

Ve sonra:

“Pardon”…

Öyle mi?

Bumuydu “yeni Türkiye”…

Bumuydu “ileri demokrasi”…

Bumuydu “Hukuk Devleti”…

“Kimsesizlerin kimsesi” olması gereken Devlet böyle mi olmalıydı?

Bu konuda yüzlerce cilt kitap yazılmalı ve yazılacak…

Hiç şüphesiz…

Ben burada sadece iki muhteşem vecize ile sorumluların kulaklarını çınlatıyorum:

“Sap döner keser döner,

Gün olur hesap döner”…

Ve,

“Kulun hakkı kulda kalmaz,

Kalanları Allah bilir”…