Ancak bu arayışın öneminin sadece başkan seçimiyle sınırlı kalmayacağını, daha fazlası olabileceğini düşündüren nedenler var.

Bu görüş kimilerine iddialı gelebilir ama gündeme getirmenin bir sakıncası olduğunu zannetmiyorum;

Yönetim sisteminin değişmesinin ardından ufukta beliren yeni rejimi kalıcı kılmak için, değişimi yöneten iktidar grubu, toplumsal mutabakat sağlamak zorunda.

İşte bu zorunluluk nedeniyle, İzmir, kilit rol oynamaya çok yakın duruyor.

Ayrıca, ister yeni yönetim sistemiyle ister parlamenter sistem ile yola devam etsin, Türkiye’nin her koşulda yeni bir toplumsal mutabakata ihtiyacı var. İşlemez hale gelen sistemi yeniden yapılandırmak veya restore etmek kaçınılmaz.

Nihayetinde, sistemi ayağa kaldırmak için ülkenin ihtiyacı olan toplumsal mutabakat modeli arayışlarının doğru adresi, İzmir’dir. Kozmopolit yapısı, şiddet ve yıkıcılık fikrine yabancılığı, tolerans fikrinin gelişmiş olması, toplumsal barış koşullarının tarihsel olarak kent belleğinde mevcudiyeti; “İzmir modeli” oluşturma fikrini destekliyor.

Gelelim İzmir’in kilit rolünün gerektirdiklerine…

Aziz Kocaoğlu ile ortaya çıkan “yerel yönetimde İzmir modeli” ve Tunç Soyer ile hayat bulacak “toplumsal mutabakat için İzmir modeli” bir arada yürürse; İzmir, bu kilit rolün gereğini yerine getirebileceği koşulları yaratabilir.

Ve bu ahvalde, İzmir, ülkenin ihtiyaç duyduğu yeni toplumsal mutabakatın oluşumunda pekâlâ öncü rol oynayabilir.

Ülke için, İzmir için bunu yapmak lazım ve başarmak için sadece iki adıma ihtiyaç var;

Bir adım Aziz Kocaoğlu, bir adım Tunç Soyer atacak. Ve o iki adım, “Kent yönetiminde İzmir modeli” ile “ülkede toplumsal mutabakat için İzmir modelini” buluşturacak.

Gerek Aziz Kocaoğlu’nun öncülüğünde ortaya çıkan yerel yönetimde İzmir Modeli, gerekse Tunç Soyer’in İzmir’i Dünya kenti yapacak stratejik yaklaşımı ve yerel siyasette öne çıkacak toplumsal mutabakatta İzmir Modeli; Tunç Soyer’in yönetiminde İzmir’i ihya eder, ülkenin de ufku açılır.

Ülke meselesini şahsi mesele gibi görmek, şarklı bir tavır olarak İzmir insanının bakış açısıyla pek bağdaşmaz. Dar grup çıkarlarını ve kişisel meseleleri aşıp toplumsal yararı öne çıkarmak gerek.

Kişisel hesapları kenara iterek İzmir için bir araya gelmek ve bu bir araya gelişin doğru sonuç vermesi için mümkün ve makul olanda birleşmek, aklın yoludur.

Sonuç olarak, Aziz Kocaoğlu ve Tunç Soyer’den İzmirlilerin beklediği, grup çıkarlarına dayalı siyasi çekişme değil; Aksine, bir centilmenlik anlaşmasıyla, İzmir’in önünü açmalarıdır.

Toplumsal mutabakat için “İzmir Modeli” herkesi ama herkesi buluşturacak dinamikleri harekete geçirecektir; hangi siyasal partiden, hangi etnisiteden, hangi inanç grubundan olursa olsun…

Sosyal demokratların savuna geldikleri uzlaşma kültürünün gereğini yerine getirerek toplumun rahat bir nefes alması için Aziz Kocaoğlu ve Tunç Soyer’den birer adım bekliyoruz.