Öyle "çakma" değil, gerçek bir İzmirli olarak; Toplu Yokoluş Anıtı'ndaki altıncı koridora İzmir adı verilmeden, hayatta kalmamız için bize rehberlik etmek ve bu uğurda omuz omuza vermek adına son Mohikan'ımızı seçme vakti geldi. Bu yolda bize akıl, bilim, yürek gerek. İzmir'in daha fazla azizliğe uğramaya tahammülü kalmamıştır. Ön teker nereye ise arka teker de oraya gidiyor zira. Bu nedenle İzmir'in köprüden önceki son çıkışı bence de Dr. Vehbi Caner Öcal'dır: Koca Sinan'ın varisi, enerjinin en temizi, sanayinin zeytin yeşili, denizin masmavisi, bu tarlanın fidanı, sevginin İzmircesi.... Daha ne olsun?