Çok güzel bir anlatım olmuş kendi çocukluğumu yaşadım okurken . Fuarıma dokunma

İzmir Enternasyonel Fuarı için yazılabilecek ne varsa yazmışsınız kaleminize sağlık İhsan hanımcım.

Vatanın bir karış toprağını kaybetmiş gibi bir acı,sevdiğini yitirmek gibi içinin acıması insanın,yaşarken ne kadar değerli olduğunu anlayamadığımız,hep var olacak zannettiğimiz o coşku neşe mutluluk veren Fuar zamanının,fuarın,fabrikaları harıl harıl çalışan bizim olan bizim yetiştirdiğimiz ürünlerin satışının yapıldığı,bizim olanın bize sunulduğu,yabancı pavyonlar ilgiyle gezdiğimiz alış veriş,yeme içme müzik eğlenceyi dostluğu doya doya yaşadığımız o alan o yaşam o enerji o güzellikler elimizden kaydı gitti.Çok üzgünüm yine sahip çıkamadık. İhsan’cığım yüreğine sağlık arkadaşım o günlerin sıcaklığını yüreklerimize hatırlattın.??????

İhsancım ne güzel yazmışsın çocukluk ve gençkızlık dönemimize ait fuar anılarını. Bizler için büyük bir sevinç ve heyecan kaynağıydı Fuar sezonunun gelmesi. Tiyatrolar, Konserler, Dünya ülkelerinin pavyonlarında sergiledikleri teknolojinin geldiği nokta ile ilgili gelişmeler.Dünya Bilişim çağına girmemişti henüz.Fuar bizim için dünyaya açılım demekti.Ne güzel günlerdi. Bizi zaman tünelinde gezdirdin. Kalemine yüreğine sağlık İhsancım.

Merhaba İhsancım bütün yıl heyecanla beklediğimiz Fuar bu kadar güzel anlatılır anılarla o günlere gittim biz daha çok trenle giderdik en son seferle dönerdik paraşüt kulesinin etrafında alışveriş yapmak çok güzeldi diğer heyecanları sen en ince ayrıntılarınla anlatımın çok güzel sağolasın yaşattığın için yüreğine kalemine sağlık sevgiyle kal

Ben de çocukluk ve gençlik yıllarımı yadettim bu güzel anımsatmayla. Hele yabancı pavyonlarda promosyon olarak dağıtılan eşantiyon hediyelikler de fuarın başka bit tadıydı. Bu güzel günleri anımsattığınız için teşekkür ederim ve eski tadı olmamasına rağmen fuarımıza dokunulmamasını yürekten dilerim.

Kaleminize sağlık İhsan hanımcım yine çok güzel yazmışsınız. Beni de eski anılara götürdünüz… Annem Babamla geldiğimiz günlere; Emel Sayın, Muazzez Abacının Göl gazinosundaki konserleri Bizim çocukluğumuz çok güzeldi ????????????

Canım arkadaşım ne güzel anlatmışsın çocukluk gençkızlık duygularımızı Fuar ile ilgili anılarımızı yazılarını çok taktir ederek severek okuyorum kalemine yüreğine sağlık teşekkür ederim

Kaleminize sağlık, teşekkür ediyoruz. Her yaz baba memleketi Karaburun dönüşü İzmir’deki yakın akrabalarımızda en az iki gün konaklanır ve Ankara dönüşü muhakkak fuar ziyaretleri yapılırdı. Pavyonlardan deste deste bröşür alınır ve uzun süre saklanırdı. Çocukluk anılarımızı tekrar yaşattınız.

Anılar, hatırlayınca mutlu olduğumuz ama artık eski kültürlerin kaybolduğunu gördüğümüz zaman üzüntü yaşıyoruz.Yenilikçi olmak güzel ama eskiyi kaybetmeden güzel.Kalemine sağlık İhsan ablacığım, teşekkür ederim eski güzel günleri tekrar yaşattığın için.

Fuar’ın bugünlerden çok farklı, çok daha değerli olduğu günlere yolculuk ettim sayenizde, sizin tanık olduğunuz İzmir’de yaşamayı isterdim İhsan Hanım.

İhsanım çok duygulandım anlattığın fuar günlerimizi tekrar yaşadım Sahip olduklarımızı koruyamama aynı tadında yaşayamamak çok ağır bir durum Ülkemin vay halıne……. İnan ki her yazının içeriğini edebi bir dille anlatıyorsun ki bu her yazı yazana nasip olmaz. Kalemine ve gönlüne sağlık Allah nazarlardan korusun Selam ve sevgilerimle

Çocukluğumuzun gençliğimizin heyecanla beklediğimiz zamanıydı izmir enternasyonal fuarı. Ayrı bir kültür sanatın içinde yoğrulma,o eski sanatçıların zerafetleri o kalabalığa rağmen insanların saygılı hürmetlli tavırları, o sanat içinde ruhumuzun kalbimizin uçuverecekmiş gibi mutlu olması, her bir ülke pavyonunun önünden geçerken teknoloji karşısında kapildigimiz hayret ve geleceğe umutlar hepsi bizlere görsel kültürel eğitsel çok şeyler kattı. Seneler sonra tekrar fuara gittiğimde içimi tuhaf bir hüzün kapladı fuar kültürünün toplumumuzdaki yerinin yok oluşu içimi acıttı. Neden topluma değer katan şeyleri yok etmekte bu kadar usta ve acımasızız onu bir türlü anlayamıyorum. O geleneği kültürel zenginlikle harmanlanmış gelecek nesillere neden aktaramadik. Korumak devam ettirmek sahip çıkmak yerine neden yok ettik.sadece fuar kültürümü Türk kültür örf adet ve geneneklerimizde yok edilmedi mi. Hepsi e sahip çıkıp koruyabilsek Türkiyem şimdi bu durumda olur müydü. Birleşmek yerine ayrışırmıydik

Çocukluğumuzun unutulmaz fuar günlerini yeniden yad etmek biraz mutlu biraz buruk...Teşekkürler

Hepimizin belleklerinde güzel hatıralar bırakan Fuarımızi dünüyle bugünüyle ne güzel anlatmışsınız. Yine bize o günleri yaşattınız

Sayın yazar, bu mükemmel yazınızı okuyunca 1970 li yıllar gittim.Biz o tarihler de Basmane de oturuyorduk. Dokuz Eylül meydanından mürsel paşa bulvarına girince sol tarafında motorsiklet ve bisiklet kiraya veren dükkanlar vardı.Arkadaşlarım la beraber her akşam o dükkanların üzerinden seyrederdik Zeki Müren’i… Alkışlarla Sahneye çıkarken ve sahneden inerken o dükkanların üstünden kendisini izleyen bizi selamlamadan geçmezdi. Dediğiniz gibi … Fuar demek sanat demekmiş, usul adap demekmiş. Kaleminize sağlık. Beni o günlere götürdünüz sağolun…