Gözyaşları ile okudum yazınızı...

Gecikmiş bir yorumdur bu sağlık nedenlerinden. Büyük bir keyifle okudum. Duygulandım. Benim de ailem aynı şartlarla Girit Kandiyadan gelmişler. Örnekler hiç yabancı gelmedi. Elinşze sağlık!

İhsancım seni tebrik ediyorum bu güzel ve naif anlatımın için.Bizi eskilere götürdün.Çoğumuzun anılarını tazeledin.Atalarımızın bize anlattıklarını tekrar yaşattın.Ruhlarını şad ettin."Geçmişini bilmeyen, anlamayan geleceğini kuramaz, inşa edemez." özdeyişi ile ne güzel cevap olmuş malum kişiye.Ellerine, yüreğine, kalemine sağlık Canım Arkadaşım.

İhsanım, ailenden aldığınduygu dolu manevi mirasını öyle güzel bizlere ve gelecek nesillere aktarmışsınki seni tebrik etmemek mümkün değil. Yüz yıl önce gelen mübadillerin ülkemize katkıları ortadayken yeni gelen Süriye veAfgan mültecilerinin bizlere ne katacağını gerçekten çok merak ediyorum? Canım kardeşim Engin yüreğinle yanlış beyanatlara verdiğin cevaplada atalarımızın ruhlarını ferahlatmışsındır gönlüne , kalemine sağlık olsun. Sevgi ve selamlarımla seni kucaklıyorum

O densiz kendini bilmez zat iyi ki öylesi bir konuşma yapmış sayın yazar,hem faşist yanını cümle aleme göstermiş ama daha önemlisi bu duygu yükü yazının da yazılmasına sebep olmuş...Ancak şikayetçi olduğu kişilerin ve bu gavur namlı bu şehrin 8000 bin yıldır tüm insanları ayrım yapmadan kucakladığInı anlamayacak kadar da bu şehre ait olmadığını göstermiş.Onu defalarca önemli başkanlıklara taşıyan bu şehirden hiç bir feraset edinememesi zavallılığının eserinden başka bir şey değil.

Bir Selanik göçmen ailesinin ferdi olarak, Yazınızı okurken çok duygulandım. Kaleminize sağlık bize o duyguları tekrar yaşattığınız unutturmadığınız için sağol iyi ki varsınız????

Çok güzel bir yazı İhsancığım . Tarihte yölculuk yaptık. Kaybettiğimiz tüm büyüklerimiz nurlarda yatsınlar. Vatan topraklarında alnının teriyle çalışıp emek veren tüm insanların ruhları şad olsun.

Koskoca bir tarih, detaylarıyla kaç hayat ...hepsinin ruhu özgürce huzur içinde gezinsin, sen çok yaşa var ol bizim soybağımız, yazan anlatan yaşayan yaşatan kalemimiz" sen" çok yaşa ve hep yaz emi "İhsan Özbelge Özduran "

Ne zaman mübadele ile ilgili bir yazı okusam bu dönemi yaşamış herkes için içimi bir hüzün kaplıyor ..Yine aynı duyguları yazınızda buldum.Emeğinize sağlık ??

Her zamanki gibi çok güzel anlatmışsın yüreğine kalemine sağlık canım bende balkan göçmeni olan ailemin bir evladı olarak yazdıklarından çok duygulandım büyüklerimin anlattığı anılar canlandı gözlerimde

Ihsancim ,rahmetli dayım (kayinpederin)anneme anlatmış,bende annemden bunlari dinlemiştim. Ne güzel anlatmişsın herzamanki gibi. Seni kutluyorum canım kardeşim.

İhsan abla rahmetli dayılarınızın eşleri de sırası ile Selanik Kavala ve Bosna''li . Üçüde Balkanlar''dan

Mükemmel bir anlatım… Yazıda bahsedilen kişi, soyadını taşımaktan onur duyduğum, vefatından 35 sene sonra halen adından saygıyla söz ettiren dedemdir…. Günümüz Türkiye’sinde ve dahi İzmir`de bunca yasadışı göçmen, kaçak, sosyodemografik yapımızı değiştirecek şekilde varlık sürdüren yabancı varken; asıl sorunları yok sayarak, şehrimizde her zaman iftihar vesilesi olmuş mübadiller aleyhinde konuşmak nasıl bir amaca hizmet ediyor bilmiyorum; zaman kaybı yaratacak bu tip gündemlerden kaçınıp şehrimizin gerçek problemlerine odaklanılmasını temenni ederim.

Girit ve Balkanlar dan göç etmiş bir ailenin torunu olarak bu yazıyı okurken çok duygulandım .Bir insanın köklerinden koparılmasını ancak yaşayanlar bilir tercih edenler değil, çok anlam ve duygu yüklü bir yazı teşekkürler.

Aklınıza, yorumunuza, kaleminize sağlık.. tarih ve yaşanmışlıklarımızdan ders alarak, Girit’ten , İstanköy’den veya dünyanın nice köşesinden gelerek bizlere yuva ve yurt sağlayan büyüklerimizin emeklerine, güzel kalplerine, iyilik dolu paylaşımcı ruhlarına ve ışıl ışıl bakan sevgi dolu gözlerine saygıyla .. ve onlar adına da teşekkür ederek sizi kutluyorum.. mirasın en güzeli manevi mirastır.. bunu nesilden nesile aktarmak çok kıymetlidir

Yazınızı dikkatle okudum. Babamlar da 1910 yılında Balkan harbinden önce 3 yaşındayken Selanik den İzmir'e gelirler ve Alaşehir'e yerleştirilir,Yunan kaçarken yaktığı için dedem çocuklarını alıp Karşıyaka ya yerleşir. Mubadillere ve göçmenlere o şahsın yaklaşımını garipsedim. Gelenler gerçekten çok çalışkan insanlardır gördüğüm kadarıyla. Selam ve sevgiler.

Harika bir yazı muhteşem bir anlatım çok teşekkürler

İhsan ablacığım, beni çocukluğuma götürdün, anılar tekrar hatırlandı, anneannem Adile, kardeşi Melek teyzem yani senin anneannen, bizde geçirdikleri günler, güzel sohbetleri, komşularınla kapı önlerinde şezlonglarını alıp geç saatlere kadar süren sohbetleri, birbirleriyle yardımlaşmaları ve bunlarla bize örnek olmaları ne güzel günlerdi dedirtti bana.Sonsuz sevgiler ve teşekkürler, değerlerimizi tekrar hatırlattığın için, tüm yitirdiklerimiz nur içinde yatsın.

Kültür mozayiği Türkiyemiz. Yüreğinize sağlık çok güzel yazmışsınız. İzmirli çoğu ailenin yüreğine dokunmuşsunuz.

İhsan hanım bende Girit mübadelesi ile 1924 de Anadolu’ya gelen bir ailenin torunuyum.Bizim ailemizdede mübadeleye ait benzer hikayeler anlatılırdı. Yazınızı gözlerim yaşararak okudum.Dedelerimin Girit katliamını yaşamış ve bölünmüşler.Ailemin bazı fertleri şu anda İstanköy’de yaşamaktadır. Allah böyle bir acıyı hiç bir millete göstermesin.

İnsanların kendi arzuları dışında o veya bu sebeple sevdikleri aidiyet hissetlikleri yerlerden ayrılmak zorunda kalmalarının çok acı verici olduğunu düşünüyorum

Mübadele öyküleri içinde beni en çok duygulandıran yazı. Hem anı hem de yorum çok güzel. Bazılarına da ders niteliğinde... Şımarık, narsis, toplumu ayrıştırmaya çalışan o kişiye gelince, Bir kaç sene önce yine İzmirli'nin köküne laf etmişti. O küfrettiği İzmirli'nin ekmeğini yediğini fark etmedi hala.