Bir inanca ya da bir hayale bağlanma ve bununla ilgili bir beklentide bulunmayı ifade eden soyut bir anlatımdır ‘’umut’’kelimesi. Özellikle Müslüman toplumlara özgü ilginç ifade edilme biçimleri vardır; ‘İnşallah ya da hayırlısıyla’’ gibi kelimelerle vurgulanan. Acaba bir şeyi elde etmeyi ya da bir şeye kavuşmayı ummak, bireyi motive eden bir yönelim midir yoksa bir avuntu biçimi midir?

İyi bir geleceğe sahip olmak umudu, kişinin bireysel çabasıyla orantılı olarak gereçeğe dönüşüyorsa elbette etkili bir motıvasyondur ve dolayısıyla, aynı şey toplumlar için de geçerli olmalıdır. Mesala, daha özgür ve refah, daha çağdaş ve uygar bir toplumda yaşama umudumuz ne kadar gerçekçidir sizce? Önümüzde bir referandum süreci var. Referandumdan çıkacak sonuçla bağlantılı olarak, geleceğe dair barış, demokrasi ve refah gibi kavramlara yüklediğimiz ‘’umut’’ kelimesi de örtüşüyor mu? Kaçımız bunu sorguladı ya da düşündü bilemiyorum...

Referandumdan çıkan sonuç ‘’evet’’ olursa, benim geleceğe dair hangi beklentilerim gerçeğe dönüşecek... Geleceğe dair hangi planlarımın gerçekleşme olasılığı artacak... Bırakın toplum olarak (genellikle bireysel düşünmeyi seven bir toplumuz) sadece kişisel hangi kazanımlarım olacak,  faydalarım ya da artılarım ne olacak... Sahi bu soruları kendimize sorduk mu, sanmıyorum.

Türkiye toplumunun genel eğitim seviyesi ve kalitesi belli. Buraya rakamları ve milletlerarası karşılaştırmaları dökmeye gerek yok. Bu nedenle, toplumun çoğunluğunu şu ya da bu şekilde düşünmeye zorlamak ya da şu veya bu şekilde düşünmesini umut etmek, boşuna kürek sallamaktan başka bir işe yaramaz. Gerçek olan şudur ki umutlarımız; var olan, somut olgulara dayanıyorsa ‘’ummakta fayda vardır’’, yoksa boş bir beklentiden ibarettir.

Demem o ki toplumumuzdaki Sünni İslamcı görüşün baskın tutucu karakteri, eğitimsiz kitlenin çoğunluğu, siyasetin tekilci yapısından kaynaklanan lider odaklı oy verme eğilimi, demokratrik propaganda ve kitle iletişim araçlarının sınırlı kullanıma mecbur bırakılması vb faktörlere bakıldığında; daha uygar ve refah içinde yaşama özlemi içinde olanların ‘’umutlarını yeşertecek’’ gerçekçi bir sebep görünmüyor!

Bundan ötürü, başta izah etmeye çalıştığım ‘’umut’’ kavramının tanımına geri dönecek olursak; referandumdan koccaaa bir ‘’hayır’ çıkmasını beklemek boş bir avuntu falan da değil basbayağı ‘’bir züğürt tesellisi’’ olacak. Ancak yine de umut fakirin ekmeğidir! Öyleyse haydi bakalım İnşallah ya da hayırlısı ile ‘’HAYIR’’lara’’ vesile olsun diyelim!