Türkiye’nin bir rekortmeni var…

Sessiz, sedasız…

Yüksek eğitimini konservatuvarda tamamlamış bir sanatçı…

Muhteşem bir gırtlağa sahip…

“Sarı Saçlım Mavi Gözlüm” türküsünü asıl ondan dinleyin…

Başkasını aramazsınız…

Üstelik, saz ustası…

Hem söylüyor hem çalıyor…

Peki, rekortmenliği nereden geliyor?

Az sonra…

***

Türkiye’nin kuzeyinde…

Neredeyse hepimizin unuttuğu…

Bir kentimiz var…

Gürcistan’la sınır kapımız…

Daha doğrusu…

Türkiye Cumhuriyeti’nin Kafkaslar’a açılan kapısı…

İzmir’den taaa 2.000 kilometre uzakta…

Karayoluyla gitmeye kalk, bir-iki yerde de mola ver...

24 saatten önce giremezsin Ardahan’a…

Vilayet’liği Cumhuriyet’le yaşıt…

İki yıl sonra ne olmuşsa olmuş…

Devlet Baba, bu kenti “il” olmaktan çıkarmış…

Kars vilayetine bağlı ilçe yapıvermiş…

Aradan tam 68 yıl geçmiş…

Devlet’in “bıraktığı gibi kalan” Ardahan…

Rahmetli Özal zamanında yeniden vilayet oluvermiş…

Aslında bir doğa cenneti Ardahan…

Akarsuları, yaylaları, ormanları, yüksek ovaları dillere destan…

Toplam nüfusu 100 bin bile değil…

Fena halde ıssız…

Kilometrekareye topu topu 20 kişi düşüyor…

Nüfus çoğalmıyor…

Çünkü; iş yok, göç var…

***

Hikayemizin kahramanı ise…

Aslında…

Ardahan’ın çok ünlü, iftihar vesilesi bir “göçer”i…

Ama, doğduğu- büyüdüğü toprakları asla unutmayan bir göçer…

Zaten…

Kader O’nu an itibarıyla…

Ardahan’da yaşatıyor; bunu unutmayalım…

***

Ardahan’ın en güzel ilçesi…

Hanak’ta dünyaya gözlerini açtı…

O ilçenin bugün bile nüfusu 8 binin az üzerinde…

İlk, orta ve liseyi Hanak’ta tamamladı…

Sesi o kadar güzeldi ki…

Başladı mı yanık yanık yöre türkülerini seslendirmeye…

Herkes pencereye çıkardı…

Üniversite sınavını kazandı…

Tam istediği yeri kazanmıştı…

İstanbul Teknik Üniversitesi Türk Müziği Konservatuvarı Şan Bölümü…

Dünyalar O’nun oldu…

Artık İstanbul’da yaşayacaktı…

“Sanat dünyasının renkli geceleri bekleyin beni…” dedi; yola çıktı…

Ailesi, O’nu arkasından su dökerek uğurladı…

***

Mezun oldu; TRT hemen O’nu kaptı…

Tüm sınavları şakır şakır geçti…

24 yaşında…

Kadrolu TRT Halk Müziği Sanatçısı oldu…

***

Çok çalışkan, çok üretkendi…

TRT ekranlarında yayınlanan ve çok sevilen…

Bi’kucak dolusu halk müziği programında…

Sunuculuk ve danışmanlık yaptı…

Hiç boş durmadı…

O yıllarda…

Tamamı kendi bestelerinden oluşan…

“Güneşim Ol” ve “Ardahan'ın Yollarında” albümlerini çıkardı…

Taaa ki, 1999 yılına kadar…

***

“Siyaset yapmak istiyorum…” dedi…

Kuzey Doğu’nun en ucundan gelip…

Sanatını Türkiye’ye sevdiren genç adamı…

Billur gibi yanık sesin sahibini…

İlk keşfeden Ecevit çifti oldu…

Çok heyecanlandı genç sanatçı…

DSP, O’nu…

1999 genel seçimlerinde, doğduğu kent Ardahan’dan…

Milletvekili adayı yaptı…

Ardahan, nüfusu gereği iki vekil çıkaracaktı…

Genç sanatçı…

Doğduğu büyüdüğü topraklarda gece-gündüz çalıştı…

Her kapıyı çaldı…

DYP’den Saffet Kaya, tek rakibiydi…

Kazandı…

Ardahan’ın ilk ve son DSP’li vekili olarak tarihe geçti…

***

Vekilliğinin ilk yılında…

Bülent Ecevit’in…

Türkiye’nın o tarihten altı yıl önce yaşadığı…

Sivas’taki “Madımak Faciası”nı anlatan…

“Madımak” şiirini besteledi ve seslendirdi…

Büyük sükse yaptı…

Parlamentoda İnsan Hakları Komisyonu üyeliği…

TBMM Dilekçe Komisyonu Başkanlığı ve…

Türkiye-Singapur Parlamentolar Arası Dostluk Grubu Başkanlıkları yaptı…

Çok çalıştı ama…

Aynı DSP, 2002’de baraj altında kaldı…

Türkülerin Efendisi O milletvekili…

Siyaset’i “şimdilik” ifadesiyle noktaladı; müziğe döndü…

***

İçindeki politika ateşi hiç sönmedi…

Kılıçdaroğlu, Genel Başkan olduktan sonra…

CHP’nin Parti Meclisi’ne girmeyi başaran…

Ardahanlı üç isimden biri oldu…

(Gürsel Tekin, Ensar Öğüt ve Faruk Demir…)

İdari ve Mali İşler Genel Başkan Yardımcılığı’nı üstlendi…

Ve…

Mart 2019 Yerel Seçimleri geldi çattı…

Lideri Kılıçdaroğlu’na…

“Doğduğum kente CHP bayrağını dikeceğim!” sözü verdi…

Aday gösterildi…

Ve kazandı…

20 bine yakın oy aldı…

En yakın rakibi AK Parti adayına sekiz puan fark attı…

Çeyrek asır sonra…

Cumhuriyet Halk Partisi, Ardahan’ı kazandı…

Mazbatasını aldı ve doğru Milli Egemenlik Parkı’na gitti…

Hem seçmenleri hem hayranları O’nu bekliyordu…

O akşam, ne dedi biliyor musunuz?

“Elimden sıkı sıkı tutun ki: herkesin karnı tok, sırtı pek, kendi kaynaklarıyla yetinen bir Ardahan yaratalım... Siz görevinizi yaptınız beni seçtiniz, şimdi görev sırası bende… Ben sıradan bir evladınız değilim, o nedenle sıradan bir belediyecilik yapmayacağım… Bizim derdimiz koltuk, makam değil… Derdimiz Ardahan’ı bir makama çıkarmaktır…”

***

Sonra ne yaptı?

“Sarı Saçlım Mavi Gözlüm” türküsünü hem çaldı…

Hem söyledi…

Ardahan’ın CHP’li Reisi, daha ilk akşamdan mest etti sevenlerini…

***

Başkanlığın ilk gününden itibaren…

Ardahan’la yattı, Ardahan’la kalktı…

Kentini yüceltmek ve lokmasını büyütmek için…

Son olarak ne yaptı, biliyor musunuz?

İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Tunç Soyer’i aradı ve…

“Başkanım, Ardahan’da Kadın Girişimi Kooperatifimiz var… Etlerimiz şahane… Fiyatı da çok uygun; şu pandemi sürecinde ihtiyacı olanlara dağıtmak için almak ister misiniz?” deyiverdi…

***

Ve türkücü başkan, ertesi gün…

İzmir’de Tunç Soyer Başkan’ın makamındaydı…

Üstelik Ardahanlı Başkan’ın kadın girişimci kooperatifi…

Tunç Bey’in eşi…

Köy Koop Başkanı Neptün Soyer’in teşvikiyle kurulmuştu…

Tunç Başkan, Ardahan’dan 22 ton karkas dana eti aldı…

***

Kuşkusuz…

Üreticinin derdi ile dertlenmek, belki kimileri tarafından…

“Bu belediye başkanının işi değil!” diye yorumlanabilir…

Ancak…

Böyle düşünmek artık mazide kaldı…

Şimdi…

Biri taaaa Ardahan’dan, diğeri İzmir’den…

İki belediye başkanı…

Hemşehrileri asla yatağa aç girmesin diye çırpınıyor...

Yani…

Türkiye değişiyor…

Siyaset de değişiyor…

Halka hizmet’in tadı da böyle çıkmıyor mu?

***

Bitiriyoruz…

Ardahan’ın evladı Faruk Demir…

Türkiye’de…

Sanatçılar arasında kırılması güç bir rekorun sahibi oldu…

Çünkü…

Alkışlarla yaşayan yıldız sanatçılar arasında…

Hem vekillik hem de belediye başkanlığı yapan yok!

Sanatçı / Siyasetçi Faruk Demir…

Şimdi, bu ayrıcalığın tadını…

Sırtını sıvazlayanların duaları ile çıkarıyor…

Ne mutlu…

Sonsöz: “Çalınan her kapı hemen açılsaydı; ümidin, sabrın ve isteğin derecesi anlaşılmazdı! / Hz. Mevlana…”