“Söylesem tesiri yok, sussam gönlüm razı değil” demiş:

Yüzyıllar önce Fuzuli…

Üstat; içinde bulunduğumuz durumu tarif etmiş sanki…

Yazsan bir türlü, yazmasan bir türlü…

***

Bu ülkenin aydınları, deneyimli diplomatları, yazarları, çizerleri, aklı başında siyasetçileri:

“ Ortadoğu bir bataklıktır, girerseniz içinden bir daha dışarı çıkamazsınız” diye kendilerini yırttılar ama dinleyen kim?

 Şimdi de çık bakalım işin içinden çıkabilirsen…

Bir yanda ABD:

PYD/YPG/ PKK’yı ağır silahlarla donatıp, Suriye’de petrolun başına bekçi tayin etmiş…  Amerika’nın çıkarları ve koruması altında hizmet ediyorlar… Onlara dokunmak yasak…

Diğer yanda Rusya ve İran:

Sonsuz bir destekle Esad’ın yanında…

Bizim yanımızda kim var?

Hiç kimse…

ABD hava desteği vermeyeceğini açıkladı. Nato; kuru, içi boş demeçlerle olayı geçiştirip hiçbir şey yapmıyor… AB; mülteciler bize gelmesin gerisi beni ilgilendirmez havasında…

3.6 milyon Suriyeli Mülteci kucağımızda, harcanan para 40 milyar dolar…

ABD Petrolun peşinde, Rusya Sıcak denizlere iniyor. İran bölgede nüfusunu arttırıyor…

Bize düşen ise kan, gözyaşı, savaş ve şehitlik…

***

Şehitler Tepesi boş kalmıyor…

Dün “ İki üç tane” idi, bugün 34 oldu; yarın kaç olacağı belli değil…

Anaların gözyaşları dinmiyor… İçimiz kan ağlıyor… Ateş ne kadar düştüğü yeri yaksa da hepimizin içi kanıyor… Milletçe psikolojimiz bozuldu…

Şehitlerimize rahmet okumaktan başka elimizden hiçbir şey gelmiyor…

Ölümü değil yaşamı savunmak; savaşı değil, barışı savunmak daha doğru değil mi?

Ölen kim, öldüren kim?

Türkiye’den Ahmet, Mehmet, Hüseyin, Ali, Veli…

Süriye’den Muhammet, Hasan, Esat, Osman, Mustafa…

Adları ayni, dinleri ayni, inançları ayni… Hepsi Müslüman… Hepsi insan…

İnancımıza göre şehitlerimiz cennete gidecek…

Ölen Suriye’li askerler de müslüman…

Onlar nereye gidecek?