Öğretmenliğimin ilk yılıydı. 23 yaşında, çiçeği burnunda bir matematik öğretmeniydim. Okul açıldıktan birkaç ay sonra hem matematik, hem de sınıf öğretmeni olduğum lise 1 sınıfımdaki bir öğrencimin annesi kendini asarak intihar etti. Daha da kötüsü, öğrencimin annesini o halde bulan ilk kişi olmasıydı. Sevgili öğrencimin yanı sıra, sınıf öğretmeni olduğum 35 kişilik sınıfım tam bir travma yaşıyordu. Ben üniversitede bu tür bir travmayı nasıl idare edebileceğimle ilgili hiçbir eğitim almamıştım.

O yıllarda, İzmir’in bu nadide okulunda bile okulun rehberlik öğretmeni veya yönetimi devreye girip, bir yardım eli uzatıp, bu travmayı tecrübesiz bir öğretmenin ve sınıfının nasıl yönetebileceğimi anlatmamıştı, şimdiki gibi değildi dünya. Herkes sanki hiçbir şey olmamış gibi davranıyordu, başta öğrencim olmak üzere herkes içine atıp baskılıyordu ama herkes çok kötü hissediyordu. Sözün bittiği yerde bizi matematik değil müzik kurtardı.

Sınıfımın müzik açısından yetenekli birkaç öğrencisi vardı. Çok güzel gitar çalıp, şarkı söylüyorlardı. Her sınıf öğretmenliği dersimde (haftada 1 gün, 1 saat) konuşamadığımız, nutkumuz tutulduğu için müzikle tedavi ettik travmamızı… Altı yaşımdan beri piyano çalarım ama müziğin kıymetini o yıl tekrar çok iyi anladım, gitarıyla bizi tedavi eden öğrencim Zeynep’in sesini, o sınıftaki tüm öğrencilerimi hiç unutmadım…    

Feversham ilkokulu İngiltere’de, Bradford’un yoksul, nüfusu kalabalık, dış mahallerinden birinde… Okulun %75 i Hintli, Bangladeşli veya Pakistanlı, geri kalanı Doğu Avrupalı veya sığınmacı. %50 si okula başladığında İngilizce konuşamıyor, %99 unun anadili farklı bir dil… 2013 yılında okulun başarısı ülke genelinde en düşükler arasında, çocuklar ve veliler mutsuz, kaygılı… İki yıl önce bir öğrenci mobinge uğrama nedeniyle intihar ediyor… Veliler akademik başarıyı bir yana bırakıp kendi çocuklarının ruh ve beden sağlığı ile ilgili müdürün kapısını aşındırmaya başlıyor…

Bu intihardan sonra Feversham İlkokulu çocukların duygularını anlama, idare etme, dile getirebilme, başarısızlıkla, medya unsurlarıyla ve mobingle baş edebilme konusunda farklı bir program uygulamaya başlıyor. Okul müdürü Naveed Idrees çocukların olumsuzluklarla baş edebilme donanımlarının olmadığını söylüyor. Basit oyunlarla, göz teması, beden dili işaretleri gibi sosyal ve duygusal beceriler öğrenilebildiğini, bir saat müzik dinleyerek cep telefonu ve tablet çağında konsantrasyon sağlanabildiğini ekliyor.

Okulda Kodaly yöntemi denilen bir yöntem uygulanmaya başlanıyor. Müzik, drama ve sanat aracılığıyla eğitim verilmeye başlanıyor. Örneğin müzik dersi haftada altı saate çıkarılıyor. Okulda yaratıcılık üzerine odaklanmanın sadece sosyal becerilerde değil, ulusal sınavlarda da başarıyı da arttırdığı görülüyor. Okulun, yani öğrencilerin sınav başarısı artıyor ve okul Guardian Gazetesine haber olarak ulusal boyutta ün kazanıyor.

Kısacası, bir matematik öğretmeni olduğum halde bugün müfredatı ben şekillendiriyor olsam Feversham İlkokulundaki gibi her gün bir ders müzik ve drama koyarım...

Aşağıda Feversham ilkokulunun öğrencisi, Müslüman Abiha Nassır, baterisinin başında… Ne kadar hoş bir görüntü…