Yazar herhalde bir yerden bir yere yürüyerek gidip, doğada yaşıyor.

Hem ÖTV düzenlemesini popülizm ve tüketimi teşvik olarak nitelemek hem de arabanın sosyal statü sembolü olmasını ve ömür boyu borçlu olmayı gerektirdiğini ifade etmek bence çelişkili bir yaklaşım. Zira fiyata etki eden diğer faktörler bir yana yüksek ÖTV ve bunun üzerinden alınan KDV (yani vergi üzerinden tekrar vergi alınması) arabayı bizim gibi toplumlarda ekonomik ve sosyal statü göstergesi konumuna getirmekte ve arabaya araç olmanın ötesinde bir anlam yüklenmesine neden olmaktadır. Diğer taraftan insan arzulayan bir varlık olduğundan bir ölçüde doyuma ulaşması gerekir ki bu arzusu soğusun. Dolayısıyla arabayı toplumun büyük çoğunluğu için ulaşılabilir kılarsanız bir noktada onun gözünde 'anlamı' da azalacaktır. İnsanlık yeryüzünde bulunduğu andan itibaren bir yerden bir yere göç etmiş, önceleri ayakları üstünde sonra at, deve vb üstünde ve bugün de bisiklet, araba, uçak vb. kullanmaktadır. Elbette gönül ister ki bisiklet kullanımı artsın ve karbon salınımı azalsın ancak çarpık kentleşme nedeniyle bu mümkün değil şimdilik. Modernlik halen tecrübe ettiğimiz bir süreç ve elbette insanlığın yarattığı bir süreç olarak eksiksiz/zararsız değil. Günümüzde elektrikli araçların yaygınlaşması ile birlikte karbon salınımı ve doğaya verilen zarar azalacaktır. Bugün hasta olduğumuzda modernliğin yarattığı o metal yığının içinde hastalıklar kolayca teşhis edilebilmekte, göklerde uçabilen metal yığınlar veya uzayda gezen metal yığınlar sayesinde ulaşım ve haberleşmeyi yapabilmekteyiz. Dolayısıyla mevcut örgütlenmemiz itibarıyla araba vb ulaşım araçlarını kullanmayı/ona sahip olmayı istemek bizi tüketim toplumu yapmaz bana göre. Arabanın kategorik olarak reddinden ziyade çevre dostu arabalara teşvik önemli bence. Ayrıca buradaki hayati soru insanlığın teknolojiyi tamamen reddedip reddetmemesi noktasındadır. Böyle örnekler yok da değil, örneğin ABD'nin Pensilvanya eyaletinde yaşayanlar.