Yerel seçim sürecinde aday belirleme dönemi itibariyle kabuk değiştiren Cumhuriyet Halk Partisi İzmir İl Örgütü aylardır sonucu merak edilen 37. olağan kongresini gerçekleştirdi. Halkın oylarıyla gelen belediye başkanlarının bile “öncelik” sıralamasında liste başı olan “örgüt işleri” nihayet sonlandı.

Elbette bu kongre çok büyük anlamlar taşıyor!

Birincisi kulislerde konuşulsa da, bazı isimler açıklamalar yapsa da kısa vadede ne genel ne de yerel bir seçim yok. Bu da seçilen isimlerin ve belirlenen yeni siyasi yapının ömrünün uzun olması anlamına geliyor. İkincisi ise kenti yönetmek için koltuklara oturanlar memleketin meselelerine biraz daha eğilecek.

Gelelim kongrede ortaya çıkan manzaraya ve sonuçlarına…

Aslında mahalle delege seçimleri ve ilçe kongrelerinin sonuçları dikkate alındığında mevcut İl Başkanı Deniz Yücel’in bu işten “başarılı” çıkacağı belliydi. Başarı aslında kongre sonucu ve rakamlar değil kongreye gidilen süreçte yapılan hamlelerdi. Yücel, en başta önceki kurultay sürecinde Genel Başkan Kemal Kılıçdaroğlu’nun yanında durmuş, kendisini sıradan bir meclis üyesiyken keşfeden Aziz Kocaoğlu’ndan da koparak Muharrem İnce’ye değil lidere bağlı olduğunu tescillemişti. İstanbul ve Ankara il başkanlarıyla birlikte bu süreci de bizzat koordine etti, fotoğrafı verdi. Sadakatinin yanına gençliğini ve partideki aileden gelen deneyimini de ortaya koyan Yücel, son olarak yerel seçimde aday belirleme işlemlerinde “uyumlu” bir yapı sergiledi. Başta İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Tunç Soyer olmak üzere “karar vericilerle” ilçe adaylarının belirlenmesinde ve meclis listelerinin oluşmasında “göz önünde” kavga etmedi. Yerel seçim sonrasında koltuklarında ilk 10 ayı geçiren belediye başkanlarından kaynaklı krizleri ve olayları “sükûnetle” bastırdı. Kimi zaman soğuttu, kimi zaman da genel merkez müdahalesinin önünü açarak topu taca attı. Karaburun, Urla ve Gaziemir gibi ilçelerde partiyi etkileyen krizlerde doğrudan hedef olmadı.

Sonuçları itibariyle kongreden çıkartılacak elbette çok ders var!

Her ne kadar kamuoyuna “sorun yok” denilse de İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Tunç Soyer ile Yücel arasındaki kesin ve derin çizgiler çekilmiştir. İleriki günlerde İzmir Büyükşehir Belediyesi’ndeki meclis grup yönetimi ve komisyonlardaki seçimler bu çizgilerin “rengini”de belirleyecektir.

Başta; kendisine doğrudan bağlı Çiğli Belediye Başkanı Utku Gümrükçü, Buca Belediye Başkanı Erhan Kılıç, Çeşme Belediye Başkanı Ekrem Oran ve bazı ilçe başkanlarıyla birlikte tam saha pres yapan Genel Başkan Yardımcısı İzmir Milletvekili Tuncay Özkan ile Milletvekili Ednan Arslan doğrudan Yücel’in yanında duran isimler olarak kurultay sürecinde PM ve MYK talepleri için hak kazanırken deneyimleriyle Yücel’e “rehber” olan Narlıdere Belediye Başkanı Ali Engin ve Konak Belediye Başkanı Abdül Batur da “kazanımı” hanelerine yazmıştır.

Başkan Soyer ile birlikte Yücel’in karşısında bir noktada konumlanan Milletvekili Murat Bakan, eski İl Başkanı Rıfat Nalbantoğlu, Büyükşehir Belediye Başkan Vekili Mustafa Özuslu ile Devrim Barış Çelik gibi “saha aktörleri”oluşan “kırgınlıkları” toparlayan tarafta olmak zorundadır.

Rakamların ve oranların analizine bakıldığında ise “doğruya doğru” bir durum var. O da İl Başkanı Yücel’in parti örgütünün tamamının desteğini alamadığı meselesi. Aslında Yücel’in bile kendi “iç dünyasında” kabul ettiği durum olan oy oranı “delegenin bilgisizliği ve eğitimsizliği” gibi basit bir gerekçeye sığdırılamaz.

Ne yazık ki Yücel, kongrede oy kullanan 611 delegenin 258’inin oyunu alarak “yaralı halde” yeniden il başkanı seçilmiştir. Her ilçenin kendi kongresinde eleyerek ve özenerek seçtiği il kongre delegesinin 353’ünün Yücel’in bulunduğu alanı “işaretlemeyi unutmuş olması” hiçbir şeyle izah edilemez.  Eğer böyle olsaydı Yücel “kongre delege listesinde” 339 oyu alamazdı. Benim bir parti örgütü tavrı olarak gördüğüm bu durumu düzeltmek, toparlamak yine Yücel ve yeni ekibine düşüyor.

Burada yeni bir süreç başlıyor.

O da kurultaya giden yolculuk!

Bu kısa yolculukta herkes lobi ve yoğun kulis yapacak. CHP lideri bizzat milletvekili olduğu İzmir’deki gelişmeleri yakından takip ediyor. Uzun süredir de hiçbir gücü hiçbir yapıya doğrudan teslim etmiyor. Uyguladığı “dengeleme” yöntemiyle kentin temsiline ince bir ayar çekiyor. Bu yüzden hiçbir kimse için mücadele süreci tamamlanmış da değil.

Kongre sürecinde dikkat çekmek istediğim birkaç konu var. Bunların en başında uzun süredir parti organlarında görev almaları konusunda “şerh” bulunan Büyükşehir Belediyesi çalışanlarının yeni dönemde bu durumdan kopmuş olmaları meselesi geliyor. Başkan Soyer, çalışanının doğrudan siyaset yapması ya da yapmaması konusunda bir açıklamada bulunmamış olsa da belediye bürokrasisinde bazı isimler listelere aday oldu. Büyükşehir’in en büyük personel şirketi olan İZELMAN AŞ’nin Genel Müdürü Alp Ersen’in eşi Burcu Yılmaz Ersen “anahtar listede olmamasına rağmen”sahaya çıktı. Grand Plaza Genel Müdür Yardımcısı Hakan Kılıç, İZBELCOM Genel Müdür Yardımcısı Emir Cömert ve İZDENİZ Yönetim Kurulu Üyesi Muzaffer Ayhan Kara da listede yoktu. Ersen haricinde istediklerini alamayan bu isimlerin tavırları şimdi kimin hesabına yazılacak?

Ne olursa olsun parti örgütü tartışılan, konuşulan ve öyle ya da böyle bir tarafta duran isimlerle ilgili “irade sahibi olsalar da“ kararını veriyor.  Gerilimden uzak, adı tartışılmayan kısaca zararsız gördüğü isimleri baş tacı yapıyor. Kurultay delege listesinde ilçe belediye başkanları içinde zirveye oturan Menderes Belediye Başkanı Mustafa Kayalar ve İlçe Başkanı Gizem Ergün buna birer örnek.

Bu kongrede fark edilen bir durum daha var. Ben buna “Balçova Modeli” diyorum. Bu model birlikteliği, ekip olmayı, aynı ruhun farklı bedenlerde temsil edilmesini anlatıyor. Belediye Başkanlığı döneminde listelerde zirvede olan Mehmet Ali Çalkaya unvansız, makamsız haldeyken de zirveyi kimseye bırakmadı. Yerel seçim öncesi adaylığı engellenen Çalkaya Balçova’yı eşi Fatma Hanım’a emanet etmişti. İlçe kongresinde belirlenen 13 kişilik delege listesinde hakkını başka bir isme veren çiçeği burnunda ilçe başkanı Binnur Akın, Tunç Soyer ile aynı oyu alarak zirveyi paylaştı. Bir dönem partiyi sırtlayan eski İlçe Başkanı Aygül Eryılmaz da bu kez Yücel’in yönetiminde yer aldı. Hem de ilk 3’e girerek. Ne diyelim model herkese örnek olsun…

Urla Belediye Başkanı Burak Oğuz’un tutuklanmasından sonra “değeri” kamuoyu vicdanında giderek artan eski Başkan Sibel Uyar’ın bağımsız, bağlantısız özgüvenini takdir ettim. Sibel başkan kurultay delegesi olmak için yeteri kadar oy alamasa da kongrenin dikkat çeken isimlerindendi.

Son olarak SONSÖZ TV’de kongreyi birlikte yorumladığımız İntegral Araştırma Şirketi Sahibi Ümit Yaldız, “Vefa ve Emek” listesinden bahsetti. Kılıçdaroğlu’nu bu kentten milletvekili olmaya davet eden, 397 yılla yargılanıp yıldızlı beraat alan ve partiyi 15 yıl taşıyan İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Aziz Kocaoğlu’nun kurultay delegesi bile yazılmamasının partiye ömrünü adayanlar için kırılma anlamına geleceğini söyledi.  Ben de şahsen katılıyorum. Bugün sana, yarın bana…