Evdeyiz.

Arkadaşlarla ve dostlarla telefonla konuşuyoruz.

Hem olup biteni ve hem de doğal olarak sağlık durumumuzu da birbirimize soruyoruz.

Dün meslektaşım ve kadim arkadaşım Cemal ile böyle bir telefon görüşmesi yaparken,

kişisel olarak bir sorun yok ama "içimiz de bir sıkıntı, bir huzursuzluk" var dedi. 

**

Sonra.

Düşündüm.

Uzun zamandır aynı "iç sıkıntısını ve huzurluzluğu" ben de duyuyorum.

Şöyle durumumu bir gözden geçirdim.

Maddi bir sıkıntım yok.

Emekliyim.

Eşim de emekli.

Zaten öyle "han hamam sahibi" olmak diye bir derdim olmadı.

Bu sebeple bir "iş arama" diye sorunum yok.

Sağlık durumum iyi.

Çocuklarım iş güç sahibi.

Hepsine şükürler olsun.

Ancak…

Bu huzursuzluğun sebebi ne ola ki?

Kişisel veya ailevi değil.

Başka arkadaşlarla da konuştum, hemen hemen durum aynı.

**

O halde?

Şöyle bir etrafa bakmak gerek.

Bu günler de salgın bir hastalık bütün dünyayı ve ülkemizi de kaplamış.

Virüsle yatıp virüsle kalkıyoruz.

Üstüne üstlük her kafadan bir ses çıkıyor.

Her televizyon kanalı bir ayrı telden çalıyor.

Bunların verdiği bir huzursuzluk var.

Bu ayrı bir konu...

Ama hepsi bu değil.

Şöyle bir etrafıma bakınıyorum :

Hükümet var, yok gibi..

Meclis var, yok gibi…

Mahkeme var, yok gibi...

Anayasa var, yok gibi...

Kabine var, yok gibi…

"Kabine üyesi" var, yok gibi…

Çünkü "bir sorayım "diyor.

En son kabine üyesi gece yarısı görevden alınıyor.

Rivayet muhtelif.

Oysa "istifa" diye bir muhteşem kurum var.

Hiç semtimize uğramamış.

Sonra,

Muhalefet var, yok gibi…

Hatta millet var, yok gibi…

Din var, indirilen gibi değil.

Eğitim var, yok gibi…

TV’ler var, yok gibi…

Partiler var, yok gibi...

Ahlak var, yok gibi…

On beş gündür sokağa çıkalım mı çıkmayalım mı? tartışılıyor…

Yani,

Yasak var yok gibi…

Tablo karamsar oldu ama…

Güneş balçıkla sıvanmıyor…

**

Nutukla olmuyor.

Gerçekler "virüs" gibi.

Görünmüyor ama yapacağı tahribatı yapıyor.

En iyisi "kral çıplak" demek…

**

Ki "huzursuzluğumuzun" veya "iç sıkıntımızın" sebebini bilelim ,

Ve çözüm yollarını da bulalım.

Yoksa birbirimize yakınmakla bir yere varamayız.

**

Bir gün "virüsten" kurtulacağız…

Ama bu "huzursuzluk" devam ederse, biz "biz" olmaktan çıkarız.